Το... γράμμα των εκπαιδευτικών αναφέρει:
«Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Πρέβεζας
Αγαπητοί γονείς,
Εμείς οι εκπαιδευτικοί των παιδιών σας νιώθουμε την ανάγκη να επικοινωνήσουμε μαζί σας και να μοιραστούμε την αγωνία μας για τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση που καθημερινά βρίσκεται στο στόχαστρο βίαιων περικοπών, συρρίκνωσης , υποβάθμισης και απαξίωσης. Οι άδικες μνημονιακές πολιτικές της ισοπέδωσης και της αναλγησίας κατακερματίζουν ότι κερδήθηκε με σκληρούς αγώνες τα τελευταία 100 χρόνια. Ακόμα και η εκπαίδευση, που όλοι οι «υπεύθυνοι» δεσμεύονταν ότι δε θα γίνει θύμα των περικοπών, κυριολεκτικά έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της.
Η αγωνία μας γίνεται κοινή γιατί:
Είναι η πρώτη φορά στη μεταπολεμική Ελλάδα που δεν πραγματοποιήθηκε ούτε ένας μόνιμος διορισμός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση ενώ συνταξιοδοτήθηκαν δυο χιλιάδες (2.000) εκπαιδευτικοί. Οχτώ χιλιάδες (8.000) συνάδελφοί μας αναπληρωτές που εργάστηκαν πέρσι προστέθηκαν στις ουρές της ανεργίας.
Συνάμα 10.000 εκπαιδευτικοί θα λείψουν απ’ τα σχολεία την επόμενη χρονιά λόγω μνημονιακής δέσμευσης για μείωση του υπάρχοντος προσωπικού.
Και η υποβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης συνεχίζεται με την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα φτάνοντας τους 27 μαθητές.
Ακόμα και σήμερα, υπάρχουν χιλιάδες χαμένες διδακτικές ώρες από έλλειψη προσωπικού .
Πολλά σχολεία εξακολουθούν να λειτουργούν , σε ακατάλληλα σχολικά κτίρια, με έλλειψη σύγχρονης υλικοτεχνικής υποδομής (εργαστήρια, βιβλιοθήκες, υπολογιστές κλπ.)
Το νηπιαγωγείο συνεχίζει να είναι το αποπαίδι της γενικής εκπαίδευσης. Τα παιδιά μας μένουν εκτός του δημόσιου νηπιαγωγείου. Η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή παραμένει γράμμα κενό περιεχομένου
Οδηγείται σε απαξίωση και κατάργηση το ολοήμερο σχολείο και ουσιαστικά μετατρέπεται σε «παιδοφυλακτήριο»
Καταργείται ουσιαστικά η ενισχυτική διδασκαλία
Υπάρχει συνειδητή υπολειτουργία των Τμημάτων Ένταξης και των Ειδικών Σχολείων για μαθητές με ιδιαίτερες μαθησιακές ανάγκες
Το παιδί μας, γυρίζει εξουθενωμένο από το σχολείο και πρέπει να ξεκινήσει, αμέσως μετά, ένα μαραθώνιο εξωσχολικών δραστηριοτήτων, που πληρώνονται πανάκριβα
Η συνεχόμενη μετακύληση των ευθυνών της πολιτείας, μας αναγκάζει να βάζουμε όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για τη στήριξη εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων των παιδιών μας (διδακτικές επισκέψεις, χαρτί φωτοτυπίας, υλικά νηπιαγωγείου)
Πολλαπλασιάζεται η ένταση των φαινομένων σχολικής αποτυχίας και εγκατάλειψης
Υπάρχει έλλειψη επιμόρφωσης και κατάργηση της μετεκπαίδευσης των εκπαιδευτικών.
Απέναντι σε αυτή τη βάρβαρη πραγματικότητα, απέναντι σε όλους αυτούς που προσπαθούν να μας πείσουν πως όλοι οι αγώνες είναι μάταιοι και πως πρέπει πειθαρχημένα και άβουλα να υποταχθούμε στην αναλγησία των ισχυρών, ορθώνουμε το ανάστημά μας ως οφειλόμενο χρέος στη νέα γενιά που διαπαιδαγωγούμε.
Αγωνιζόμαστε για :
. Επένδυση στην παιδεία ως μοναδική ελπίδα εξόδου από την κρίση
. Ενιαία δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, σε όλες τις βαθμίδες χωρίς αποκλεισμούς και κατηγοριοποιήσεις
Ενιαία 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή
Μείωση των μαθητών ανά τμήμα στο 1:20 και 1:15 στο νηπιαγωγείο
Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών
Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στα σχολεία
Αναλυτικά προγράμματα και βιβλία που να εξυπηρετούν τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών, την κριτική σκέψη και την ολόπλευρη γνώση
Μισθούς αξιοπρέπειας για τους εκπαιδευτικούς. Οι αποδοχές των 645 ευρώ για τον πρωτοδιόριστο εκπαιδευτικό που είναι αναγκασμένος να υπηρετήσει σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, είναι ντροπή για την ελληνική κοινωνία οδηγούν στην απόλυτη εξαθλίωση και απαξίωση του ρόλου του.
Αγαπητοί γονείς,
Για όλα αυτά αποφασίσαμε να μην μείνουμε απαθείς και θεωρούμε χρέος μας να αντιδράσουμε με αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
Το οικονομικό κόστος που επωμιζόμαστε ως συνέπεια των αγώνων μας είναι δυσβάσταχτο, ιδιαίτερα στις συνθήκες της σημερινής κρίσης, όμως δεν μπορεί να είναι φραγμός στα οράματά μας για μια καλύτερη παιδεία.
Σας ζητούμε να σταθείτε συμπαραστάτες στον αγώνα μας και να σας καλούμε να παραμερίσετε όσους «καλοθελητές» θελήσουν να συκοφαντήσουν αυτό τον αγώνα. Να είστε σίγουροι πως με τους αγώνες μας αυτά που έχουμε να κερδίσουμε εμείς, οι μαθητές μας και το δημόσιο σχολείο είναι πολύ περισσότερα από αυτά που έχουμε να «χάσουμε».
