Το atpreveza.gr ζήτησε τη γνώμη του ασφαλιστή Χρήστου Διον. Παππά, που ασφαλώς είναι πιο αρμόδιος να δώσει απαντήσεις περί του θέματος.

-Κύριε Παππά, τι ακριβώς ισχύει για όσους ήταν ασφαλισμένοι στην Εvima, η οποία απώλεσε την άδειά της;

 «Το να κλείνει μία ασφαλιστική εταιρία δεν είναι ευχάριστο. Όχι μόνο για εμάς τους ασφαλιστές, αλλά και τους ασφαλισμένους, γιατί έτσι χαλάει η εικόνα της ιδιωτικής ασφάλισης που έχει ήδη καταρρακωθεί τα τελευταία χρόνια. Ένα τέτοιο γεγονός συμβάλλει στην κακή εικόνα.

Δυστυχώς ήταν πολλοί οι συμπολίτες μας, που ήταν ασφαλισμένοι σε αυτή την εταιρία. Ουσιαστικά η ανάκληση της άδειάς της έγινε 8/2, οπότε όλοι οι πελάτες-ασφαλισμένοι έχουν διορία μέχρι 8/3. Μέχρι τότε θα καλύπτεται η αστική τους ευθύνη και όχι κάποιες άλλες καλύψεις. Μόνο η αστική ευθύνη έναντι τρίτων για σωματικές βλάβες και υλικές ζημιές και μετά θα πρέπει να ασφαλιστούν σε κάποια άλλη εταιρία.

Όσον αφορά το κομμάτι των ασφαλιστών, θα έπρεπε πολλοί συνάδελφοί μου να λαμβάνουν υπ’ όψη με ποιες εταιρίες συνεργάζονται, γιατί όσο να ‘ναι έχουμε μία διαφορετική πληροφόρηση από ό,τι μπορεί να έχει ο κάθε ασφαλισμένος. Σε γενικές γραμμές πάντως δεν είναι καλό να συμβαίνουν τέτοιες καταστάσεις, ειδικά αν πρόκειται για ελληνικές ασφαλιστικές εταιρίες, γιατί συρρικνώνονται και μένουν μόνο οι πολυεθνικές. Κι αυτό δεν είναι προς καλό κανενός».

-Υπάρχουν διάφορα δημοσιεύματα τις τελευταίες ημέρες για αλλαγές που ετοιμάζει νομοθετικά η Κυβέρνηση, αναφορικά με την ιδιωτική ασφάλιση. Μπορείτε να αποσαφηνίσετε τι ακριβώς θα συμβεί;

«Ουσιαστικά τα ανασφάλιστα οχήματα, έχουν φτάσει περί τα 2.000.000 σε όλη την Ελλάδα. Είναι πολύ μεγάλος αριθμός. Αυτό που συζητά η Κυβέρνηση, είναι να γίνει μία σύγκριση της λίστας των ασφαλισμένων οχημάτων, από τις ασφαλιστικές εταιρίες, με μία αντίστοιχη λίστα από το Υπουργείο Συγκοινωνιών. Ουσιαστικά θα βρουν ποια από αυτά τα οχήματα είναι ανασφάλιστα και ποια όχι. Ορισμένοι, κάποια αγροτικά οχήματα, για παράδειγμα, δεν τα κινούν όλο το χρόνο. Το θέμα είναι ότι δεν μπορεί να αποδειχθεί πότε κινεί κάποιος ένα όχημα και πότε όχι.

Οπότε ή θα πρέπει ο πολίτης να παραδώσει πινακίδες ή να το ασφαλίσει. Φημολογείται πως τα πρόστιμα θα είναι 1.000 ευρώ για φορτηγά και λεωφορεία, 500 ευρώ για οποιοδήποτε Ι.Χ.Ε. ανεξαρτήτως κυβισμού και 250 ευρώ για μοτοσυκλέτα άνω των 50 κυβικών. Δηλαδή όποιο όχημα υπόκειται σε καθεστώς τελών κυκλοφορίας, αυτό και θα ελεγχθεί. Ουσιαστικά μετά από τον έλεγχο θα πρέπει να πληρώσει και το πρόστιμο και να ασφαλιστεί.

-Τι πρέπει να προσέχει ο ασφαλισμένος, όσον αφορά την επιλογή εταιρίας; Συχνά κάποιοι επιλέγουν και την ασφάλιση μέσω ίντερνετ…

«Καλό θα είναι να μην είναι το μόνο κριτήριο το κόστος, αν και στη σημερινή εποχή ποιο άλλο να είναι;  Αλλά δεν θα πρέπει να είναι μόνο αυτό, για να αποφευχθούν και καταστάσεις όπως με την εταιρία που προαναφέραμε.

Παίζει μεγάλο ρόλο και ο ασφαλιστής που επιλέγω να ασφαλιστώ, ο οποίος θα πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη. Στη σημερινή εποχή και ο ασφαλισμένος έχει κάποια ενημέρωση και μέσω ίντερνετ, μέσω τηλεόρασης, από συζητήσεις.  Παίζει ρόλο το κύρος της εταιρίας, τι αποθεματικά έχει, ποια η φερεγγυότητα της εταιρίας. Αυτό βέβαια δεν το γνωρίζουν οι ασφαλιζόμενοι, αλλά οι ασφαλιστές το γνωρίζουν και οφείλουν να το γνωρίζουν.

Αναφορικά με την εύκολη λύση της ασφάλειας στο ίντερνετ: Όταν ο ασφαλισμένος θα θελήσει τον ασφαλιστή του, που γι’ αυτό άλλωστε και πληρώνει, για μια υπόσχεση, δε θα έχει κάποιον να τον εκπροσωπήσει, κάποιον δικό του άνθρωπο να τον εξυπηρετήσει, σε αυτά που δικαιούται».

-Κάποιοι επιλέγουν να έχουν ανασφάλιστο το όχημά τους. Ποιο το κόστος σε περίπτωση ενός ατυχήματος;

«Κάποιος που έχει ένα ανασφάλιστο όχημα, μπορεί να σταθεί τυχερός και να πληρώσει από την τσέπη του, κάποιες εκατοντάδες ευρώ ή και χιλιάδες, ανάλογα με το τι ζημιά θα προξενήσει. Κάποιο ατύχημα όμως μπορεί και να ακολουθεί κάποιον για μια ζωή, ο οποίος δεν πλήρωσε 150-200 ευρώ, κρατώντας ανασφάλιστο το όχημά του. Μπορεί και να έχει κυρώσεις για μια ζωή, εκποίηση περιουσίας κτλ»

-Πόσο συχνό φαινόμενο είναι η πτώχευση μιας ασφαλιστικής εταιρίας;

«Την τελευταία πενταετία είχαμε 3 ή 4 εταιρίες που έχουν κλείσει. Είναι μεγάλο πλήγμα, γιατί μένει πολύς κόσμος στον… αέρα, ενώ έχει πληρώσει για κάτι, το οποίο πλέον δεν υφίσταται. Είναι ζημιά για τους ασφαλισμένους, αλλά και ως προς το κύρος, όσων αναφερθήκαμε και νωρίτερα, δηλαδή της ιδιωτικής ασφάλισης στο σύνολο. Επιβαρύνεται έτσι και το επικουρικό κεφάλαιο, το οποίο υποχρεώνεται να αποζημιώνει τους ασφαλισμένους αυτούς».