Ως Δημοτικοί Σύμβουλοι, εκλεγμένοι με τη Λαϊκή Συσπείρωση στους Δήμους Δωδώνης – Ζηρού –Πρέβεζας - Σουλίου, σχετικά με τις διαβουλεύσεις που αυτόν τον καιρό βρίσκονται σε εξέλιξη και αφορούν την εγκατάσταση 46 ανεμογεννητριών στην ευρύτερη περιοχή της Λάκκας Σουλίου, δηλώνουμε τα εξής:

Η προτεινόμενη επένδυση, περιλαμβάνει την ανάπτυξη δυο αιολικών πάρκων συνολικής ισχύος 117.6 και 140 MW και τη διασύνδεσή τους με το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας. Πρόκειται για μια τεράστια μονάδα παραγωγής ρεύματος καθώς, σύμφωνα με την «Στατιστική της Αιολικής Ενέργειας στην Ελλάδα για το 2020» που ανακοίνωσε η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ), τα συγκεκριμένα αιολικά πάρκα, συνολικά, θα αποδίδουν ενέργεια ίση με το 51,89% των ανεμογεννητριών που τοποθετήθηκαν το 2020 πανελλαδικά, και 16,5% της συνολικής παραγόμενης αιολικής ενέργειας στη χώρα μας.

Στόχος της συγκεκριμένης επένδυσης δεν είναι φυσικά οι ανάγκες του πληθυσμού της περιοχής για εργασία και φθηνή ενέργεια, αλλά τα υψηλά κέρδη της εταιρείας, η οποία θα δει τις αξίες των μετοχών της να φουσκώνουν. Στην ουσία, στήνεται με κρατική επιδότηση, «τζάμπα μαγαζί» και με την πολιτική των εγγυημένων τιμών για τους παραγωγούς ΑΠΕ, η εταιρεία θα κερδοσκοπεί από το υστέρημά μας, έχοντας εξασφαλισμένη πελατεία για πολλά χρόνια. (Ας σκεφτούμε τι θα γινόταν αν το κράτος εφάρμοζε την ίδια πολιτική επιδότησης για τους φτωχούς αγρότες και επαγγελματίες της περιοχής μας. Ποια θα ήταν η εικόνα των χωριών μας σήμερα).

Επειδή, κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στα Δημοτικά Συμβούλια των Δήμων Δωδώνης και Ζηρού τέθηκαν – από συμπολίτευση και αντιπολίτευση - τα ζητήματα της «ωφελιμότητας» και των «ανταποδοτικών μέτρων», ως Λαϊκή Συσπείρωση κάνουμε ξεκάθαρα τα εξής:

Κανένας δεν πρέπει να πιστέψει τους λογής – λογής «γυρολόγους» που βρισκόμενοι σε διατεταγμένη υπηρεσία, περιδιαβαίνουν τα χωριά προσπαθώντας να πείσουν προέδρους και κατοίκους με γελοία επιχειρήματα του τύπου: «θα έχουμε τσάμπα ρεύμα», «θα ανεβαίνουμε με άσφαλτο στα βουνά» κ.ά. Δεν εφησυχάζουμε από τις αρνητικές αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων. Γνωρίζουμε ότι στην πορεία δεν θα είμαστε “όλοι μαζί”. Άλλωστε ήδη, εμμέσως πλην σαφώς, ο Δήμαρχος Ζηρού έχει «ρίξει γέφυρες» αποδοχής της πρότασης αν «υπάρξουν διαβεβαιώσεις», όπως είπε. Από κοντά, θα ακολουθήσουν, τα πληρωμένα παπαγαλάκια της εταιρείας που για να αλλάξουν το αρνητικό κλίμα της τοπικής κοινωνίας, θα μιλήσουν για τα «οφέλη» που θα προκύψουν, οι πολιτικές πιέσεις προς τα τοπικά στελέχη των κομμάτων που διαχειρίστηκαν την εξουσία και που όλοι μαζί διαμόρφωσαν το νομικό πλαίσιο, δίνοντας τη δυνατότητα στον κάθε ιδιώτη να κερδοσκοπεί σε βάρος της υγείας, της ζωής και του μέλλοντός μας.

Ζούμε στην εποχή της "απελευθερωμένης αγοράς» η οποία αποτελεί μια πραγματική «ζούγκλα». Οι ιδιωτικοί όμιλοι επιλέγουν πότε και πού θα επενδύσουν, ποιο θα είναι το μέγεθος της επένδυσης, ποιο καύσιμο θα χρησιμοποιήσουν, με μοναδικό γνώμονα τη μέγιστη κερδοφορία τους. Σ’ αυτή τη «ζούγκλα» ο κρατικός ενεργειακός σχεδιασμός, στρέφεται πάντα ενάντια στις λαϊκές ανάγκες και τα συμφέροντα. Έτσι, η νομοθεσία των εκάστοτε κυβερνήσεων όπως και της σημερινής της Νέας Δημοκρατίας, αποσκοπεί στην παροχή διευκολύνσεων προς τα επενδυτικά κεφάλαια, παραβλέποντας τις καταστροφικές συνέπειες που έχουν τέτοιου τύπου επενδύσεις στο φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον. Το έχουμε δει αυτό στην πράξη, στα Άγραφα, στο Αιγαίο, στην Εύβοια κ.α. Είναι χαρακτηριστική επίσης, η στάση της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπου πήγε πολλά βήματα παραπέρα την πολιτική της «απελευθέρωσης» στην Ενέργεια, βάζοντας στόχο την αύξηση της ηλεκτροπαραγωγής από ανεμογεννήτριες κατά δυο επιπλέον γιγαβάτ. Επί των ημερών της περηφανεύονταν δια στόματος του υπουργού της Γ. Σταθάκη για την εγκατάσταση εκατοντάδων νέων μονάδων Α/Γ σε όλη τη χώρα και για το ότι «η παρούσα κυβέρνηση (δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ ) προχώρησε στη δημιουργία ενός στιβαρού και διαφανούς θεσμικού πλαισίου για τις ΑΠΕ με τη θεσμοθέτηση του νόμου 4414/2016, το οποίο είναι απόλυτα συμβατό με το ευρωπαϊκό πλαίσιο». Αυτό το «στιβαρό θεσμικό πλαίσιο» έρχεται υποκριτικά να καταγγέλλει σήμερα για ευνόητους λόγους, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Πρέβεζα, λέγοντας ότι η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), «λειτουργεί χωρίς να ρωτάει κανέναν και δεν ενημερώνει τους τοπικούς φορείς».

Είναι λοιπόν αυταπάτη και ψευδαίσθηση μετά απ’ όλα αυτά, να νομίζει κάποιος ότι παρόμοιες επενδύσεις στοχεύουν στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, στη διασφάλιση φτηνής και επαρκούς λαϊκής κατανάλωσης, στην «οικονομική ανάπτυξη της περιοχής», στην «προστασία της δημόσιας υγείας», στην «ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον». Ακόμη κι αν σε επίπεδο συμβάσεων τέτοιοι όροι γίνουν τυπικά αποδεκτοί, η πράξη έχει δείξει ότι στη συνέχεια, καμιά δέσμευση δεν θα τηρηθεί.

Οι επιπτώσεις στο περιβάλλον της περιοχής θα είναι καταστροφικές και ανεπανόρθωτες.

• Θα διανοιχθούν, δρόμοι 10 χμ για το ένα Αιολικό Πάρκο, και 8,5 χμ για το άλλο, μέσα σε δασικές εκτάσεις, επιπλέον των υπαρχόντων δασικών ή αγροτικών δρόμων. Χιλιάδες στρέμματα δασών θα δεσμευτούν και εκατοντάδες στρέμματα δάσους θα αποψιλωθούν.

• Το μέγεθος της καταστροφής που θα προκληθεί από τις κατασκευές, το ομολογούν οι ίδιοι οι «επενδυτές»: 46 ανεμογεννήτριες ύψους 116 μέτρων όπου μόνο τα τσιμέντα, θα καταλαμβάνουν 28 στρέμματα δασικής έκτασης, εκτός από αυτά που θα ριχτούν στους δρόμους, ενώ για να μεταφερθεί το ρεύμα από τις ΑΓ στο δίκτυο, θα απαιτηθεί να κατασκευαστεί από το ΑΠ υπόγεια γραμμή μέσης τάσης 18 χμ μέχρι τον υποσταθμό ΚΥΤ Αράχθου!

• Για να μεταφερθούν τα κομμάτια των Α/Γ αλλά και οι γερανοί για να τις συναρμολογήσουν και να τις στήσουν με βαρέως τύπου οχήματα (έως 80μ) θα διανοιχτούν δρόμοι που θα φτάνουν τα 10 μ πλάτος μέσα στη δασική έκταση.

• Όλα τα αιολικά πάρκα, όπως καταγράφεται σε μελέτες, εξαιτίας της περιστροφής των πτερυγίων των ΑΓ και των καταβατικών ρευμάτων αέρα, προκαλούν αφύγρανση της εδαφικής ζώνης. Λίγο-λίγο δηλαδή αφού δεν υπάρχει υγρασία, η περιοχή γύρω από κάθε ΑΓ, γίνεται κρανίου τόπος.

• Οι επιπτώσεις που θα προκληθούν στο μικροκλίμα της περιοχής, στη χλωρίδα και την πανίδα, θα είναι ανεπανόρθωτες (πχ ξηρασία, θανάτωση αποδημητικών πουλιών κλπ)

• Πάντα υπάρχει και είναι πολύ πιο σοβαρή υπόθεση, η εκπομπή υποήχων, οι οποίοι έχουν σοβαρότατες επιπτώσεις στη μελισσοκομία, αλλά και στην υγεία των ανθρώπων, σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες. Να έχουμε υπόψη μας, ότι εκτός από τους υπόηχους, οι ΑΓ δεν είναι αθόρυβες. Συγκεκριμένα μια ΑΓ κατά τη λειτουργία παράγει συνεχή θόρυβο περί τα 90-105db (όσα ένα αλυσοπρίονο). Σκεφτείτε μόνο, τα ήσυχα βράδια στη Λάκκα Σουλίου των 46 Α/Γ, τι θ’ ακούγεται, όταν από οροσειρά σε οροσειρά μπορείς ν’ ακούσεις και ανθρώπινη φωνή.

• Σε όλα τα έργα τέτοιου μεγέθους, τα ποσά των αερίων του θερμοκηπίου που εξοικονομούνται με την λειτουργία τους δεν αφαιρούνται από τα ποσά των αερίων του θερμοκηπίου που προκλήθηκαν από την κατασκευή των ανεμογεννητριών, έως τη μεταφορά και την τοποθέτησή τους. Η όποια εξοικονόμηση του CO2 (του σημαντικότερου πλανητικού ρύπου) έχει θηριώδη περιβαλλοντικό αντίκτυπο σε βάρος της βιοποικιλότητας τόσο σε επίπεδο χώρας, όσο και παγκοσμίως.

• Τέλος, το να καταστρέφεις υψηλής περιβαλλοντικής αξίας τοπικά οικοσυστήματα (ίσως από τα πιο παρθένα πανελλαδικά, στη συγκεκριμένη περίπτωση) να διαταράσσεις και να υποβαθμίζεις τέτοιες περιοχές - περίπου «για το τίποτα» - αποδεικνύει ότι οι ΑΠΕ, όπως προωθούνται από την ΕΕ και την Ελληνική κυβέρνηση, άναρχα και χωρίς κεντρικό σχεδιασμό, κάθε άλλο παρά φιλικές για το περιβάλλον είναι και μόνο αρνητικές επιπτώσεις μπορούν να επιφέρουν στο λαό. Φυσικά και δεν είμαστε πολέμιοι των Ανανεώσιμων («καθαρών») Πηγών Ενέργειας, όμως - όπως συμβαίνει και με κάθε παραγωγική διαδικασία - τα κριτήρια «ωφελιμότητας» είναι πάντα δυο: ενέργεια για τη μεγιστοποίηση των κερδών των λίγων ή φθηνή ενέργεια για το λαό με σεβασμό στο φυσικό και ανθρώπινο περιβάλλον; Και τα δύο δεν μπορούμε να τα έχουμε.

Ως Λαϊκή Συσπείρωση ξεκαθαρίζουμε ότι και να υπήρχαν «αντισταθμιστικά οφέλη», πάλι δεν θα δεχόμασταν την τοποθέτηση Α/Γ στην περιοχή μας, εκτιμώντας την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή που θα προκληθεί. Το μεγάλο μέγεθος του έργου, είναι ακριβώς αυτό που προσδιορίζει τις επιπτώσεις στο τοπίο και στη μορφολογία του εδάφους, ως μόνιμες, μη αναστρέψιμες και σημαντικές. Όσοι συμβάλουν από θέση ευθύνης (Περιφερειάρχης, Περιφερειακοί Δημοτικοί και Τοπικοί Σύμβουλοι) να πληγωθούν και να τσιμενταριστούν τα ιστορικά βουνά της περιοχής, να καταστραφεί η μοναδική χλωρίδα και πανίδα τους και οι λίγοι ξωμάχοι που έχουν απομείνει στα χωριά, θα επωμιστούν τεράστια ευθύνη.

Ως εκ τούτου, θεωρούμε «φωτογραφική» την πρόταση του Περιφερειάρχη Ηπείρου προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος για εν λευκώ αδειοδότηση Αιολικών Πάρκων μέχρι του υψομέτρου των 1200 μ. και συναίνεση των τοπικών κοινωνιών μόνο για έργα σε μεγαλύτερο υψόμετρο, που στην πράξη αφήνει το τεράστιο ΑΠ της περιοχής μας «εκτός κάδρου»

Απαιτούμε εδώ και τώρα: Να σταματήσει κάθε διαδικασία υλοποίησης των συγκεκριμένων έργων.

Καλούμε τους μαζικούς φορείς, τα εργατικά σωματεία, τους αγροτικούς Συλλόγους, τα πολιτιστικά και αθλητικά σωματεία , τους κατοίκους συνολικά της περιοχής, να πούμε συλλογικά ένα βροντερό ΟΧΙ στα κυβερνητικά και επιχειρηματικά σχέδια , ώστε ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΩΡΑ το επιχειρούμενο έγκλημα εγκατάστασης ανεμογεννητριών στα βουνά της περιοχής μας.

Κανένας εφησυχασμός. Το πρόβλημα είναι κοινωνικό και πολιτικό και γι’ αυτό ο δρόμος για την οριστική ακύρωση της συγκεκριμένης επένδυσης δεν θα είναι εύκολος, επειδή προϋποθέτει σύγκρουση και ρήξη με το καθεστώς ιδιοκτησίας στις πηγές, στις υποδομές παραγωγής και μεταφοράς της Ενέργειας. Ως Λαϊκή Συσπείρωση, στηρίζουμε χωρίς προκαταλήψεις κάθε μορφή λαϊκής διεκδίκησης και αγώνα. Παράλληλα όμως εφιστούμε την προσοχή ως προς τη «νομική διεκδίκηση» που προτάσσεται - καλοπροαίρετα - από ορισμένους, ως λύση. Οι νόμοι του αστικού κράτους δεν έχουν φτιαχτεί για να υπερασπίζονται το δίκιο του «αδυνάτου» και τυχόν αρνητική έκβαση θα φέρει απογοήτευση, θα αφοπλίσει έναν κόσμο που δεν έχει εμπειρία από αγώνες.

Προπάντων, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι για να έχει ο αγώνας ουσιαστικό αποτέλεσμα και προοπτική, θα πρέπει να αναδεικνύει την ανάγκη του εθνικού κεντρικού ενεργειακού σχεδιασμού, σε μια οικονομία που θα λειτουργεί με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.

Εμείς, ως Λαϊκή Συσπείρωση, ως ΚΚΕ, προς αυτή την κατεύθυνση δίνουμε με τους αγώνες μας καθημερινά δείγματα γραφής και θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για την ενημέρωση των δημοτών των Δήμων μας (και όχι μόνο), για τις ολέθριες επιπτώσεις αυτών των «επενδύσεων», καλώντας τους σε συλλογικό αγώνα και αντίσταση μέχρι να πάψει η ενέργεια να αποτελεί εμπόρευμα και να μετατραπεί σε κοινωνικό αγαθό.

Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι

Αμάραντος Σταύρος – Δήμος Πρέβεζας

Γείτονας Μενέλαος – Δήμος Ζηρού

Κουτσής Ηλίας - Δήμος Σουλίου

Κυριαζής Χρύσανθος – Δήμος Πρέβεζας

Κύρλας Κωνσταντίνος– Δήμος Πρέβεζας

Παπαδημητρίου Ειρήνη – Δήμος Πρέβεζας

Τόκας Τάσος – Δήμος Δωδώνης

 Χρήστου  Ηλίας / Δημήτρης - Δήμος Σουλίου