Σε σχετικό δελτίο τύπου η ΕΛΜΕ Πρέβεζας αναφέρει:

Ένα νέο κύκλο μεταρρυθμίσεων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης ανοίγει το 2017 η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας υπό το βλέμμα των Θεσμών και με άρωμα ΟΟΣΑ.

Το σχέδιο, το οποίο θα αναπτυχθεί σε βάθος τριετίας, προβλέπει

• αναβάθμιση των δύο τελευταίων τάξεων του Λυκείου και νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ από το 2020 με «διαβατήριο» το αναβαθμισμένο Εθνικό Απολυτήριο,

• αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και του εκπαιδευτικού έργου, καθώς και

• ενιαίο χώρο ανώτατης εκπαίδευσης. Όσο για το πολυσυζητημένο θέμα των 20.000 μόνιμων διορισμών στην εκπαίδευση, αυτό παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες.

Οι έννοιες εκσυγχρονισμός, ανανέωση ,μεταρρύθμιση είναι από τις πιο κακομεταχειρισμένες στο δημόσιο διάλογο.

Κάθε φορά που επιχειρείται μεταρρύθμιση στην παιδεία μάλλον εξελίσσεται σε μια ωδή στις πανελλαδικές εξετάσεις και ως ανέκδοτο εκλαμβάνεται από τους εμπλεκόμενους θεωρώντας την μια επιπλέον εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση που δεν έγινε» ποτέ.

«Μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος δεν είναι η νομοθετική αντικατάσταση μιας διδακτικής μεθόδου με μιαν άλλη. Δεν είναι ούτε το χτίσιμο σχολικών κτιρίων, ούτε η αύξηση των αποδοχών των δασκάλων, ούτε και η μεταβολή του ωρολογίου και του αναλυτικού προγράμματος.

Αυτά όσο σημαντικά και αν είναι, μπορεί να αποτελούν στοιχεία μιας μεταρρύθμισης ή να είναι απλές αλλαγές στα χαρακτηριστικά ενός συστήματος που στην ουσία του παραμένει αμετάβλητο. Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι κάτι βαθύτερο.

Είναι η αλλαγή προσανατολισμού, είναι η κυριάρχηση ενός νέου πνεύματος» δηλώνει ο μεγάλος παιδαγωγός και ιστορικός της εκπαίδευσης, Αλέξης Δημαράς.

Η μεταρρύθμιση είναι ζητούμενο, αλλά και έργο όλων. Η δημιουργία ενός αποτελεσματικού σχολείου έγκειται στην αλλαγή, αλλαγή για διευθέτηση προβλημάτων και αντιμετώπιση προκλήσεων ή και αλλαγή οράματος και προσανατολισμού.

Ιδιαίτερα τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, κάτω από τις δύσκολες συνθήκες που περνά η χώρα μας, είναι ανάγκη να διαμορφώσουμε σήμερα το σχολείο του αύριο.

Ο διάλογος για τις αλλαγές αυτές και γενικά για την εκπαίδευση οφείλει πρώτιστα να είναι ουσιαστικός και έντιμος, να είναι διαλεκτικός και εποικοδομητικός, αλλά και κυρίως κριτικός, διαφορετικά πολύ γρήγορα θα οδηγηθούμε στην συνειδητοποίηση της γυμνότητας του βασιλιά.

Ο διάλογος επιβάλλεται να διεξαχθεί με σωφροσύνη και σε κλίμα μέγιστης συναίνεσης, μακριά από στενόμυαλες και δογματικές τοποθετήσεις, χωρίς προκαταλήψεις και προδιαθέσεις ή στενά μικροκομματικά συμφέροντα.