Συζητήθηκε η κατάσταση στους χώρους δουλειάς και όλοι συμφώνησαν για την αναγκαιότητα κοινής δράσης των συνδικάτων στη πόλη. Αποφασίστηκε επίσης η πραγματοποίηση μιας πλατύτερης σύσκεψης αγωνιστικού συντονισμού με όλους τους επιστημονικούς και επαγγελματικούς συλλόγους του νομού, τη Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου (7μ.μ.) στο Εργατικό Κέντρο.
Μια αναγκαιότητα κοινής δράσης που προκύπτει, όπως τονίζουν όσοι συμμετείχαν στη σύσκεψη:
α) Από την επίθεση του κεφαλαίου, που είναι συνολική σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και απαιτεί μια ενιαία και πολιτική απάντηση από την πλευρά του εργατικού κινήματος. Από την ανάγκη να απαντηθεί η τακτική του «διαίρει και βασίλευε» που προωθείται στο σύνολο της κοινωνίας στρέφοντας τον ιδιωτικό υπάλληλο ενάντια στον υπάλληλο του δημοσίου, τον άνεργο απέναντι στον εργαζόμενο, το ντόπιο εργάτη απέναντι στον μετανάστη. Η μαζική, πλατιά, ενωτική, αγωνιστική, ταξική αντιπαράθεσή μας, που θα στηρίζεται στις αποφάσεις όλο και περισσότερων πρωτοβάθμιων σωματείων και ομοσπονδιών για συντονισμένους και κλιμακούμενους αγώνες με αποφασιστικότητα και διάρκεια είναι η μόνη απάντηση.
β) Από την στάση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και της πλειονότητας των Ομοσπονδιών, που αρνούνται να σχεδιάσουν αγώνες με διάρκεια και το αναγκαίο πολιτικό πλαίσιο με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας. Χαρακτηριστική είναι η στάση της ΑΔΕΔΥ που αρνείται να συνολικοποιήσει, με απεργιακές κινητοποιήσεις διάρκειας τους αγώνες που έγιναν το προηγούμενο διάστημα, αφήνοντας ακάλυπτους τους συνεχιζόμενους αγώνες των εργαζόμενων του δημοσίου ενάντια στις απολύσεις κηρύσσοντας 24ωρη απεργία ένα μήνα μετά το ξέσπασμα τους σε δήμους και περιφέρειες. Αντίστοιχα η ΓΣΕΕ, όχι μόνο δεν συζητά για κανέναν απεργιακό αγώνα τη στιγμή που χτυπιούνται κινητοποιήσεις, που οι απεργίες βγαίνουν «παράνομες», οι απολύσεις, οι ατομικές συμβάσεις, η εργοδοτική τρομοκρατία και η μαύρη εργασία είναι η καθημερινότητα των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα, αλλά –πολύ χειρότερα- αποτελεί όχημα τέτοιων πολιτικών με τη διεξαγωγή προγραμμάτων «κοινωφελούς εργασίας» (δηλ. ανασφάλιστης και κακοπληρωμένης εργασίας) με τη χρηματοδότηση των ΕΣΠΑ.
γ) Από την ανάγκη για τη συγκρότηση ενός ανεξάρτητου κέντρου αγώνα εργατικών συνελεύσεων, διοικητικών συμβουλίων και επιτροπών αγώνα(ειδικά ανέργων) για την συγκρότηση μιας νέας αγωνιστικής ταξικής ενότητας απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου.
Στη σύσκεψη συμφωνήθηκε τα σωματεία να παρέμβουν το καθένα μόνο του και από κοινού:
-Στους αγώνες ενάντια στα αντεργατικά μέτρα που πάρθηκαν για ιδιωτικό και δημόσιο και αφορούν τους μισθούς, τις εργασιακές σχέσεις, τις απολύσεις, την τρομοκρατία και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
-Στην ανάπτυξη κινήματος κατά της ανεργίας και της φτώχειας, στη στήριξη και την οργάνωση των ανέργων.
-Στο μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων (νερό, μεταφορές, ενέργεια) και της διάλυσης κάθε κοινωνικού αγαθού (υγεία, παιδεία, ασφάλιση, πολιτισμός).Υποβάθμιση νοσοκομείου Πρέβεζας, συγχώνευσης του ΤΕΙ κτλ.
-Στο μέτωπο της ακρίβειας και της φοροληστείας μισθωτών και συνταξιούχων. Ειδικά μετά την ψήφιση του νέου φορολογικού νομοσχεδίου
-Στο μέτωπο της υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και ιδιαίτερα του δικαιώματος στη συνδικαλιστική δράση.
-Στην αντιμετώπιση του φασισμού και στον κίνδυνο εκφασισμού της κοινωνίας.
Οι πρώτες άμεσες πρωτοβουλίες που αποφασίστηκαν είναι:
1) η στήριξη των απεργιακών κινητοποιήσεων σε ΥΓΕΙΑ, ΔΕΗ, ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ στις 31/1 2) Η έμπρακτη στήριξη των αγροτικών κινητοποιήσεων 3) μαζική συλλογή υπογραφών ενάντια στην υποβάθμιση του νοσοκομείου στη πόλη με κείμενο που θα κυκλοφορήσει σε όλους τους χώρους δουλειάς 4) Κάλεσμα προς ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ για απεργία άμεσα για να συμβάλλουμε σε ένα παλλαϊκό μέτωπο ξεσηκωμού και ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής. 5) Κάλεσμα για μια πλατύτερη σύσκεψη αγωνιστικού συντονισμού με όλους τους επιστημονικούς και επαγγελματικούς συλλόγους του νομού που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 11/2 στις 7μ.μ στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου. 6) Ορίστηκε τριμελής επιτροπή με καθαρά συντονιστικό χαρακτήρα.
Τέλος στη σύσκεψη τονίστηκε στα πλαίσια ενός απολογισμού που έγινε ότι οι μικροί και μεγάλοι αγώνες στους χώρους δουλειάς, ακόμη και μέσα σε αυτή την άθλια πραγματικότητα, έχουν καταφέρει να πετύχουν αποτελέσματα: από την καθυστέρηση των «διαθεσιμοτήτων»-απολύσεων στο δημόσιο μέχρι την επαναπρόσληψη απολυμένων εργαζόμενων, όλες οι μικρές νίκες και - κυρίως - ο νέος κόσμος που εμφανίστηκε στους αγώνες της προηγούμενης περιόδου δείχνουν τις δυνατότητες. Όπως τονίζουν οι συμμετέχοντες τη σύσκεψη, η ταξική αλληλεγγύη και ο συντονισμός των αγώνων από τα κάτω, οι ανυποχώρητοι αγώνες είναι αυτοί που μπορούν να ανοίξουν το δρόμο στην παλλαϊκό ξεσηκωμό που θα βάλει τέλος στη πολιτική που ρημάζει τις ζωές μας.
