Στις 17 Ιουνίου έληξε η προθεσμία υποβολής αιτήσεων για συμμετοχή στις εξετάσεις εισαγωγής στα Πρότυπα Σχολεία, εξετάσεις οι οποίες διενεργήθηκαν τη Δευτέρα 28 Ιουνίου. Παρά την 20ήμερη προθεσμία, οι αιτήσεις για το Πρότυπο Γυμνάσιο Πρέβεζας ήταν μόλις 64 για 57 θέσεις, γεγονός που καταρρίπτει το αφήγημα ότι η Πρέβεζα αγκάλιασε τον θεσμό των Προτύπων σχολείων. Πριν τη διενέργεια των εξετάσεων, είχε πραγματοποιηθεί ένα πρωτοφανές λογικό άλμα, αφού καθορίστηκε ο αριθμός θέσεων πριν καν γίνει γνωστός ο αριθμός των αιτήσεων. Πόσες άραγε είναι οι αναμενόμενες αιτήσεις σε μια εξεταστική διαδικασία για τους επιτυχόντες της οποίας υπάρχουν 57 θέσεις; Μήπως οι αναμενόμενες αιτήσεις ήταν πολύ περισσότερες, για ένα σχολείο που, σύμφωνα με το αφήγημα της αριστείας, θα ήταν ο διακαής πόθος κάθε οικογένειας;Ο αριθμός των 64 είναι πολύ μικρός, λοιπόν, και το αφήγημα της αριστείας πήγε περίπατο. Κάθε άλλη διαπίστωση παραβιάζει τη στοιχειώδη κοινή λογική.

Όπως έγινε γνωστό από την ανάρτηση των βαθμολογιών, στις εξετάσεις τελικά προσήλθαν 59 μαθητές. Οι εισακτέοι, συνεπώς, θα είναι 57 στους 59, δηλαδή σχεδόν όλοι. Συνεπώς, οι δωδεκάχρονοι μαθητές υποβλήθηκαν σε μια εξόχως πιεστική και ψυχοφθόρα δοκιμασία, απλώς και μόνο για να «επιβεβαιωθεί» το ιδεολόγημα της κυβέρνησης των «αρίστων», ενώ είναι δεδομένο ότι οι περισσότερες οικογένειες των μαθητών που έλαβαν μέρος δεν το έκαναν επειδή είναι αναφανδόν υπέρ κάποιας υποτιθέμενης αριστείας ή επειδή θεωρούν ότι τα παιδιά τους είναι ή πρέπει να είναι άριστα, το έκαναν επειδή απλώς το 1ο Γυμνάσιο είναι το σχολείο της γειτονιάς τους.

Συνεπώς, το συμπέρασμα ότι «τα περί σχολείων ελίτ δεν πέρασαν στην κοινωνία» ή ότι «η τοπική κοινωνία αγκάλιασε το πρότυπο» είναι όχι απλώς αυθαίρετο, αλλά και ύποπτο. Η κοινωνία της Πρέβεζας, όχι μόνο δεν αγκάλιασε, αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό γύρισε την πλάτη στην αντιδημοκρατική και εν κρυπτώ μετατροπή του 1ου Γυμνασίου σε Πρότυπο, μια απόφαση που ουσιαστικά ελήφθη εν μία νυκτί από έναν και μόνο διοικητικό παράγοντα, ο οποίος αγνόησε τη βούληση του εκπαιδευτικού κόσμου και στάθηκε πέραν του δέοντος «πρόθυμος» στις επιταγές του Υπουργείου.

Περαιτέρω, για τη διαδικασία εισαγωγής στα πανεπιστήμια θεσπίστηκε από φέτος η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, η οποία θα αφήσει 25 με 30 χιλιάδες μαθητές εκτός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων επειδή «δεν είναι δυνατόν να μπαίνουν όλοι στα δημόσια πανεπιστήμια». Ενώ, λοιπόν, για τα πανεπιστήμια τίθεται βάση εισαγωγής, για τα Πρότυπα Σχολεία, το σύμβολο της αριστείας, αντίθετα, δεν τίθεται η παραμικρή βάση εισαγωγής. Η κυβέρνηση των «αρίστων» δεν υπολογίζει τίποτα στην προσπάθειά της να υποστηρίξει την παρωχημένη και αποδεδειγμένα αποτυχημένη πολιτική της στον χώρο της Παιδείας, ούτε καν το μέλλον των μαθητών και φοιτητών, τους οποίους με τις πολιτικές της αφήνει βορά στα θηρία του ιδιωτικού συμφέροντος.

Ο νομοθετικός Αρμαγεδδών Κεραμέως-Μητσοτάκη συνεχίζεται. Επόμενο μέτωπο του πολέμου που διεξάγει η αδίστακτη Υπουργός Παιδείας θα είναι το επικείμενο πολυνομοσχέδιο που μεταξύ άλλων θα φέρει την ατομική αξιολόγηση, την επιλογή στελεχών από συμβούλια χωρίς αιρετούς και την αυτονομία των σχολικών μονάδων. Ο εκπαιδευτικός κόσμος θα πρέπει να είναι σε συνεχή εγρήγορση και σε θέση μάχης, προκειμένου να αντισταθεί στον ακήρυχτο πόλεμο που του έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση μέσω της Υπουργού Παιδείας.