Όπως τόνισε στο χαιρετισμό του ο επιστημονικά υπεύθυνος του ΚΕ.ΠΡΟ.ΝΑ.Π. κ. Γιώργος Γέρος η συγκεκριμένη ημερίδα ήταν μια παρέμβαση που αγγίζει την ουσία του θέματος που ασχολούνται τα Κέντρα, δηλαδή την παραβατικότητα, την ευρύτερη παραβατικότητα που ξεκινά μέσα από διάφορα πλαίσια όπως είναι αυτό της οικογένειας πρωτίστως, συνεχίζοντας στο σχολείο αλλά και στην ευρύτερη κοινότητα.
“Βλέπουμε δηλαδή ευρύτερα συστήματα που αλληλοεπηρρεάζονται μεταξύ τους όπως επίσης και δέχονται επιρροές από εξωγενείς παράγοντες, όπως είναι οι κοινωνικές, οι οικονομικές, οι πολιτιστικές, οι περιβαλλοντολογικές επιρροές. Οπότε έχουμε μία αμφίδρομη σχέση μεταξύ των πλαισίων εκεί που δρουν τα άτομα και παράγουν ανάγκες, όπως επίσης και εξωγενείς παράγοντες που επηρεάζουν αυτά τα πλαίσια ακριβώς. Αυτή είναι λοιπόν η συμβολή των Κέντρων πρόληψης, να παρεμβαίνουν πρωτίστως εκεί που χτυπά η καρδιά της πρόληψης. Και εκεί που χτυπά η καρδιά της πρόληψης είναι πρωτίστως η οικογένεια και το σχολείο και μάλιστα σε μια πολύ πρώιμη ηλικία, όπως είναι η παιδική αν θέλετε και η νηπιακή, κάνοντας δουλειά τόσο με τους γονείς όσο και με τα παιδιά και ακολουθώντας τα σε κάθε ηλικιακή φάση. Και κάνοντας δουλειά επίσης με τους ενήλικες υποστηρικτές που πλαισιώνουν αυτά τα ανήλικα άτομα. Κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών” τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Γέρος, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν τόσο ο προσϊστάμενος της Α/θμιας κ. Γιώργος Σαράφογλου όσο και ο προϊστάμενος της Β/θμιας κα Κώστας Καμπουράκης.
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο κεντρικός ομιλητής της Ημερίδας κ.Γιάννης Πανούσης, καθηγητής Εγκληματολογίας και πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος επικεντρώθηκε στο τρίπτυχο οικογένεια-σχολείο-γειτονιά, τα οποία όπως είπε ως συγκοινωνούντα δοχεία επηρεάζουν σημαντικά τη συμπεριφορά ζωής του νέου ανθρώπου.
Ο κ. Πανούσης μίλησε για του μύθους και τις πραγματικότητες για τη βία των ανηλίκων με έμφαση στην ενδοσχολική βία, υποστηρίζοντας πως τα επίπεδα της νεανικής εγκληματικότητας παραμένουν τα ίδια και ότι η αίσθηση που έχουμε περί δραματικής αύξησης τα τελευταία χρόνια είναι εσφαλμένη και αυτό οφείλεται στις ψευδείς εντυπώσεις και στις φοβίες που τα τελευταία χρόνια έχουν καλλιεργηθεί στην Ελληνική κοινωνία. Για το θέμα της ενδοσχολικής βίας, το λεγόμενο bulling ο κ. Πανούσης σημείωσε ότι ως έννοια είναι μάλλον υπερτιμημένη στην Ελλάδα εκτιμώντας πως είναι απολύτως φυσιολογικό να διαφωνήσουν και να μαλώσουν κάποια στιγμή δύο παιδιά.
“Οι σκοτεινοί δρόμοι της βίας, οικογένεια και σχολείο και οι άτυποι νόμοι του δρόμου, γειτονιά, συνοικία, τελικά διαμορφώνουν τους δικούς τους κώδικες και επικοινωνίας και επιβίωσης. Άρρωστος οίκος, άρρωστη εκπαίδευση, άρρωστη πόλη. Κόκκινη γραμμή επιλογών, ατυχιών, δυστυχιών, για πολλούς πεπρωμένο, πολλές φορές άγνωστη ή αντιφατική η προσέγγισή τους. Σίγουρα όμως ως συγκοινωνούντα δοχεία οι τρεις αυτοί παράγοντες κοινωνικοποίησης ή κατά τη γνώμη μου μη κοινωνικοποίησης επηρεάζουν σημαντικά αν δεν καθοδηγούν τη συμπεριφορά, στάση και φιλοσοφία ζωής του νέου ανθρώπου. Η πόλη και η αστική κοινότητα, οι ομόκεντροι κύκλοι, μας επιτρέπουν να αποκωδικοποιήσουμε τόσο τις κοινωνικές αποστάσεις όσο και τις εγκληματικές συμπεριφορές” τόνισε ο καθηγητής εγκληματολογίας και κατέληξε λέγοντας: «Η γλώσσα της βίας κυριαρχεί και μιλιέται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, στην οικογένεια, στο σχολείο, στο δρόμο, στη γειτονιά, στην πόλη. Ενδοοικογενειακές κακοποιήσεις, σχολεία φρούρια, ενδιάμεσες συνοικίες μιας διαλυμένης πόλης δίνουν την αίσθηση ενός ακήρυχτου πολέμου τον οποίο αδυνατούν να ερμηνεύσουν οι συχνά αμφιλεγόμενες και αλληλοαναιρούμενες θεωρίες. Ή η πολυμορφία στις οικογένειες ή το περιβόητο και υπερεκτιμημένο bullying ή η υποκουλτούρα της βίας. Τι έχουμε λοιπόν; Κουλτούρα των διακρίσεων και των αποκλεισμών ή κουλτούρα των κινδύνων και του φόβου; Πόλεμο όλων εναντίον όλων; Το σύνδρομο του βίαιου κόσμου; Ό,τι και να συμβαίνει και όπως και να το ερμηνεύουμε, όσο ταχύτερα σπάσουμε την κόκκινη κλωστή ανάμεσα στην οικογένεια, το σχολείο και τη γειτονιά και αποβάλλουμε τη βία από τους θεσμούς και από την κοινωνική μας λειτουργία, τόσο το καλύτερο για τη Δημοκρατία μας”.
Η ημερίδα ολοκληρώθηκε με ερωτήσεις από το κοινό.
