Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ν. Πρέβεζας προκηρύσσει 24ωρη απεργία την Τετάρτη 1η Μάη και καλεί τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους στη συγκέντρωση στις 10 το πρωί στο Εργατικό Κέντρο.
Στους ισχυρούς συμβολισμούς και το κρίσιμο διακύβευμα της Πρωτομαγιάς, οι αγωνιστικές παραδόσεις συναντούν τις σύγχρονες διεκδικήσεις του κόσμου της μισθωτής εργασίας για αξιοπρεπή δουλειά και ζωή, κοινωνική και εργασιακή δικαιοσύνη, μέρισμα από τον παραγόμενο πλούτο και κοινή προκοπή.
Τα γεγονότα του Σικάγο το 1886, η αιματηρή κινητοποίηση του 1924 στην Αθήνα και ο αιματοβαμμένος Μάης του 1936 στην Θεσσαλονίκη είναι πυξίδα για εμάς, εμπνέουν αλλά και γεμίζουν με ευθύνη το Οργανωμένο Συνδικαλιστικό Κίνημα. Η Διεθνής Ημέρα των Εργατών, η Παγκόσμια αυτή ΑΠΕΡΓΙΑ και όχι αργία μας θυμίζει με τον πιο σαφή τρόπο ότι όλα κατακτήθηκαν, τίποτα δεν μας χαρίστηκε και ούτε πρόκειται να μας χαριστεί…
Οι ποσοτικές και ποιοτικές διαστάσεις του φαινομένου της ανεργίας, καθώς και τα πρόσφατα στοιχεία του “ΕΡΓΑΝΗ” όπου αποτυπώνεται το μέγεθος της αποδιάρθρωσης της αγοράς εργασίας σε συνδυασμό με την αποδόμηση του Ασφαλιστικού Συστήματος, δείχνουν ξεκάθαρα πόσο επίκαιρα είναι τα κεντρικά αιτήματα της Πρωτομαγιάς για την ελληνική κοινωνία.
Το αναφαίρετο δικαίωμα στη δουλειά γίνεται αγωνιώδες ζητούμενο, η “απασχόληση” δεν προστατεύει από τη φτώχεια αλλά τη διακρίνει σε μερική και απόλυτη, οι φτωχοί εργαζόμενοι και πένητες συνταξιούχοι πολλαπλασιάζονται, η μεσαία τάξη καταρρέει, οι ανισότητες διευρύνονται με όρους αγεφύρωτου χάσματος και η “γενιά” των 300€ μονιμοποιείται την τελευταία τριετία. Οι απορρυθμισμένες εργασιακές σχέσεις είναι πλέον κανόνας (πάνω από 50% των νέων θέσεων είναι μερικής απασχόλησης) και αναγκαστική επιλογή αποκλειστικά ως αδυναμία εύρεσης πλήρους απασχόλησης.
Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας είναι είδος υπό διωγμό και εξαφάνιση. Ο τρόμος των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών απλώνεται πάνω από κάθε εργατικό νοικοκυριό, μικρή ή μικρομεσαία επιχείρηση για δάνεια που αποκτήθηκαν με άλλους όρους και σε άλλους καιρούς. Η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους πλήττει βίαια την ελληνική οικογένεια και τροφοδοτεί τις έμφυλες διακρίσεις υπονομεύοντας την πρόσβαση της γυναίκας στην εργασία και δυσχεραίνοντας το σύνθετο-πολυδιάστατο ρόλο της. Η “διαρροή εγκεφάλων” εξελίσσεται σε ακατάσχετη παραγωγική, κοινωνική και πολιτισμική αιμορραγία για την Πατρίδα μας.
Την ώρα που στην αφετηρία της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης μιλάμε για αυτοματοποίηση, ρομποτοποίηση και τεχνητή νοημοσύνη, οι συνθήκες υγείας και ασφάλειας στους χώρους εργασίας παραπέμπουν σε Μεσαίωνα ενώ τα απαραίτητα μέτρα ατομικής προστασίας θεωρούνται από τους εργοδότες πρόσθετο κόστος… Εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες αποτελούν ένα αδιάψευστο οδυνηρό πειστήριο.
Όσο κι αν η σημερινή κυβέρνηση επιχειρεί να ωραιοποιήσει με συνθηματολογία και εντυπώσεις την κατάσταση, η εργασιακή πραγματικότητα την εκθέτει… Τα υπερμεγέθη πρωτογενή πλεονάσματα για τα οποία έχει δεσμευθεί εις το διηνεκές έχουν οδηγήσει σε δυσθεώρητα κοινωνικά ελλείμματα, περιδίνηση και καθήλωση. Οι πολιτικές που εφαρμόζει οδηγούν την εργασία και τον κόσμο του μόχθου στο “απόσπασμα”.
Η κοινωνική και οικονομική πρόοδος προϋποθέτει αξιοπρεπείς δουλειές και ευκαιρίες σταδιοδρομίας. Το ανθρώπινο κεφάλαιο είναι μοχλός ανάπτυξης, ήταν, είναι και θα είναι το σημαντικότερο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Ο αγώνας για δικαιότερο “σήμερα” και καλύτερο “αύριο” πρέπει να είναι συνεχής και αδιάκοπος. Τα Συνδικάτα οφείλουν να βρίσκονται και θα βρίσκονται στην πρωτοπορία, στην πρώτη γραμμή, πέρα από κομματικά κελεύσματα και διασπαστικές πρακτικές που μόνο τους διαχρονικούς εχθρούς των εργαζομένων εξυπηρετούν. Όσοι νομίζουν ότι θα μας φιμώσουν είναι βαθειά γελασμένοι…
Απεργούμε, διαδηλώνουμε και απαιτούμε:
- • Άμεση κατάργηση του συνόλου των αντεργατικών μνημονιακών διατάξεων. Κανένα άλλο μέτρο που θα επιβαρύνει μισθωτούς και συνταξιούχους.
- • Ουσιαστικά και αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης της ανεργίας και ανακούφισης των ανέργων και φυσικά αξιοπρεπείς συντάξεις.
- • Διασφάλιση από το κράτος της βιωσιμότητας των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης και επαναφορά των κύριων και επικουρικών συντάξεων σε επίπεδα αξιοπρεπούς διαβίωσης.
- • Δίκαιο φορολογικό σύστημα, χωρίς καμία μείωση του αφορολόγητου ορίου.
- • Άμεση κατάργηση της εμπλοκής της κρατικής εξουσίας στον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου.
- • Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
- •Καμία παρέμβαση στην αποτελεσματική άσκηση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, καμία παρέμβαση στο ισχύον πλαίσιο για την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση και την απαγόρευση του lock out (ανταπεργία) των εργοδοτών.
- • Αποτελεσματική προστασία της πρώτης κατοικίας. Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη!
- • Διατήρηση του δημοσίου χαρακτήρα των οργανισμών και επιχειρήσεων κοινωνικής ωφέλειας.
- • Επανασύσταση των φορέων εργατικής εστίας και κατοικίας που σήμερα είναι αναγκαία κάθε
άλλο παρά ποτέ και έχουν πολλαπλασιαστικά οφέλη για τους αδύναμους συνανθρώπους μας.
Όλοι μαζί δίνουμε τη μάχη και στέλνουμε μήνυμα ενάντια σε αυτά που υποβαθμίζουν τη θέση μας, απέναντι σε εκείνους που “παίζουν” με την επιβίωσή μας.
Τιμώντας τους πρωτοπόρους αγωνιστές του εργατικού κινήματος, όλους εκείνους που θυσιάστηκαν διαχρονικά για τα μεγάλα και ιερά δικαιώματα της τάξης μας, όλους εκείνους που υπερασπίστηκαν με την ίδια τη ζωή τους τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, τη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, την ΙΣΟΤΗΤΑ, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, την ΕΙΡΗΝΗ, και τα ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ οφείλουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να δώσουμε αγωνιστικό-απεργιακό παρόν στο κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας την Τετάρτη 1η Μάη στις 10 το πρωί. Θα ακολουθήσει κατάθεση στεφάνου στο μνημείο του Κάππα.
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΥΠΟΥ
