Το δημοσίευμα αναφέρει:

«Σε μία θαλάσσια «νεκρή ζώνη» μετατρέπεται σταδιακά ο Αμβρακικός Κόλπος, καθώς τα χρόνια προβλήματα ρύπανσης της θαλάσσιας περιοχής από ανθρωπογενείς δραστηριότητες έχουν χτυπήσει κόκκινο. Εφέτος, ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα ήλθε να προστεθεί στα ήδη υπάρχοντα και να επιβεβαιώσει την κρισιμότητα της κατάστασης. Ολόκληρος ο κόλπος έχει κατακλυστεί από τσούχτρες, γεγονός που συσχετίζεται άμεσα με την υποβάθμιση του θαλάσσιου οικοσυστήματος και τις δεκάδες δολοφονίες θαλάσσιων χελωνών καρέτα καρέτα που σημειώθηκαν φέτος στον κόλπο. Κάτοικοι και επιστημονικοί φορείς απευθύνουν έκκληση προς τις αρμόδιες Αρχές να προστατευθεί ένας από τους πιο σημαντικούς βιότοπους της χώρας.
Σύμφωνα με τους ψαράδες του μεγαλύτερου κόλπου της δυτικής Ελλάδας, η πενιχρή ψαριά τους μειώνεται συνεχώς. «Πλέον, στα δίχτυα μας, αντί για τα… κάποτε εκλεκτά ψάρια του Αμβρακικού, παγιδεύονται συνεχώς τσούχτρες ή αλλιώς “κορέλια” (όπως τα λένε οι ντόπιοι), τα οποία δημιουργούν ασφυκτικές συνθήκες στο θαλάσσιο περιβάλλον», δηλώνει ο καπετάνιος Παύλος Χαραλάμπους, πρόεδρος των ενεργών πολιτών Αμβρακικού, και συνεχίζει: «Το τέλος της θαλάσσιας ζωής του οικοσυστήματος σηματοδοτεί και το δικό μας τέλος. Ενδεικτικά, ο αριθμός των επαγγελματιών ψαράδων πριν από περίπου μια δεκαετία ξεπερνούσε τους 5.000. Πλέον, μόλις που φτάνουμε τους 1.500».

Πως αναπαράγονται

Το ιδιαίτερο φαινόμενο έκανε την εμφάνισή του το 2008. Έκτοτε συνεχώς επιδεινώνεται. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η ένταση του φαινομένου σχετίζεται με την υποβάθμιση του περιβάλλοντος που, μαζί με την καθοριστική συμβολή της κλιματικής αλλαγής, επιβαρύνουν την κατάσταση. «Οι τσούχτρες (ή αλλιώς «γυαλί», όπως είναι ευρύτερα γνωστό) ζουν και αναπαράγονται σε νερά που είναι ζεστά και ευνοούνται αρκετά από φαινόμενα ευτροφισμού που παρατηρούνται στα υδάτινα οικοσυστήματα», δήλωσε στη Real planet η Αντονιέτα Πανκούτσι, θαλάσσια βιολόγος στο Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών, υποστηρίζοντας ότι: «Αλλες χρονιές, τέτοια φαινόμενα διαρκούσαν μέχρι το τέλος Αυγούστου, διότι όταν η θερμοκρασία των νερών άρχιζε να κατεβαίνει, τα κορέλια εξαφανίζονταν. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει εφέτος, γεγονός που αποδεικνύει αναμφισβήτητα ότι, πέρα από τη ρύπανση που επικρατεί στον κόλπο, η θερμοκρασία της Μεσογείου αυξάνεται λόγω κλιματικής αλλαγής».
Οι πηγές ρύπανσης που επιβαρύνουν τον Αμβρακικό Κόλπο είναι αρκετές. Πρόκειται κυρίως για αγροτοκτηνοτροφικές δραστηριότητες, καθώς και για ιχθυοκαλλιέργειες που βρίσκονται μέσα στον κόλπο. «Τα νερά του κόλπου επιβαρύνονται κυρίως από τυροκομεία, σφαγεία και ορισμένα ορνιθοτροφεία», τονίζει ο Π. Χαραλάμπους. «Βέβαια, οι αρμόδιες υπηρεσίες κάνουν τα στραβά μάτια. Ολες αυτές οι δραστηριότητες έχουν απόβλητα με υψηλό οργανικό φορτίο που καταλήγουν μέσα στη θάλασσα. Αντίστοιχα, το ίδιο ισχύει και για τις ιχθυοκαλλιέργειες που υπάρχουν στον κόλπο», επισημαίνει ο πρόεδρος των Ενεργών Πολιτών.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης των Υγροτόπων του Αμβρακικού, Δημήτρης Μπαρέλος, περιγράφει τη σοβαρή διατάραξη της τροφικής αλυσίδας που συντελείται μέσα στη θαλάσσια περιοχή από ορισμένους ασυνείδητους: «Η ένταση της εμφάνισης των κορελιών, ενός φαινομένου που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, συσχετίζεται με τις δολοφονίες 17 θαλάσσιων χελωνών καρέτα καρέτα που σημειώθηκαν εφέτος στον Κόλπο του Αμβρακικού από ανθρώπινο χέρι. Είναι λογικό ότι όταν μειώνονται οι θηρευτές του κορελιού, αυτό θα εκμεταλλεύεται όλες τις συνθήκες και θα αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα. Η σπάνια χελώνα πρέπει να τυγχάνει του σεβασμού όλων μέσα στο οικοσύστημα του κόλπου», τονίζει χαρακτηριστικά ο επιστήμονας.
Πριν από λίγα χρόνια είχε διεξαχθεί από το Πανεπιστήμιο Πατρών αναλυτική μελέτη, η οποία προσέγγιζε με συγκεκριμένα ποιοτικά και ποσοτικά στοιχεία το πρόβλημα της ρύπανσης του Αμβρακικού. Το 2010, η τότε νομαρχία Αρτας, σε μια προσπάθεια να αντιστρέψει το κλίμα, εγκατέστησε 8 αυτόματους σταθμούς μέτρησης σε επιλεγμένα σημεία του κόλπου, ώστε να παρακολουθείται η ρύπανση. «Δυστυχώς, αυτοί οι σταθμοί δεν λειτούργησαν ποτέ σε σταθερή βάση και δεν μέτρησαν ουσιαστικά τις ουσίες που καταλήγουν στο ευαίσθητο οικοσύστημα του κόλπου», αναφέρει ο Π. Χαραλάμπους, προσθέτοντας ότι: «Δεν μπορούμε να ροκανίζουμε άλλο πολύτιμο χρόνο. Επιτέλους, να παρθούν άμεσα μέτρα αποσυμφόρησης του κόλπου από τις διάφορες πηγές ρύπανσης και να γίνουν άμεσα ενέργειες για την απορρύπανσή του».