«Την Τετάρτη στις 15 Νοεμβρίου έγινε στο Εργατικό Κέντρο Πρέβεζας εκλογοαπολογιστική συνέλευση στην οποία συμμετείχα ως μέλος του Δ.Σ. του συλλόγου εργαζομένων στον Τουρισμό Πάργας.
Ως «Λάντζα» (συνδικαλιστική κίνηση εργαζομένων στον τουρισμό) κατεβάσαμε στη συνέλευση πρόταση προς ψήφιση. Σε αυτήν επισημαίναμε την τραγικότητα του να είσαι κακοπληρωμένος από τη μία και να αναγκάζεσαι από την άλλη να γυρίσεις πίσω τα χρήματα που σου έβαλε- ως όφειλε για επιδόματα και δώρο Χριστουγ.- το αφεντικό σου, γιατί αλλιώς, πολύ απλά, δε θα ξαναπάς για δουλειά. Η πρότασή μας ψηφίστηκε από όλους εκτός από το ΠΑΜΕ . Το πρώτο που μου έρχεται είναι το εξής: «Δηλαδή ένα εργασιακό πρόβλημα, αν δεν καταγγέλλεται από το ΠΑΜΕ, δεν είναι πρόβλημα;». Τώρα, το μόνο που απομένει είναι να χαρακτηρισθεί αυτή που έκανε τη συγκεκριμένη πρόταση (δηλαδή εγώ) ως «εχθρός του ταξικού κινήματος». Μάλλον, όπου να ΄ναι θα το ακούσω κι αυτό. Και πραγματικά δεν έχω καμιά αμφιβολία γράφοντας αυτές τις γραμμές για το τι με περιμένει μιας και το είδα ξεκάθαρα στην περίπτωση του Βαγγέλη Νάνου.
Ο Βαγγέλης Νάνος έκανε το «φοβερό ατόπημα» να θίξει την «ιερή αγελάδα» του ΠΑΜΕ λέγοντάς από τη μια ότι το δικό του σωματείο ήταν συνεπές και πλήρωνε τις εισφορές του (αυτό το μαθαίνει κανείς εύκολα με ένα τηλ. Στο Εργ. Κέντρο) ενώ τα άλλα σωματεία και μεταξύ αυτών και του ΠΑΜΕ, όχι. Επιπλέον, ότι είναι το λιγότερο άδικό, η ασυνέπεια να επιβραβεύεται με κούρεμα. Ταυτόχρονα κατήγγειλε ονομαστικά διπλοψηφίσαντες από το χώρο του ΠΑΜΕ ζητώντας τους να του αποδείξουν ότι κάνει λάθος.
Εδώ, ήταν πραγματικά λυπηρή η εικόνα, όταν αντί για σοβαρό και τεκμηριωμένο αντίλογο και διαψεύσεις, οι άνθρωποι του ΠΑΜΕ του επιτέθηκαν μαινόμενοι με κραυγές, λέγοντας του ότι θέλει να βλάψει το Κίνημα- λες και όλοι ξυπνάμε με μια και μοναδική σκασίλα για το πως θα χτυπήσουμε το ΠΑΜΕ… και όχι τη μαύρη τη μοίρα μας.
Τελικά, σοβαρή διάψευση δεν βρήκα πουθενά, ακόμη, ούτε στην μακροσκελέστατη ανακοίνωσή τους… Καλό και δίκαιο για το ΠΑΜΕ θα ήταν να δοθεί πραγματικά μια σοβαρή απάντηση.
Σε σχέση τώρα με τον Βαγγέλη Νάνο και την λάσπη που εισέπραξε από το ΠΑΜΕ ως «σεσημασμένος, ορκισμένος εχθρός του ταξικού εργατικού κινήματος» έχω να αναφέρω ότι, όταν αντιμετώπισα ένα σοβαρότατο πρόβλημα με τον τότε εργοδότη μου, τον βρήκα και ζήτησα την βοήθεια του. Στάθηκε διπλά μου και με βοήθησε τόσο που και συγγενής μου ίσως να μην το έκανε και αυτό ξέροντας πολύ καλά ότι δεν ψηφίζω το κόμμα του. Αυτό το έκανε και με άλλους εργαζόμενους γνωρίζοντας ότι δεν ανήκουν στο δικό του χώρο. Ο εργαζόμενος, οι ανάγκες του και η αλληλεγγύη είναι για κάποιους ανθρώπους πάνω από όλα και ο Βαγγέλης είναι ένας από αυτούς. Στο πλαίσιο αυτό, είμαι και ΄γω δίπλα του.
Τώρα, δεν καταλαβαίνω τι θέλει να πει ο ποιητής όταν λέει … «εχθρός του ταξικού κινήματος»… Εκείνο που καταλαβαίνω είναι ότι η κατινιά είναι γενικά εχθρός της λογικής και ότι δεν χρειάζεται κανείς να διαβάλει το ΠΑΜΕ Πρέβεζας και το ταξικό του κίνημα. Με τις κατινιές και τις αγκυλώσεις του , το κάνει περίφημα και μόνο του.
Υφαντή Ελισάβετ
Μέλος του Δ.Σ. του συλλόγου εργαζομένων στον Τουρισμό, Πάργας».
