“Το τελευταίο διάστημα στο σωματείο μας φτάνουν καταγγελίες συναδέλφων/ισσων . Καταγγελίες που έχουν να κάνουν με:

ØΣυνέχιση της τρομοκρατίας σε βάρος εργαζόμενου με παραπομπή του σε πειθαρχικά συμβούλια στο κλάδο των μεταφορών. Η παραπομπή του στα πειθαρχικά γίνεται με προκατασκευασμένες αναφορές χωρίς τη παρουσία του εκπροσώπου των εργαζομένων όπως προβλέπεται από τον κανονισμό της επιχείρησης. Παράλληλα δεν πραγματοποιείται η επαναπρόσληψη του Προέδρου του συνδικάτου στον κλάδο, η απόλυση του οποίου έχει κριθεί παράνομη και δικαστικά.

ØΠροσπάθεια κουκουλώματος εργατικού ατυχήματος (κομμένο δάχτυλο) σε τοπική επιχείρηση, που τελικά δηλώθηκε και έχει πάρει το δρόμο για τα δικαστήρια, ενώ σωρεία αδήλωτων εργατικών ατυχημάτων συμβαίνουν στην περιοχή.

ØΑλλαγή σύμβασης εργασίας (βλαπτική μεταβολή) εργαζόμενου σε τοπική επιχείρηση, χωρίς τη συναίνεσή του, με αποτέλεσμα την απώλεια ασφαλιστικών εισφορών, τη μη καταβολή δεδουλευμένων, τη μείωση επιδομάτων ( ανεργίας, δώρων, απόλυσης…) και τελικά την απόλυσή του όταν τα διεκδίκησε.

Ø Εκδικητική απόλυση εργαζόμενης σε τοπική επιχείρηση, στην οποία επίσης είχε γίνει διακοπή και επανεκκίνηση σύμβασης (βλαπτική μεταβολή) χωρίς τη συναίνεσή της. Το ίδιο έχει συμβεί και σε άλλους εργαζόμενους της εταιρείας.

ØΜη καταβολή ρεπό, υπερωριών , νυχτερινών και κυριακάτικων αμοιβών και τρομοκρατία σε μια σειρά  επιχειρήσεων…

      Σε όλα όσα αναφέρουμε ο αγώνας για τη δικαίωση των εργαζομένων έχει ξεκινήσει στην επιθεώρηση εργασίας και στα δικαστήρια. Ένας αγώνας που είναι υπόθεση και του σωματείου μας.

      Η συνεχιζόμενη επιδότηση των εργοδοτών με προγράμματα που προέρχονται από τη ληστρική φορολόγηση των λαϊκών στρωμάτων, οι συνεχιζόμενες διακοπές-ανανεώσεις συμβάσεων (για να μην κατοχυρώνονται δικαιώματα),  τα 4ωρα που μετατρέπονται σε 6ωρα και 8ωρα, οι μαύρες αμοιβές που απογειώνουν την ατομική «διαπραγμάτευση» σε βάρος του συλλογικού αγώνα και ο φόβος της απόλυσης διαμορφώνουν ένα καθεστώς ζούγκλας. Τα εργατικά ατυχήματα οφείλονται στην εντατικοποίηση της δουλειάς, στην  εργοδοτική πίεση και στην  έλλειψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας, υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς. Είναι η έλλειψη γιατρών εργασίας, τεχνικών ασφαλείας και η συνεχιζόμενη υποβάθμιση των ελεγκτικών μηχανισμών( Επιθεώρηση εργασίας κτλ)..  

     Απέναντι σε αυτή την κατάσταση δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την αποκάλυψη, τον αγώνα και τη συλλογική διεκδίκηση μέσα από τα συνδικάτα μας

      Να καταβληθούν ασφαλιστικές εισφορές, δεδουλευμένα, αποζημιώσεις, σε όσους/ες τα διεκδικούν και να καλυφθούν πλήρως από κράτος και εργοδοσία το κόστος των εργατικών ατυχημάτων. Να καταβληθούν κανονικά δώρα και επιδόματα (χωρίς να επιστρέφονται στο χέρι)… Είμαστε στο πλευρό των συναδέλφων/ισσών μας και καλούμε τα συνδικάτα της πόλης  να πάρουνε πρωτοβουλίες ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία”.