Πρόκειται για την Σταυρούλα Τζαβάρα, η οποία σε δήλωσή της στην προσωπική της σελίδα στα social media, αναφέρει πως παραιτείται από τη θέση της:

“Αισθάνομαι υποχρεωμένη ηθικά, απέναντι στους πολίτες της Πάργας οι οποίοι με στήριξαν με την ψήφο τους, να αναφερθώ συνοπτικά στους λόγους που με οδήγησαν να παραιτηθώ των καθηκόντων μου από τη διοίκηση του Δήμου της Πάργας.
Του Δήμου, που καρπώνεται μεταξύ άλλων το σπουδαίο, ιστορικά και πολιτισμικά όνομα της πόλης μας.
Μετά την ενασχόλησή μου με τα κοινά , ως Προέδρου Επιτροπής Τουρισμού, ως Αντιπροέδρου του Λιμενικού Ταμείου καθώς και απο την θέση της Αντιδημάρχου, διεπίστωσα ότι η Πάργα είναι ευάλωτη μέσα σε ένα σύστημα που δεν δρα τίμια και αξιοκρατικά απέναντι στην πόλη μας. Πρόκειται για μια μεγάλη αδικία που αφού δεν δύναμαι να επιλύσω, δεν μπορώ και να διαχειριστώ και να συμπορευτώ με αυτήν. Το αντίκρισμα για τα μέγιστα που η Πάργα προσφέρει σε όλους τους τομείς στον Δήμο αυτό, είναι ελάχιστο.
Στο μικρό διάστημα που αγωνίστηκα για τον Δήμο Πάργας υπήρξαν άνθρωποι που ήταν άξιοι συνεργάτες και φίλοι και θα ήθελα να τους ευχαριστήσω. Ακόμη, θέλω να ευχαριστήσω τους συναδέλφους μου για τις τίμιες προσπάθειές τους καθώς και το ελάχιστο προσωπικό που έχει απομείνει στο τοπικό διαμέρισμα της Πάργας. Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω την οικογένειά μου που με στήριξε εξαρχής σε αυτή την προσπάθεια η οποία τελειώνει με πικρία.

Σταυρούλα (Ρούλα) Τζαβάρα”.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η παραίτηση οφείλεται σε προσωπικούς λόγους, αλλά και σε τοπικιστικούς, κάτι που άλλωστε αναφέρεται πολλές φορές στη σχετική δήλωσή της.

Όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ η κα Τζαβάρα, θα παραδώσει και την έδρα της στο δημοτικό συμβούλιο Πάργας. Εφόσον γίνει κάτι τέτοιο, ο επόμενος που θα αναλάβει καθήκοντα δημοτικού συμβούλου στο Δήμο Πάργας θα είναι ο Βασίλης Γκίζας.

Παράλληλα στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Πρέβεζας η Φρόσω Κοντοδήμα, η οποία είναι πλέον ανεξάρτητη δημοτική σύμβουλος, ανέφερε στο σώμα σχετικά με την παραίτησή της:

“Με τον αδερφό μου είμαστε, εκ δωρεάς από τον πατέρα μας, ιδιοκτήτες μιας οικοδομής ευρισκόμενης στο Κάστρο της Πάργας. Η ιδιοκτησία αυτή γειτνιάζει άμεσα με οικοδομή, που μετά από δεκαπενταετή δικαστικό αγώνα του πατέρα μας, κρίθηκε αυθαίρετη και κατεδαφιστέα, αφού της ακυρώθηκε η οικοδομική άδεια το (με την με αριθμό 71) 2006 με απόφαση του Εφετείου Ιωαννίνων, η οποία στη συνέχεια κατέστη αμετάκλητη με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας το 2014.

Εδώ δεν είναι δικαστήριο και δεν προσπαθώ να βρω το δίκαιο μας. το ζήτημα αυτό κρίθηκε από τα αρμόδια Δικαστήρια και καταλαβαίνετε ότι είναι ανέφικτο να σας εξηγήσω μέσα σε λίγα λεπτά το ιστορικό της μακροχρόνιας αυτής υπόθεσης. Αυτό που έχει σημασία να καταστήσω γνωστό είναι ότι έκτοτε η αρμόδια Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου και παρά τις συνεχείς έγγραφες οχλήσεις μας, δεν έχει προβεί σε εφαρμογή των τελεσίδικων και αμετάκλητων αυτών αποφάσεων. Αυτό δεν είναι προσωπική μου κρίση.

Τον Φεβρουάριο του 2018 το Τριμελές Συμβούλιο Συμμόρφωσης του Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων αποφάνθηκε, επιβάλλοντας και κυρώσεις σε βάρος του Δήμου, ότι παρά τα όσα επιβάλλει το άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος και οι σχετικοί Νόμοι περί υποχρέωσης των ΟΤΑ να συμμορφώνονται προς τις δικαστικές αποφάσεις, στην περίπτωση αυτή δεν υπήρξε συμμόρφωση προς τα όσα οι ακυρωτικές δικαστικές αποφάσεις υποχρεώνουν τον Δήμο και τις Υπηρεσίες του. Και όχι μόνο αυτό. Αλλά και ότι εξακολουθεί και τώρα ακέραιη η υποχρέωση του Δήμου να συμμορφωθεί προς τις εν λόγω δικαστικές αποφάσεις.

Σε ότι με αφορά είχα ζητήσει εγγράφως προς την Υπηρεσία Δόμησης την εξαίρεση μου από την υπόθεση αυτή, καθώς με αφορούσε προσωπικά. Ωστόσο, επειδή θα παρέρχονταν η πενταετία από την απόφαση του ΣΤΕ του 2014 και πέραν αυτής δε θα μπορούσαμε να έχουμε δικαστικές αξιώσεις απέναντι στην Υπηρεσία Δόμησης και κάθε άλλο υπεύθυνο, ο Δικηγόρος που χειρίζεται την υπόθεση κατέθεσε αγωγή εκ μέρους μας προς τον Δήμο, ζητώντας την αποκατάσταση της ηθικής και υλικής ζημίας που υποστήκαμε εξ αιτίας –κυρίως- της διαπιστωμένης θεσμικώς και νομίμως άρνησης της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου να συμμορφωθεί προς τις προαναφερθείσες δικαστικές αποφάσεις.

Επειδή, σκοπός της ενέργειάς μας αυτής δεν είναι η διεκδίκηση χρημάτων από τον Δήμο, αλλά του δικαίου μας, έχω υποβάλει στον Δήμο υπεύθυνη δήλωση με την οποία εκχωρώ αμετακλήτως και ανεκκλήτως το όποιο ποσό (που δεν έχει καμία σχέση με τα υπέρογκα ποσά που ακούγονται) επιδικαστεί ως αποζημίωσή μου, εξ ολοκλήρου, στον Δήμο Πάργας για την εξυπηρέτηση κοινωφελών σκοπών στην Πόλη της Πάργας.

Η όλη ενέργειά μας, καθώς και αυτές που θα επακολουθήσουν, πάντοτε με την αυστηρή τήρηση των προϋποθέσεων του Νόμου, αποσκοπούν στην αποκατάσταση της νομιμότητας και στην εφαρμογή του Νόμου. Είναι για εμάς ζήτημα αυτοσεβασμού και αξιοπρέπειας.

Ξέρετε, είμαστε εδώ για να υπηρετούμε τους Δημότες, ο Δήμος δεν είναι απρόσωπος, δεν είναι το κτίριο, οι Δημότες είναι, τα συμφέροντα τους και τα δίκαιο και δεν είναι δυνατόν η διοίκηση να μη συμμορφώνεται με τις αποφάσεις των Δικαστηρίων. Αυτό επισύρει συνέπειες και αυτές πλέον θα αναζητηθούν από τα πρόσωπα που ασκούν τη διοίκηση.

*Επειδή θα ρωτήσει κάποιος γιατί δεν προέβαινε η Υπηρεσία δόμησης στην εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων, δεν ξέρω να σας απαντήσω γιατί δεν το έκανε από το 2014 ως το 2018, αλλά τώρα γνωρίζω ότι η προϊσταμένη της Υπηρεσίας Δόμησης διατείνεται πως κωλύεται ως προς την εφαρμογή των Δικαστικών αποφάσεων από την απόφαση του ΣΥΠΟΘΑ του 2019, το οποίο μετά από 2 απορριπτικές αποφάσεις αποφάσισε 3 χρόνια μετά ότι μπορεί το αυθαίρετο αυτό να υπαχθεί στον νόμο των αυθαιρέτων, θα σας πω το εξής: Δεν χρειάζεται να είσαι νομικός ή να έχεις ιδιαίτερες νομικές γνώσεις για να αντιλαμβάνεσαι ότι δεν υπάρχει κανένα συμβούλιο πολεοδομικών θεμάτων, κανένα συμβούλιο αρχιτεκτονικής, κανένα υπηρεσιακό συμβούλιο, του οποίου η απόφαση να έχει ανώτερη ισχύ από τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Αυτό νομίζω ότι είναι γνωστό και κατανοητό σε όλους.

Τέλος, επειδή έγινε αναφορά ότι συγκρούστηκε το ατομικό μου συμφέρον με το Δημόσιο. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πως αντιλαμβάνεται κανείς το συλλογικό συμφέρον. Ο Δήμος «διώκεται» σε αυτή την περίπτωση επειδή αυθαίρετα και παράνομα δεν συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις. Και αναρωτιέμαι γιατί η Δημοτική Αρχή επιτρέπει να ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ το συλλογικό συμφέρον του δήμου με τα ατομικά συμφέροντα του κ. Ρίζου εν προκειμένω. Γιατί η Δημοτική Αρχή η προηγούμενη αλλά και η νυν επιτρέπει να «διώκεται» ο Δήμος και να του επιβάλλονται κυρώσεις και δεν πράττει αυτό που απλά είναι υποχρεωμένη να πράξει δυνάμει των τελεσίδικων και αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων.

Το δημόσιο- συλλογικό συμφέρον κύριοι συνάδελφοι επιτάσσει τη συμμόρφωση προς τους νόμους και τις δικαστικές αποφάσεις.

Αυτά είχα να πω και τίποτα περισσότερο”.