Ο κ. Νιτσιάκος αφού υπογράμμισε τη σημασία του εμπορικού λιμένα για την Ήπειρο και τη Δυτική Ελλάδα και αφού επεσήμανε την άποψη πως θα πρέπει να βρεθεί μια λύση που να μη δημιουργεί περιορισμούς και εμπόδια στην εμπορική δραστηριότητα, κατήγγειλε πως πριν λίγους μήνες δέχθηκε απειλές μέσα στο γραφείο του από επιχειρηματία της περιοχής.
“Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους πολλοί θα ήθελαν να καταργηθεί τελείως ο εμπορικός λιμένας έτσι ώστε να απελευθερωθεί χώρος για τουριστικές δραστηριότητες και να μην υφίσταται όχληση από το μπες-βγες των φορτηγών στο λιμάνι.
Κι αυτό δεν είναι αυθαίρετο συμπέρασμα, ένας από αυτούς τους επιχειρηματίες με επισκέφθηκε στο γραφείο μου πριν από μερικούς μήνες κι αφού με ενημέρωσε για τις παραμέτρους του θέματος από τη δική του οπτική γωνία, με απείλησε ευθέως ότι σε περίπτωση που αντιδράσουμε στην προτεινόμενη λύση του master plan έχει τη δυνατότητα να προωθήσει κάτι πολύ δυσμενέστερο για μας.
Φυσικά δεν λέω ότι έχει τη δυνατότητα αυτή, σε καμία περίπτωση.
Είμαι όμως αναγκασμένος να αναφερθώ στο περιστατικό γιατί καταδεικνύει αφενός τις διαθέσεις ορισμένων και το πώς αντιλαμβάνονται την ισόρροπη ανάπτυξη και τη συνεργατική χρήση του λιμανιού και αφετέρου καταδεικνύει και την αλαζονεία τους για το πώς μπορούν να επηρεάσουν κρίσιμα θέματα που αφορούν όλους τους πολίτες της Ηπείρου” είπε ο κ. Νιτσιάκος, ο οποίος απέφυγε να κατονομάσει τον επιχειρηματία στον οποίον αναφέρθηκε.
Ο κ. Νιτσιάκος στην τοποθέτησή του τόνισε πως η Πρέβεζα είναι μια πόλη που πρέπει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο όποια δυνατότητα έχει για την τουριστική αναβάθμιση, ωστόσο θα πρέπει παράλληλα να προστατευτεί και η εμπορική χρήση του λιμανιού έτσι ώστε να μην οδηγηθεί σε μαρασμό η ζωική παραγωγή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την ύπαιθρο της Ηπείρου και για την οικονομία της περιοχής.
Στην τοποθέτησή του είπε:
"Για το μεγαλύτερο μέρος των δημητριακών και για τη συνολική ποσότητα της σόγιας, η οποία έρχεται στην περιοχή για να καλύψει τις ανάγκες της κτηνοτροφίας και της πτηνοτροφίας, εξυπηρετούμαστε από τα λιμάνια της Δυτικής ακτής. Τον Αστακό ο οποίος είναι ιδιωτικό λιμάνι, πρόσφατα μεταβιβάστηκε σε ένα fund του εξωτερικού το οποίο έχει σκοπό να το μετατρέψει σε χώρο στάθμευσης για σκάφη αναψυχής. Την Αμφιλοχία, της οποίας το βύθισμα και το μήκος της προβλήτας είναι ιδιαίτερα μικρά και δεν μπορεί να δεχθεί μεγάλα καράβια και την Πρέβεζα. Καταλαβαίνετε επομένως ότι τα επόμενα χρόνια η μοναδική βιώσιμη επιλογή για να μπορέσουμε να εξυπηρετήσουμε τις ανάγκες του ζωικού κεφαλαίου της Ηπείρου και της Δυτικής Ελλάδας είναι το Λιμάνι της Πρέβεζας. Με τη 2η ουσιαστικά, η οποία είναι και η λύση η οποία φαίνεται πιο βατή στο προτεινόμενο master plan προτείνεται η μείωση του διαθέσιμου χώρου για την εμπορική χρήση. Αυτό θα έχει σαν άμεσο αποτέλεσμα την απώλεια της δυνατότητας να δεχθεί το εμπορικό λιμάνι μεγάλα καράβια. Οπότε η εισαγωγή των δημητριακών μέσω της Πρέβεζας καθίσταται ασύμφορη και η εισαγωγή σόγιας θα είναι ουσιαστικά αδύνατη, καθώς η σόγια διακινείται συνήθως με καράβια τα οποία πολλές φορές υπερβαίνουν και τα 300 μέτρα μήκος.
Χωρίς εναλλακτική λύση λιμανιού στα δυτικά θα είμαστε αναγκασμένοι να προμηθευόμαστε πρώτες ύλες στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και να τις μεταφέρουμε οδικώς στην Ήπειρο. Σε μια περίοδο που το κόστος μεταφοράς αυξάνεται σε δυσθεώρητα ύψη λόγω της τιμής του πετρελαίου και λόγω των αλλαγών στο ωράριο εργασίας των οδηγών, οι ζωοτροφές θα επιβαρυνθούν με δυσβάσταχτο κόστος και η κτηνοτροφία και η πτηνοτροφία θα αντιμετωπίσουν ένα μόνιμο μειονέκτημα ανταγωνιστικότητας έναντι των αντίστοιχων επιχειρήσεων σε άλλες περιοχές της Ελλάδας και το πιο σημαντικό, θα αποκτήσουν μόνιμο μειονέκτημα έναντι επιχειρήσεων άλλων χωρών, κυρίως των ανατολικών οι οποίες έτσι κι αλλιώς παράγουν με μικρότερο κόστος από ό,τι εμείς.
Επί της ουσίας αργά και σταθερά η Ήπειρος θα χάνει έδαφος στη ζωική παραγωγή και σε βάθος χρόνου θα είναι αδύνατο να μπορέσουμε να διαχειριστούμε αυξημένο κόστος για το 70% των εισροών μας. Όπως καταλαβαίνετε η επιβίωσή μας μακροπρόθεσμα συνδέεται άμεσα με δυνατότητα χρήσης του λιμανιού της Πρέβεζας. Εννοείται βέβαια πως μια παραθαλάσσια πόλη με τις ομορφιές που έχει η δική σας πόλη πρέπει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο όποια δυνατότητα έχει για την τουριστική αναβάθμιση. Κάτι τέτοιο εννοείται θα λειτουργήσει υπέρ της ευημερίας των πολιτών της, θα πρέπει όμως παράλληλα να προστατευτεί και η εμπορική χρήση του λιμανιού έτσι ώστε να μην οδηγηθεί σε μαρασμό η ζωική παραγωγή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την ύπαιθρο της Ηπείρου και για την οικονομία της περιοχής γενικότερα. Εξάλλου μια διόλου ευκαταφρόνητη μερίδα συμπολιτών σας εργάζεται σε δραστηριότητες οι οποίες συνδέονται με την εμπορική χρήση του λιμανιού. Κατά την ταπεινή μου άποψη θα πρέπει να βρεθεί μια λύση που να μη δημιουργεί περιορισμούς και εμπόδια στην εμπορική δραστηριότητα.
Δυστυχώς βέβαια υπάρχουν άνθρωποι, επιχειρηματίες κατά βάση του τουρισμού εδώ της περιοχής, οι οποίοι δεν συμμερίζονται την παραπάνω άποψη. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους πολλοί θα ήθελαν να καταργηθεί τελείως ο εμπορικός λιμένας έτσι ώστε να απελευθερωθεί χώρος για τουριστικές δραστηριότητες και να μην υφίσταται όχληση από το μπες-βγες των φορτηγών στο λιμάνι.
Κι αυτό δεν είναι αυθαίρετο συμπέρασμα, ένας από αυτούς τους επιχειρηματίες με επισκέφθηκε στο γραφείο μου πριν από μερικούς μήνες κι αφού με ενημέρωσε για τις παραμέτρους του θέματος από τη δική του οπτική γωνία, με απείλησε ευθέως ότι σε περίπτωση που αντιδράσουμε στην προτεινόμενη λύση του master plan έχει τη δυνατότητα να προωθήσει κάτι πολύ δυσμενέστερο για μας.
Φυσικά δεν λέω ότι έχει τη δυνατότητα αυτή, σε καμία περίπτωση.
Είμαι όμως αναγκασμένος να αναφερθώ στο περιστατικό γιατί καταδεικνύει αφενός τις διαθέσεις ορισμένων και το πώς αντιλαμβάνονται την ισόρροπη ανάπτυξη και τη συνεργατική χρήση του λιμανιού και αφετέρου καταδεικνύει και την αλαζονεία τους για το πώς μπορούν να επηρεάσουν κρίσιμα θέματα που αφορούν όλους τους πολίτες της Ηπείρου".
