Τηρώντας όλα τα μέτρα ασφαλείας το ΔΣ της ΕΛΜΕ πραγματοποίησε συμβολική κινητοποίηση στον αναπληρωτή προϊστάμενο της ΔΔΕ, με τον πρόεδρο της ΕΛΜΕ Πάνο Λελοβίτη να θέτει σημαντικά ερωτήματα, τα οποία όπως είπε ακουμπάνε πάνω στην ανάγκη να προστατευθούν οι εργαζόμενοι, οι καθηγητές και κυρίως οι μαθητές, οι οποίοι από Δευτέρα θα είναι στα σχολεία.

“Η σημερινή κινητοποίηση είναι συμβολική και έχει ως στόχο να αναδείξει το τεράστιο ζήτημα των υγειονομικών όρων, των όρων ασφάλειας, των υγειονομικών προϋποθέσεων που θα πρέπει να πληρούν τα σχολεία για να υποδεχθούν τους καθηγητές και τους μαθητές τους. Η ΟΛΜΕ όπως ξέρετε είχε κάνει μια πολύ σοβαρή πρόταση να ανοίξει η Γ Λυκείου στις 11 Μαΐου και οι υπόλοιπες τάξεις Γυμνασίου και Λυκείου να μην ανοίξουν αλλά να συνεχιστεί η διαδικασία της τηλεκπαίδευσης, η οποία τον τελευταίο καιρό πήγαινε σχετικά καλά. Απέναντι σε αυτή την πρόταση της ΟΛΜΕ το Υπουργείο θεώρησε πάρα πολύ σωστό να επιλέξει να ανοίξουν τα σχολεία στις 11 για τη Γ Λυκείου και μια εβδομάδα μετά για όλους τους μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων” είπε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος της ΕΛΜΕ, σημειώνοντας πως υπάρχουν τεράστια ζητήματα, τα οποία έχουν θέσει στους αρμόδιους και στα οποία δεν έχουν πάρει πειστικές απαντήσεις, ούτε από τους ειδικούς, ούτε από το Υπουργείο μέχρι σήμερα.

"Ζητάμε μια έμπρακτη διαβεβαίωση ότι στο βαθμό που μπορεί να γίνει δεν θα κινδυνεύσει κανείς λόγω αυτών των συνθηκών, από όσους εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία και βεβαίως ζητάμε να πάρει και κάποιος την ευθύνη, η οποία είναι υπηρεσιακή πάνω από όλα, είναι πολιτειακή, είναι πολιτική αλλά κυρίως είναι ηθική ευθύνη απέναντι σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας για το κομμάτι της δημόσιας υγείας και να μας διαβεβαιώσει ότι όλα αυτά τα ερωτήματα και τα ζητήματα δεν ανιστοιχίζονται με την πραγματικότητα και τέλος πάντων εμείς είμαστε φοβικοί. Μέχρι τώρα δεν έχει γίνει αυτό, ευχόμαστε να γίνει, να μας διαβεβαιώσουν ότι δεν κινδυνεύουμε εμείς, τα παιδιά και οι οικογένειές μας για να γυρίσουμε στο σχολείο" τόνισε σε άλλο σημείο ο κ. Λελοβίτης, ο οποίος στην τοποθέτησή του ανέφερε:

“Έχουν τεθεί μια σειρά ζητήματα σχετικά με τις υγειονομικές προϋποθέσεις που πρέπει να τηρούν τα σχολεία. Πρώτα από όλα θεωρήσαμε ότι για να έρθουν οι καθηγητές και οι μαθητές στα σχολεία πρέπει να υπάρχει ένας προληπτικός διαγνωστικός έλεγχος. Από ΕΟΔΥ και Υπουργείο απαντήθηκε πως δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, αντιπροτείναμε στην ουσία έστω και μια θερμομέτρηση από τη μεριά των επιστημόνων του ΕΟΔΥ και μας είπαν ότι η θερμομέτρηση δεν είναι ασφαλής ένδειξη της νόσου. Να σας θυμίσω εδώ ότι στα δικαστήρια όσοι προσέρχονται θερμομετρούνται.

Πάμε σε ένα δεύτερο κομμάτι, αυτό της χρήσης της μάσκας. Η μάσκα λοιπόν τον πρώτο καιρό του lockdown θεωρήθηκε πάρα πολύ επικίνδυνη, θεωρήθηκε πηγή και εστία μετάδοσης του ιού. Ενοχοποιήθηκε για πάρα πολλά πράγματα και επίσημα έγινε παρότρυνση να την αφήσουμε τη μάσκα μόνο για τους υγειονομικούς. Περνώντας ο καιρός και ειδικά τις τελευταίες 15 μέρες έχουμε μια ανασκευή αυτής της θέσης, μια παλινωδία κατά τη γνώμη μου όπου τελικά μάσκα πρέπει να φοράμε όλοι σε κάθε κοινωνική δράση. Από επικίνδυνη λοιπόν η μάσκα έγινε ένα πολύ σημαντικό μέτρο προστασίας κι επίσης υπάρχει μια παλινωδία ανάμεσα στην υποχρεωτικότητα χρήσης της μάσκας σε χώρους συνάθροισης και στην προαιρετικότητα ή στην αυστηρή σύσταση όπως λέει ο ΕΟΔΥ. Εδώ έχουμε διάφορα τραγελαφικά, δηλαδή τα παιδιά που μετακινούνται με το λεωφορείο από τα μέρη τους στα σχολεία, όταν συγχρωτίζονται με άλλο πληθυσμό θα πρέπει να έχουν μάσκα, όταν είναι σε σχολικό το οποίο μπορεί να έχει πάνω από 40 παιδιά τότε δεν είναι υποχρεωτική η μάσκα. Κατά τη γνώμη μας η ιστορία με τη μάσκα είναι πολύ απλή, όπου το κόστος βαραίνει τον ίδιο τον πολίτη η μάσκα θεωρείται υποχρεωτική, όπου εγείρονται ζητήματα δωρεάν παροχής μασκών εκεί πια η μάσκα γίνεται προαιρετική ή απλά έχουμε μια αυστηρή σύσταση χρήσης της μάσκας. Νομίζουμε ότι αυτές οι παλινωδίες το λιγότερο που κάνουν είναι να πλήττουν αυτή την αίσθηση εμπιστοσύνης που χρειάζεται να έχουμε τέτοιες στιγμές προς τους επιστήμονες.

Ένα τρίτο μεγάλο ζήτημα είναι η μεγάλη ηλικία των εκπαιδευτικών. Λόγω της δεκαετίας “αδιοριστίας” που πέρασε, ο μέσος όρος της ηλικίας των καθηγητών είναι πάνω από 50 έτη και αν βάλουμε και τους μόνιμους πάει πολύ πιο πάνω. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι μιλάμε για μια ηλικιακή ομάδα που τυπικά ανήκει σε αυτό που λέμε ευπαθής ομάδα. Πιθανότατα κάποιοι καθηγητές έχουν και στην οικογένειά τους ανθρώπους που είτε είναι μεγάλης ηλικίας είτε ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε λίγα πράγματα, για την πολιτεία και τους επιστήμονες ευπαθείς ομάδες είναι συγκεκριμένες, είναι άνθρωποι που έχουν χρόνια και βαριά καρδιοπάθεια, χρόνια και βαριά πνευμονοπάθεια -σας λέω τι ορίζει το ΦΕΚ- , αυτοί που έχουν ζαχαροδιαβήτη, αυτοί που έχουν καρκίνο, αυτοί που κάνουν χημειοθεραπείες και αυτοί που κάνουν μεταμόσχευση. Όλες οι υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες δεν ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες σύμφωνα με την πολιτεία. Καταλαβαίνετε ότι εδώ έχουμε ένα τεράστιο ζήτημα και σκεφτείτε ότι ευτυχώς στην Ελλάδα ακόμη έχουμε έναν ισχυρό οικογενειακό ιστό, μένουμε μαζί με γιαγιάδες και παππούδες πάρα πολλές οικογένειες, που σημαίνει ότι η μετάδοση του ιού είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για αυτές τις ηλικιακές ομάδες.

Ένα ακόμη ζήτημα, για να ανοίξουν τα σχολεία πρέπει να μετακινηθούν χιλιάδες αναπληρωτές. Αν μετακινηθούν αυτοί και οι οικογένειές τους μιλάμε για περίπου 50 χιλιάδες μετακινήσεις και να σκεφτείτε την προχειρότητα με την οποία προσέγγισε το ζήτημα το Υπουργείο, μόλις χθες και μετά από επισήμανση δική μας προέκυψε μια ΚΥΑ ότι αίρονται οι περιορισμοί για τη μετακίνηση από νομό σε νομό για να μπορέσουν αυτοί οι άνθρωποι να μετακινηθούν με προϋποθέσεις. Εκεί βέβαια μπαίνουν άλλα ζητήματα, που θα μείνουν αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι προηγουμένως έμεναν σε ξενοδοχεία τα οποία είναι τώρα κλειστά. Και χθες μάλιστα είδαμε ότι πάρα πολλοί δήμαρχοι και κάποιες περιφέρειες θεώρησαν πολύ προσεχτικό και πολύ έξυπνο να τους βάλουν σε καραντίνα τους εκπαιδευτικούς που μετακινήθηκαν για 14 μέρες. Καταλαβαίνετε από τη μία ζητάμε από τους καθηγητές να μετακινηθούν για να ανοίξουν τα σχολεία και από την άλλη τους βάζουμε σε καραντίνα γιατί εν δυνάμει είναι φορείς της νόσου. Είναι ζητήματα που δεν έχουν απαντηθεί σοβαρά και σκεφτείτε ότι αυτή η μετακίνηση ενός πολύ μεγάλου μέρους πληθυσμού, δεν συνιστά κίνδυνο διασποράς της νόσου;

Ένα άλλο ζήτημα είναι η αναλογία του μαθητή με τα τετραγωνικά μέτρα της αίθουσας. Τι ισχύει; Σύμφωνα με το μαθηματικό τύπο του ΕΟΔΥ και της κυβέρνησης στα καταστήματα σε 20 τμ αντιστοιχούν 4 άνθρωποι και ανά 10 τμ μετά άλλος ένας. Δηλαδή περίπου χοντρικά ένα άτομο ανά 5 τμ. Σύμφωνα με την εντολή του Υπουργείου αυτό που αντιστοιχεί με το μέχρι 15 μαθητές στο τμήμα και αν πάει πάνω από 15 θα σπάει, αντιστοιχούν πολλοί περισσότεροι. Θα έπρεπε στις τάξεις, σύμφωνα με τους τύπους του Υπουργείου και του ΕΟΔΥ να είναι 6 το πολύ 7 μαθητές, σύμφωνα με τις δικές τους επιστημονικές εκτιμήσεις. Η κατεύθυνση του Υπουργείου την οποία καλούμαστε να υπηρετήσουμε από Δευτέρα είναι μέχρι 15 παιδιά σε αίθουσες. Καταλαβαίνετε λοιπόν το μέγεθος της παλινωδίας. Εδώ οι δικές μας αίθουσες να θυμίσω είναι μεταξύ 30 και 40 τμ, δηλαδή καθ' υπέρβαση μπορούν να φιλοξενήσουν 6 με 7 μαθητές.

Άλλο ένα ζήτημα είναι ότι πάρα πολλοί μαθητές μετακινούνται με λεωφορεία τα οποία είναι σχεδόν γεμάτα, τι θα γίνει εκεί με τη χρήση της μάσκας, με τη μετακίνησή τους, με το συγχρωτισμό; Δεν υπάρχουν κίνδυνοι μετάδοσης; Άλλο ένα ζήτημα είναι οι χώροι συνάθροισης μέσα στα σχολεία, μιλάμε για τις τουαλέτες και νιπτήρες. Πολύ ωραία τα λέει το Υπουργείο και ο ΕΟΔΥ για καθαριότητα συνεχή κλπ, στις τουαλέτες που είναι 3-4 σε κάθε σχολείο δεν θα υπάρχει συγχρωτισμός των μαθητών όταν μάλιστα θα πρέπει να πάνε μέσα σε ένα διάλειμμα; τι πρόβλεψη υπάρχει γι αυτό;
με το κομμάτι της απολύμανσης και τον καθαρισμό των κτιρίων τι γίνεται; Οι καθαρίστριες ηρωικές, υποαμοιβόμενες και με συμβάσεις εξάρτησης μέχρι τώρα παρείχαν πολύ σημαντικό έργο καθαριότητας στα σχολεία. Βεβαίως σε τέτοιες συνθήκες δεν φτάνουν! Ούτε και πριν έφταναν αλλά τώρα πια το πράγμα είναι οξύτερο. Είναι επιβεβλημένο κοινωνικά , υπηρεσιακά και πολιτικά να προχωρήσουμε σε πρόσληψη μόνιμου προσωπικού καθαριότητας, το οποίο θα επαρκεί ανάλογα με τα σχολεία και το σύνολο των μαθητών.

Και βέβαια να πω για αυτές τις πολυθρύλητες ανασκευές και παλινωδίες του ΕΟΔΥ όπου πριν από 20 μέρες μαθαίναμε ότι οι μαθητές είναι υγειονομική βόμβα, σήμερα μαθαίνουμε ότι δεν διασπείρουν τον ιό και δεν κινδυνεύει κανείς από αυτούς. Στις ερωτήσεις που έγιναν μας μίλησαν για νέα επιστημονικά δεδομένα και υπερασπίζονται ότι οι μαθητές δεν κολλάνε εύκολα. Εγώ επειδή είμαι καλοπροαίρετος να αποδεχθώ αυτή την εκτίμηση και την πρόβλεψη του ΕΟΔΥ, οι άλλες χώρες οι οποίες αποφασίζουν να μην ανοίξουν τα σχολεία και κάποιες που αποφασίζουν να ανοίξουν και να τα ξανακλείσουν γιατί αυξήθηκαν τα κρούσματα, δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά τα καινούργια επιστημονικά υγειονομικά στοιχεία;

Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι όλα αυτά τα σημαντικά ερωτήματα ακουμπάνε πάνω στην ανάγκη να προστατέψουμε τα μέλη μας, το σωματείο, τους εργαζόμενους, τους καθηγητές και κυρίως τους μαθητές μας, οι οποίοι από Δευτέρα θα είναι στα σχολεία. Εμείς νιώθουμε επιφύλαξη απέναντι σε όλη αυτή την κατάσταση, νιώθουμε αμηχανία και ανησυχία για να μην πω και φόβο απέναντι σε αυτές τις συνθήκες. Πειστικές απαντήσεις σε αυτά τα ζητήματα από την πλευρά του Υπουργείου και από την πλευρά των επιστημόνων δεν έχουμε πάρει. Επανέρχεται συνέχεια η διαβεβαίωση του Υπουργείου ότι όλα είναι καλά, να τηρούνται οι όροι ασφάλειας και μη φοβάστε. Νομίζω ότι πρέπει τουλάχιστον να είμαστε λογικοί σε αυτά τα ζητήματα και να προσεγγίσουμε την πραγματικότητα με αίσθηση κοινωνικής ευθύνης απέναντι στη μεγάλη πλειοψηφία.

Εμείς θεωρούμε ότι το κομμάτι της δημόσιας υγείας, όπως της δημόσιας παιδείας, όπως των κοινωνικών αγαθών που θέλουμε και θεωρούμε ότι πρέπει να έχουν δημόσιο χαρακτήρα και να είναι προσβάσιμα σε όλους τους πολίτες είναι πολύ σημαντικά και δεν μπορούν να γίνονται παιχνίδια ούτε πιθανόν πολιτικές και οικονομικές πιέσεις να επηρεάζουν τέτοιες επιλογές που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, την υγεία των μαθητών, την υγεία μας και των οικογενειών μας.

Ζητάμε πρώτα από όλα από τους συλλόγους των καθηγητών τις αμέσως επόμενες ημέρες να συνεδριάσουν κατά προτίμηση με τηλεδιάσκεψη κι εκεί να εκτιμήσει ο κάθε σύλλογος τις δυνατότητες του σχολείου να πληροί τις υγειονομικές προϋποθέσεις ασφάλειας που βάζει το Υπουργείο και ο ΕΟΔΥ. Ο κάθε Σύλλογος να αποφασίσει αν πληροί αυτές τις προϋποθέσεις και αν τυχόν δεν πληροί θα πρέπει να κινητοποιηθούμε σε μια λογική μέσω του προϊσταμένου αλλά και μέσω του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων που έχουν ουσιαστικό ρόλο στην εκπαιδευτική διαδικασία τουλάχιστον σε αυτά τα κομμάτια και θα πρέπει να προχωρήσουμε σε μια σειρά ενεργειών που έχουν στόχο να αποκαταστήσουν το αίσθημα ασφάλειας και τη βεβαιότητα της υγείας. Ζητάμε μια έμπρακτη διαβεβαίωση ότι στο βαθμό που μπορεί να γίνει δεν θα κινδυνεύσει κανείς λόγω αυτών των συνθηκών, από όσους εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία και βεβαίως ζητάμε να πάρει και κάποιος την ευθύνη, η οποία είναι υπηρεσιακή πάνω από όλα, είναι πολιτειακή, είναι πολιτική αλλά κυρίως είναι ηθική ευθύνη απέναντι σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας για το κομμάτι της δημόσιας υγείας και να μας διαβεβαιώσει ότι όλα αυτά τα ερωτήματα και τα ζητήματα δεν ανιστοιχίζονται με την πραγματικότητα και τέλος πάντων εμείς είμαστε φοβικοί. Μέχρι τώρα δεν έχει γίνει αυτό, ευχόμαστε να γίνει, να μας διαβεβαιώσουν ότι δεν κινδυνεύουμε εμείς, τα παιδιά και οι οικογένειές μας για να γυρίσουμε στο σχολείο. Γιατί πιστέψτε με, βασικός στόχος όλων μας είναι να επιστρέψουμε στην κανονικότητα την προηγούμενη. Να πάρουμε τις ζωές μας πίσω. Και το σχολείο για τους καθηγητές είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής τους, μια πολύ σημαντική παράμετρος της λειτουργίας τους.

Τέλος μέσα στη σημερινή κινητοποίηση υπάρχει και το κομμάτι του κατατεθέντος νομοσχεδίου το οποίο λήγει και η διαβούλευση, η τύποις διαβούλευση γιατί είπαμε ότι είναι πολύ ειρωνικό να γίνεται διαβούλευση σε τέτοιες συνθήκες. Ένα νομοσχέδιο το οποίο αποδυναμώνει, να μην πω αποθεμελιώνει τη δημόσια εκπαίδευση και καθοδηγεί ένα μεγάλο μέρος των μαθητών στο να πάνε σε ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς φορείς, που βεβαίως αδημονούν να κερδοσκοπήσουν από τους νέους πελάτες”.

Το λόγο πήρε στη συνέχεια ο Πέτρος Τσεκούρας (γραμματέας της ΕΛΜΕ-ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών) ο οποίος τόνισε: “Η Κυβέρνηση επέλεξε εν μέσω Πάσχα και με την κρίση του κορονοϊού να περάσει ένα νομοσχέδιο, έχοντας το βλέμμα στην επόμενη ημέρα. Οι αλλαγές αυτές είναι συνέχεια και τον προηγούμενων νόμων που έχουν περάσει για την Παιδεία. Ο νόμος αυτός είναι συνέχεια του νόμου Γαβρόγλου. Η Κυβέρνηση παρότι είχε πει ότι αυτό το νόμο θα τον αποσύρει, δεν τον απέσυρε και συνεχίζει στην ίδια λογική. Είναι επιταγές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Αυτά τα μέτρα σε όλη τη δομή της Παιδείας έχουν περάσει εδώ και χρόνια και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Επέλεξε τώρα που είναι κλειστά τα σχολεία το Υπουργείο και οι καθηγητές δεν μπορούν να συμμετέχουν σε ένα διάλογο. Είναι προκλητικό, όταν η ΟΛΜΕ ζήτησε από την Υπουργό να σχολιάσει γιατί το φέρνει τώρα το νομοσχέδιο, αυτή απάντησε γιατί είναι στα σπίτια τους οι καθηγητές και θα έχουνε περισσότερο χρόνο να το μελετήσουν. Αυτό δείχνει το μέγεθος της κοροϊδίας”.

Στη συνέχεια ο κ. Διονύσης Καββαδάς (μέλος της παράταξης Μετωπική Αριστερή Πρωτοβουλία καθηγητών Πρέβεζας - Παρεμβάσεις – Συσπειρώσεις –Κινήσεις Δ.Ε.) σημείωσε: “Τα μέτρα που πήρε η Κυβέρνηση τον προηγούμενο 1-1,5 μήνα σχετιζόταν με μέτρα οριζόντια που έβαλαν μία κοινωνία στο γύψο. Αναφορικά με τους χώρους εργασίας δεν πήρε κανέναν μέτρο. Ιδίως στον ιδιωτικό τομέα. Όλα ανατέθηκαν στο κριτήριο του κάθε επιχειρηματία, στο αν θα πρέπει να πάρει κάποια μέτρα και πως θα λειτουργήσει την επιχείρηση, αν θα κάνει αναστολή συμβάσεων κ.ο.κ. Τώρα βλέπουμε μία επιστροφή στην κανονικότητα γιατί η κρίση έρχεται δριμύτατη. Επομένως βλέπουμε ότι προτάσσουν την οικονομία έναντι της ανθρώπινης ζωής και θα βαδίσουν με ταχύτατους ρυθμούς. Σε λίγες ημέρες θα βλέπουμε ότι όλα ωραιοποιούνται. Αναφορικά με το σχολείο, πάνω απ' όλα υπερασπίζομαι το ζωντανό μάθημα, την τάξη, αλλά με όρους και προϋποθέσεις. Δεν την ενδιαφέρει την Κυβέρνηση το πως θα λειτουργήσουν τα σχολεία. Ίσως περισσότερο να την ενδιαφέρει το πως θα λειτουργήσει με την εκπαίδευση από απόσταση. Δεν μπορεί στο όνομα της πανδημίας να αντιμετωπίσουμε τη διδασκαλία μέσω υπολογιστή. Όπως ακριβώς είχε τοποθετηθεί και ο κόσμος που εργάζεται στα Νοσοκομεία. Πρέπει να ελέγχεται ο κόσμος τακτικά, όταν επιστρέφει στους χώρους δουλειάς. Η Κυβέρνηση έχει απαντήσει. Δε θα το κάνει αυτό. Το επόμενο διάστημα πρέπει ο χώρος της εκπαίδευσης να αναδείξει τη μεταρρύθμιση που προωθεί στην εκπαίδευση η Κυβέρνηση. Το νομοσχέδιο αυτό είναι βγαλμένο από την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ. Δεν είναι κάτι καινούριο. Είναι οι ίδιες ρυθμίσεις με τα προηγούμενα χρόνια. Έχει στόχο την αλλαγή των σχέσεων εργασίας. Ξεχωρίζει σε ταχύτητες τα σχολεία και τους μαθητές. Και θα εκβιάσει την οποιαδήποτε μορφή αντίστασης. Η αξιολόγηση σχολικής μονάδας δεν είναι τίποτα άλλο από αυτό που έλεγε το νομοσχέδιο της προηγούμενης Κυβέρνησης”.

Κλείνοντας η κα Γεωργία Καρκαλέτση (ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών) τόνισε: “Με κανένα τρόπο δεν πρέπει να δεχθούμε την αναμετάδοση της διδασκαλίας ζωντανά στους μαθητές που δε θα έρθουν στο σχολείο. Δε θα πρέπει να το ανεχθούμε. Υπάρχουν επίσης ευπαθείς ομάδες που δεν αναφέρονται σε αυτές που ορίζει το Υπουργείο και κάποιοι συνάδελφοι δεν θα πάνε για μάθημα. Η ΕΛΜΕ θα πρέπει να στηρίξει αυτούς τους συναδέλφους. Οι αναπληρωτές επίσης πηγαίνουν σε πολλά σχολεία. Θα πρέπει να διαλέξουν ένα σχολείο”.