Στις 10/3/2014 οι εργαζόμενοι στη ΔΕΥΑΠ είχαν καταθέσει αγωγή κατά της Επιχείρησης, που αναφερόταν στις περικοπές των εργαζοµένων µε την εφαρµογή των διατάξεων των Νόµων 4024/2011 και 4092/2012 (δείτε ΕΔΩ παλαιότερο ρεπορτάζ του atpreveza.gr). Το Ειρηνοδικείο Πρέβεζας με την 23/2015 απόφασή του είχε απορρίψει την αγωγή των εργαζομένων, οι οποίοι «απάντησαν» με έφεση ενώπιων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πρέβεζας.

Το Μονομελές Πρωτοδικείο εξέδωσε την αριθμ. 55/2017 απόφαση, η οποία δέχεται τυπικά και κατ΄ουσία την έφεση που ασκήθηκε εκ μέρους των εργαζομένων της ΔΕΥΑ Πρέβεζας και εξαφανίζει την με αριθμό 23/2015 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πρέβεζας.

Κατά της άνω απόφασης από την Επιχείρηση ασκήθηκε η από 6-6-2017 αίτηση αναίρεσης ενώπιον του Αρείου Πάγου.

Από το Δ.Σ. της ΔΕΥΑΠ ορίστηκε στις 18 Ιουλίου δικηγόρος, για τον προσδιορισμό και συζήτηση της από 6-6-2017 αίτησης αναίρεσης με αρ.κατάθεσης 4/2017 στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πρέβεζας , ως και την άσκηση αίτησης αναστολής και συζήτηση αυτής , ενώπιον του Αρείου Πάγου κατά της αναγκαστικής εκτέλεσης της αρ. 55/2017 τελεσίδικης απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πρέβεζας. Η αμοιβή του μάλιστα θα φτάνει τις 5.000 ευρώ.

Αξίζει βέβαια να σημειωθεί πως η Επιχείρηση είναι υποχρεωμένη δια του νόμου να προασπίσει τα συμφέροντά της. Τώρα αν αυτό γίνεται ενάντια στους εργαζόμενούς της, είναι ένα ζήτημα που σηκώνει μεγάλη συζήτηση, καθώς τα μέλη των Δ.Σ. των δημοτικών επιχειρήσεων αντιμετωπίζουν από το Κεντρικό Κράτος και την «απειλή» της παράβασης καθήκοντος.

Είναι πάντως μία κατάσταση που την έχει βρει «πολλάκις» μπροστά της τα τελευταία 7 μνημονιακά χρόνια η δημοτική αρχή και τα ΝΠΔΔ του Δήμου.