Κε Συγκούνα πρόσφατα κυκλοφόρησε μια έρευνα αναφορικά με τις νεοπλασματικές ασθένειες και το μεγάλο ποσοστό στο γυναικείο πληθυσμό στο Νομό Πρέβεζας. Τι γνωρίζετε γι' αυτή την έρευνα; Αληθεύει κατ' αρχήν; Επιστημονικά τεκμηριώνεται ότι υπάρχει μεγάλο ποσοστό στην Πρέβεζα;

Ναι όντως, έχω υπ' όψη μου αυτή την έρευνα η οποία βασίζεται κυρίως σε στατιστικά δεδομένα και για να μη τρομάξουμε και τις γυναίκες, δεν βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα. Είναι απλά μια στατιστική μελέτη η οποία έχει γίνει από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Εμείς ως Αντικαρκινική-Παράρτημα Πρέβεζας έχουμε έρθει σε επαφή με τους υπεύθυνους της έρευνας και έχουμε πάρει ήδη τη μελέτη στα χέρια μας. Πρόκειται να δημοσιευτεί και να ανακοινωθεί επίσημα τώρα μέσα στο Δεκέμβριο, κάποια πρώτα στοιχεία βέβαια έχουν βγει στην επιφάνεια και μέσα σε αυτά τα στοιχεία είναι αυτό που αναφέρατε, ότι μέσα στις δύο πρώτες περιοχές στην Ελλάδα κυρίως για τον καρκίνο του μαστού βρίσκεται και η Πρέβεζα. Αυτό όμως στηρίζεται σε καθαρά δημογραφικά δεδομένα και όταν λέμε δημογραφικά δεδομένα δεν εννοούμε επιστημονικά δεδομένα, εννοούμε δεδομένα τα οποία έχουν προέλθει είτε από καταγραφές εξωτερικών ιατρείων Νοσοκομείων είτε από ληξιαρχικές πράξεις θανάτων ανθρώπων από τις υπηρεσίες των δήμων. Τελικά πρόκειται για μια καταγραφή περιστατικών και μια ανάλυση των περιστατικών αυτών και τίποτα παραπάνω. Δεν μας δίνει κάποια επιστημονικά δεδομένα, δεν είναι μια επιστημονική μελέτη. Είναι απλά μια στατιστική μελέτη και όπως γνωρίζετε σε αυτές τις περιπτώσεις τα στατιστικά όταν στηρίζονται σε δημογραφικά και μόνο δεδομένα πάντα ενέχουν και κάποιους κινδύνους. Γι' αυτό ας μην τρομάξουμε τον κόσμο, ας πούμε ότι έχει την αξία της γιατί σαφώς και έχει μεγάλη αξία γιατί είναι η πρώτη οργανωμένη προσπάθεια που γίνεται τουλάχιστον από κάποιον κρατικό φορέα να γίνει μια καταγραφή έστω και με αυτή τη μορφή. Είναι μεγάλο το κενό το οποίο υπάρχει στην Ελλάδα με τη μη ύπαρξη του νεοπλασματικού αρχείου, δεν υπάρχουν στην Ελλάδα επίσημα καταγεγραμμένοι νεοπλασματικοί ασθενείς, δεν υπάρχουν στοιχεία τα οποία να μας αποδεικνύουν και να μας δείχνουν πως, τι και γιατί κι εδώ ακριβώς είναι η πρώτη προσπάθεια που γίνεται ώστε να μπορέσει να γίνει μια πρώτη καταγραφή. Βέβαια αυτό είπαμε δεν είναι επιστημονικό αλλά είναι καθαρά στατιστικό και ως τέτοιο πρέπει να το εκλάβουμε. Ελπίζουμε μέσα στο επόμενο διάστημα να έχουμε και τους εισηγητές και τους υπεύθυνους της ανάλυσης ώστε να μας την παρουσιάσουν εδώ στην πόλη μας και τότε θα δούμε ακριβώς όλα τα στοιχεία της έρευνας και πως ακριβώς κινήθηκε και τι ακριβώς δεδομένα πάρθηκαν. Από την πρώτη ανακοίνωση που έχουμε εμείς, είναι ότι τα στοιχεία είναι καθαρά στατιστικά.

Η τοπικότητα μπορεί να εκληφθεί ως ένα στοιχείο που να μπορεί να επηρεάσει στο πόσο συχνό είναι το φαινόμενο να εντοπιστεί καρκίνος;

Σαφώς, έχει αποδειχτεί επιστημονικά πλέον γι' αυτό είπα ότι η συγκεκριμένη έρευνα δεν προχωρά σε επιμέρους παράγοντες. Δηλαδή δεν εξετάζει τοπικότητα, δεν εξετάζει τρόπο διαβίωσης, κοινωνικές συνθήκες. Δεν εξετάζει τέτοια πράγματα και απλά κάνει μια καταγραφή. Αυτό όμως σαφώς επηρεάζει και προφανώς εδώ θα πρέπει να γίνει μια σοβαρή έρευνα αν όντως ισχύει αυτό το πράγμα, ποιοι είναι αυτοί οι παράγοντες οι οποίοι ευνοούν κάποιες άλλες έναντι κάποιων άλλων νεοπλασιών. Παντού συμβαίνει αυτό και παντού υπάρχουν κάποιοι λόγοι για να γίνεται αυτό το πράγμα.

Πόσο εύκολο είναι να καταπολεμηθεί στις μέρες μας ένας καρκίνος;

Υπάρχουν στις μέρες μας αρκετά προχωρημένες μέθοδοι και έχουμε αρκετά όπλα για πάρα πολλούς τύπους καρκίνων. Ένας από αυτούς τους τύπους καρκίνων είναι και ο καρκίνος του μαστού, γιατί αυτόν αφορούσε και η συγκεκριμένη έρευνα, ο οποίος όπως γνωρίζετε στα δύο πρώτα στάδιά του είναι αντιμετωπίσιμος και πλήρως ιάσιμος. Αυτό πλέον το λέμε με κάθε σιγουριά ότι ο καρκίνος του μαστού στα πρώιμα στάδια είναι πλήρως ιάσιμος. Και αυτό βέβαια συμβαίνει γιατί αν το δείτε με την έννοια της τοπικότητας, των κοινωνικών ή των πολιτισμικών παραμέτρων, θα δείτε ότι αυτό, όσο πάμε, το ποσοστό της νοσηρότητας ή της θνησιμότητας μειώνεται σε πολιτισμένες κοινωνίες. Και αυτό συμβαίνει γιατί εκεί έχουμε πολύ αυξημένη την πρόληψη. Άρα το μεγαλύτερο κομμάτι εδώ είναι το κομμάτι της πρόληψης, αυτό που σώζει. Βέβαια υπάρχουν και άλλες νεοπλασίες στις οποίες είμαστε ακόμη πολύ πίσω, αλλά γενικότερα μπορούμε να πούμε ότι στο μεγαλύτερο μέρος νεοπλασιών υπάρχει μεγάλη πρόοδος και βέβαια το σημαντικότερο όλων είναι το στάδιο στο οποίο θα γίνει η διάγνωση, το οποίο καθορίζει και την εξέλιξη.

Ποιες γενικές συμβουλές θα δίνατε στις γυναίκες ώστε να προλάβουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τέτοιες καταστάσεις, όσον αφορά τον καρκίνο του μαστού;

Εγώ θα το επέκτεινα και πέρα από τον καρκίνο του μαστού γιατί οι γυναίκες πραγματικά έχουν μια ευλογία θα το έλεγα στο θέμα της πρόληψης, και θα έλεγα τον καρκίνο του μαστού και τον γυναικολογικό καρκίνο είτε αυτός λέγεται καρκίνος του τραχήλου της μήτρας ο οποίος αυτή τη στιγμή προλαμβάνεται με το τεστ παπ, είτε ο καρκίνος των ωοθηκών, είτε ο καρκίνος του ενδομητρίου. Σε όλους αυτούς τους καρκίνους μια γυναίκα μπορεί πολύ εύκολα να προλάβει μέσω του ετήσιου ελέγχου που κάνει στα πλαίσια ενός τσεκ απ. Στα πλαίσια ενός τσεκ απ μια γυναίκα από 20 ετών και πάνω μέχρι και 40 ετών θα πρέπει να ελέγχεται με υπέρηχο μαστού κάθε χρόνο. Η νέα γυναίκα δεν υπάρχει κάποιο νόημα να κάνει μαστογραφία και ο λόγος είναι ότι η μαστογραφία σε αυτές τις ηλικίες δεν δείχνει κάτι, λόγω του ότι ο μαστός είναι πολύ πλούσιος σε λίπος δεν έχει πολύ καλή διακριτική ικανότητα. Άρα αυτό που κάνουμε μέχρι τα 40 είναι ένας υπέρηχος μαστού, ο οποίος μας υπερκαλύπτει. Παράλληλα εξέταση ετήσια από γυναικολόγο με τεστ παπ και με υπέρηχο γεννητικών οργάνων. Είναι μια σειρά εξετάσεων οι οποίες καλύπτουν τη γυναίκα από τους δύο από τους τρεις πρώτους καρκίνους από τους οποίους μπορεί να νοσήσει. Οι τρεις πρώτοι είναι ο καρκίνος του πνεύμονα, ο καρκίνος του μαστού και ο γυναικολογικός καρκίνος, οπότε γι αυτό είπα και ευλογία στην αρχή γιατί στους δύο από τους τρεις έχουμε πρόληψη, και καλή πρόληψη.

Το κόστος των θεραπειών είναι αρκετά μεγάλο. Πως αντιμετωπίζεται αυτό, τι θα μπορούσαν να προτείνουν οι επιστήμονες γι' αυτό στους ασθενείς τους; Τι θα μπορούσε να γίνει ώστε να χαμηλώσει το κόστος των θεραπειών;

Αυτό είναι μεγάλο και πολύ επίκαιρο θέμα αναφορικά με το κόστος. Ακούμε τις τελευταίες ημέρες για μειώσεις των φαρμάκων, βέβαια δεν είναι μειώσεις των φαρμάκων, είναι μειώσεις των φαρμακευτικών δαπανών. Είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα και πάνω σε αυτό έχουμε καθημερινά απορίες ανθρώπων που έρχονται και αντί να πάνε στο φαρμακείο και να πληρώσουν λιγότερα, πληρώνουν περισσότερα. Δυστυχώς η πολιτική που ακολουθείται δεν ευνοεί κάτι τέτοιο. Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι πρώτα από όλα με την απαξίωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, το οποίο από μόνο του και μόνο αυξάνει το κόστος της θεραπείας. Υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε φάρμακα, με αποτέλεσμα να απευθύνεται ο ασθενής στον ιδιωτικό τομέα είτε για φάρμακα είτε για κάποιες θεραπείες όπως οι ακτινοθεραπείες οι οποίες είναι απαραίτητες για τον καρκίνο. Δεν υπάρχει η απαραίτητη υποδομή στο δημόσιο με αποτέλεσμα όταν έχεις μια λίστα αναμονής δύο, τριών, τεσσάρων μηνών για να ξεκινήσει η ακτινοθεραπεία καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι αυτό δεν σε περιμένει ο καρκίνος με τίποτα, είσαι αναγκασμένος να αποταθείς στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό που κάνουμε σαν Αντικαρκινική Εταιρεία είναι τα επισημαίνουμε κάθε φορά και να ζητάμε να υπάρχουν πιο εύκολες και πιο άμεσες λύσεις. Δυστυχώς όμως αυτό όλο και μας πάει πίσω και τα πράγματα γίνονται έτσι κάθε μέρα και χειρότερα. Η συμβουλή που μπορώ να δώσω είναι πρώτα από όλα ότι θα πρέπει να το δουν από την αρχή πολύ θετικά, να έχουν πολύ καλή ψυχολογία. Θα πρέπει να είναι προετοιμασμένες ότι πρόκειται να περάσουν μια ταλαιπωρία, η οποία θα έχει κόστος και ψυχικό, σωματικό αλλά και οικονομικό δυστυχώς. Εμείς από τη μεριά μας σε ό,τι μπορούμε να βοηθήσουμε βοηθάμε, έχουμε κι εδώ σαν Παράρτημα Αντικαρκινικής κάποια φάρμακα και στις περιπτώσεις που υπάρχει κάποια έλλειψη μπορούμε να βοηθήσουμε. Συνεργαζόμαστε με το Κοινωνικό Ιατρείο, συνεργαζόμαστε και με τις δομές του ΕΟΠΥΥ εδώ που πραγματικά τα στελέχη του τοπικού ΕΟΠΥΥ βοηθούν πάρα πολύ και είναι άξιοι συγχαρητηρίων. Το όλο πράγμα μπλέκεται στο σύστημα και στη δομή του συστήματος και μέσα σε αυτό κινούμαστε και κάνουμε ό,τι μπορούμε δυστυχώς.