Ο κ. Παυλόπουλος έφτασε στην Πρέβεζα λίγο μετά τις 11 το πρωί όπου τον υποδέχθηκαν ο δήμαρχος Πρέβεζας Νίκος Γεωργάκος, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέκος Καχριμάνης, ο βουλευτής της ΝΔ Στέργιος Γιαννάκης, ο Πρόεδρος του Ομίλου για την UNESCO Πρέβεζας Βαγγέλης Κατσίμπρας, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι και αφού περπάτησε στην πλακόστρωτη παραλία επισκέφτηκε το δημαρχείο.

Ο κ. Γεωργάκος υποδέχθηκε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο γραφείο του, παρουσία των μελών του δημοτικού συμβουλίου Πρέβεζας και ευχήθηκε αυτή η Ημερίδα να είναι ένα σημαντικό βήμα για να προχωρήσει η ένταξη της Νικόπολης στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, υπογραμμίζοντας πως ο δήμος Πρέβεζας θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο.

“Εύχομαι η ημερίδα αυτή να είναι η αρχή για να γίνει το βήμα να ενταχθεί η Νικόπολη στα προστατευόμενα Μνημεία της UNESCO και ο δήμος Πρέβεζας θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο και η δική σας συμβολή είναι σημαντική γιατί ξέρω ότι αγαπάτε τη Νικόπολη και την Πρέβεζα” είπε χαρακτηριστικά ο Δήμαρχος Πρέβεζας με τον κ. Παυλόπουλο να επισημαίνει “Έχουμε χρέος ιστορικό αλλά και χρέος προς το παρόν και το μέλλον να αναδείξουμε τη Νικόπολη και τον Επίκτητο γιατί η έννοια της ελευθερίας κατά τον Επίκτητο και η υπεράσπισή της είναι εξαιρετικά επίκαιρη κυρίως στην εποχή μας”.

Ο Δήμαρχος Πρέβεζας και ο Πρόεδρος Ομίλου για την UNESCO Πρέβεζας έδωσαν συμβολικά δώρα στον κ. Παυλόπουλο και λίγο μετά στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Πρέβεζας ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κήρυξε την έναρξη των εργασιών της Ημερίδας, ευχόμενος  η Νικόπολη να καταστεί το επίκεντρο του διεθνούς διαλογισμού σε ό,τι αφορά την φιλοσοφική σκέψη του Επικτήτου

Η ελευθερία και η δικαιοσύνη πρέπει να συνυπάρχουν στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία

Ο κ. Παυλόπουλος στην ομιλία του υπογράμμισε ότι «ανακαλώντας στην μνήμη μας, την σκέψη του Επικτήτου Περί Ελευθερίας, μένουμε πιστοί στις αρχές και στις αξίες της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού μας, επέκεινα δε στις αρχές και στις αξίες της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού».

Πρόσθεσε, επίσης, ότι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος υπεράσπισης του Ανθρώπου είναι η υπεράσπιση της Ελευθερίας του, στο πλαίσιο της σύγχρονης Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, όπως προκύπτει από τον ίδιο τον Ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα του Πολιτισμού μας.

Μάλιστα, τόνισε, ότι μια τέτοια σύλληψη της Ελευθερίας είναι τόσο περισσότερο επιτακτική για την θωράκιση της Δημοκρατίας μας και του Πολιτισμού μας, όσο στην εποχή μας ο Άνθρωπος χειμάζεται δεινώς, και μάλιστα σε πλανητικό επίπεδο, ιδίως λόγω της ραγδαίας υποχώρησης των πανανθρώπινων αγαθών της Ειρήνης και της Δικαιοσύνης, υφ’ όλες τις διαστάσεις τους.

«Ας μην ξεχνάμε, ότι η αποστολή της Δημοκρατίας μας και του Πολιτισμού μας δεν εξαντλείται στην υπεράσπιση υπερβαίνει τα όρια αυτά και παίρνει πλανητικές διαστάσεις, τις διαστάσεις υπεράσπισης του κάθε Ανθρώπου, ανεξαρτήτως από τα επιμέρους χαρακτηριστικά του» υπενθύμισε ο Πρόεδρος και πρόσθεσε ότι «κατά τις επιταγές της Δημοκρατίας μας και του Πολιτισμού μας, η υπεράσπιση του Ανθρώπου, εν γένει, δεν είναι προνόμιο αλλά Χρέος».

Ακολούθως, υποστήριξε, ότι η επικαιρότητα της περί Ελευθερίας σκέψης του Επικτήτου προκύπτει, μέσ’ από την σύγχρονη σύλληψη της Ελευθερίας στο φιλοσοφικό εκείνο επίπεδο, το οποίο όμως λαμβάνει υπόψη του, τους εκάστοτε ισχύοντες κανόνες δικαίου, μέσω των οποίων οργανώνεται η λειτουργία της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Και αυτό διότι, η σχέση μεταξύ Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας και Ελευθερίας είναι και ευθεία και άρρηκτη, θεσμικώς και πολιτικώς.

Παρατήρησε, ακόμη, ότι η ουσία της Ελευθερίας, ως μέσου υπεράσπισης της αξίας του Ανθρώπου και ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του, πραγματώνεται όχι μόνον όταν ο φορέας της, την υπερασπίζεται αλλά και όταν την υπηρετεί, από την στιγμή που την έχει κατακτήσει, μέσ’ από την θεσμική υπέρ αυτού κατοχύρωσή της.

Παράλληλα, τόνισε ότι το «αέτωμα», θεσμικό και πολιτικό, της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας στηρίζουν δύο, κατά βάση, κίονες: Η Ελευθερία και η Δικαιοσύνη. «Η μεν Ελευθερία, ως μέσο υπεράσπισης της αξίας του Ανθρώπου και διασφάλισης της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του. Η δε Δικαιοσύνη, ως μέσο υπεράσπισης του Ανθρώπου εναντίον κάθε μορφής αυθαιρεσίας».
Επιπροσθέτως, σημείωσε ότι Ελευθερία και Δικαιοσύνη πρέπει να συνυπάρχουν και να συλλειτουργούν, προκειμένου το όλο οικοδόμημα της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας να διατηρεί τη θεσμική και πολιτική του «στατικότητα». Διότι η Ελευθερία χωρίς Δικαιοσύνη οδηγεί σ’ ένα είδος «τυραννίας», ενώ η Δικαιοσύνη χωρίς Ελευθερία καταλήγει να είναι ένα είδος «δεσμωτηρίου».

Καταλήγοντας, ο κ. Παυλόπουλος τόνισε ότι η επικαιρότητα των θέσεων του Επικτήτου ως προς την έννοια και τα όρια της Ελευθερίας – επικαιρότητα διαχρονική, η οποία ανταποκρίνεται στο παρόν αλλά παραπέμπει και στο μέλλον- έγκειται, τουλάχιστον κατά βάση, στο ότι εντός του πλαισίου της σύγχρονης Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας η Ελευθερία συνιστά πραγματική αντηρίδα του Ανθρωποκεντρικού της χαρακτήρα και των Θεσμών της.

Πλην όμως, η εν προκειμένω Ελευθερία δεν νοείται άνευ ορίων, και δη των ορίων εκείνων που καθιστούν εφικτή την απόλαυση της Ελευθερίας και εκ μέρους των άλλων, οι οποίοι μετέχουν στο ίδιο κοινωνικό σύνολο που διέπεται κανονιστικώς από την συγκεκριμένη Έννομη Τάξη.

«Προς την κατεύθυνση αυτή, την έννοια της Ελευθερίας, πάντοτε εντός του πλαισίου της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, καθορίζουν αλλά και οριοθετούν, μεταξύ άλλων, οι θεμελιώδεις συντεταγμένες του Κράτους Δικαίου και της Αρχής της Νομιμότητας. Η διαφορά, σε σχέση με την κατά τον Επίκτητο έννοια της Ελευθερίας, έγκειται στο ότι εντός του πεδίου της σύγχρονης Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας ο περιορισμός της Ελευθερίας θεωρείται μεν αυτονόητος, πλην όμως δεν εναπόκειται στην βούληση του φορέα της, αλλά θεσμοθετείται από την ίδια την Έννομη Τάξη, δοθέντος ότι κατά τα δεδομένα του Κράτους Δικαίου και της Αρχής της Νομιμότητας οι κανόνες δικαίου διέπουν, δεσμευτικώς, όχι μόνο το Δημόσιο αλλά όλα τα μέλη -φυσικά ή νομικά πρόσωπα- του οικείου Κοινωνικού Συνόλου» διευκρίνισε.

Παρατήρησε, ακόμη, ότι η Ελευθερία, ως μέσο υπεράσπισης της αξίας του Ανθρώπου διασφαλίζει την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου, ενώ η Δικαιοσύνη, λειτουργεί ως μέσο υπεράσπισής του εναντίον κάθε μορφής αυθαιρεσίας.

«Όπως είναι ευνόητο, Ελευθερία και Δικαιοσύνη πρέπει να συνυπάρχουν και να συλλειτουργούν, προκειμένου το όλο οικοδόμημα της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας να διατηρεί τη θεσμική και πολιτική του «στατικότητα». Διότι η Ελευθερία χωρίς Δικαιοσύνη οδηγεί σ’ ένα είδαψος «τυραννίας», ενώ η Δικαιοσύνη χωρίς Ελευθερία καταλήγει να είναι ένα είδος «δεσμωτηρίου» σημείωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Το συντονισμό των εργασιών της Ημερίδας, η οποία ολοκληρώθηκε το μεσημέρι, είχε ο  κ. Γεώργιος Ευαγγελόπουλος, αναπλ. καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας και Διεθνών Σχέσεων, Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ πραγματοποιήθηκαν οι εξής εισηγήσεις:

“Ο Επίκτητος και το αίτημα της Ελευθερίας”, από τον κ. Ιωάννη Δρόσο, ομότιμο καθηγητή, Νομική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
“Εαυτός και Πράξις” στο έργο του Επίκτητου, από τον κ. Κωσταντίνο Πέτσιο καθηγητή ιστορίας της Φιλοσοφίας, Τμήμα Φιλοσοφίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων”.
“Η κριτική δύναμη στη σκέψη του Επίκτητου” από τον κ. Νικόλαο Παπασπύρου, επικ. καθηγητή Δημοσίου Δικαίου, Νομική Σχολή , Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
“Ο Επίκτητος στη Χριστιανική Γραμματεία” από τον κ. Κωνσταντίνο Μποζίνη, αν καθηγητή Ιστορίας της Αρχαίας και Βυζαντινής Φιλοσοφίας, Θεολογική Σχολή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
“Ο Επίκτητος και η Στωϊκή Ηθική” από τον κ. Παύλο Σούρλα, ομότιμο καθηγητή Φιλοσοφίας του Δικαίου, Νομική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Να σημειώσουμε πως στην έναρξη της ημερίδας προβλήθηκε απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ "επέκεινα" του κ. Κωνσταντίνου Ακρίβου, με θέμα τον Επίκτητο.