«Η απαράδεκτη, πρωτοφανής γνωμοδοτική απόφαση της Συγκλήτου να μεταφέρουν το τμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής στα Ιωάννινα είναι μια προσωρινή μάχη που κέρδισε μια μικρή ομάδα καθηγητών που απλώς κοίταξαν τη βόλεψή τους. Δεν είναι ο πόλεμος στον οποίον έχουν συνταχθεί οι πάντες, οι φοιτητές και οι οικογένειές τους, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου, εγώ, οι βουλευτές, οι δήμαρχοι και ολόκληρη η κοινωνία του νομού Πρέβεζας και θα έλεγα και της Ηπείρου. Γι’ αυτό πιστεύω ότι τίποτε δεν έχει τελειώσει ακόμη με αυτήν την -γνωμοδοτική μόνον- απόφαση, η οποία είναι απολύτως ιδιοτελής, αδικαιολόγητη και βεβαίως, όχι οριστική.

Είναι γνωστές οι παρεμβάσεις μου και η στήριξη που έχουμε δώσει όλα αυτά τα χρόνια σε ότι χρειάζονταν για την ενδυνάμωση και την εύρυθμη λειτουργία τόσο των προπτυχιακών όσο και των μεταπτυχιακών σπουδών του Τμήματος, καθώς και για την αποτροπή αυτής της εξέλιξης.

Από την αρχή είχα πει ότι είναι ένας δύσκολος αγώνας, όμως, δεν έχω μάθει να επιλέγω εύκολους και σίγουρους αγώνες ώστε να έχω εξασφαλισμένο αποτέλεσμα για την πολιτική μου εικόνα. Έχω μάθει να αγωνίζομαι για όλα τα θέματα που προκύπτουν ακόμη και αν είναι πολύ δύσκολο να τα επιτύχω. Θα συνεχίσω να παλεύω και να κάνω ό,τι χρειάζεται μην υπολογίζοντας ούτε στιγμή το πολιτικό κόστος.

Εύχομαι αυτή η απόφαση να μην ήταν απόρροια πολιτικών παιχνιδιών. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι πολλοί έσπευσαν να αποδώσουν ευθύνες στους τοπικούς πολιτικούς, ξεχνώντας το αυτοδιοίκητο του πανεπιστημίου, δηλαδή ότι κανείς δεν μπορεί να τους επιβάλλει τι θα πράξουν, και δεν μίλησαν για τις ευθύνες των ίδιων των καθηγητών, του πρυτάνεως κ. Τριαντ. Αλμπάνη, των μελών της Συγκλήτου που πήραν αυτήν την απόφαση μη λαμβάνοντας υπόψιν τους τη βούληση της τοπικής κοινωνίας, αλλά και τα ισχυρά επιχειρήματα που τους εξέθεσα στη συνεδρίαση της Συγκλήτου.

Φυσικά, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η απόφαση, ούτε από μένα ούτε από κανέναν, ούτε από τους ίδιους τους φοιτητές, ούτε από την κοινωνία της Πρέβεζας, γιατί αποτελεί, όπως πανθομολογείται, μία απόφαση αυθαίρετη και ιδιοτελή, για την εξυπηρέτηση μιας μικρής ομάδας καθηγητών, η οποία όμως, βλάπτει μία ολόκληρη κοινωνία.

Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι και θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου, μαζί με όλους τους πολίτες και τους φορείς που συντάσσονται με τον κοινό αυτό σκοπό για να ανατρέψουμε αυτήν την απαράδεκτη και επονείδιστη απόφαση».