Αρχικά οι εργαζόμενοι αυτοί θα χρειαστεί να ακολουθήσουν προγράμματα εκπαίδευσης για να γίνουν διασώστες και να ενταχθούν στη νέα υπηρεσία, η οποία είναι στελεχωμένη από εξειδικευμένο προσωπικό. Μέχρι δηλαδή να ενταχθούν στο ΕΚΑΒ (καθώς δεν υπάρχει καμία εγγύηση πως αυτό θα γίνει άμεσα), υπάρχει τεράστιο ζήτημα, καθώς το προσωπικό που ήδη υπηρετεί στο ΕΚΑΒ, θα επιφορτιστεί με καθήκοντα (μεταφορές ασθενών, χρόνια περιστατικά κ.α.), που μπορεί να προκαλέσουν πρόβλημα στην αντιμετώπιση κρίσιμων περιστατικών.

Το θέμα αφορά ειδικά τα μικρά Νοσοκομεία, όπως είναι αυτό της Πρέβεζας, που δεν έχουν μεγάλο αριθμό προσωπικού, ενώ καλύπτουν μία μεγάλη γεωγραφική περιοχή, με δύσκολο οδικό δίκτυο.

Για παράδειγμα, μπορεί ένα όχημα του ΕΚΑΒ να βρίσκεται σε μεταφορά ενός περιστατικού απλού (π.χ. ενός κατάκοιτου ανθρώπου) και εκείνη τη στιγμή να προκύψει ένα τροχαίο ατύχημα, στο οποίο θα πρέπει να επέμβει. Παράλληλα, είναι δεδομένο πως θα υπάρχουν καθυστερήσεις στις μεταφορές ασθενών, λόγω του «φτωχού» στόλου, που διαθέτει το ΕΚΑΒ, με αποτέλεσμα ο πολίτης να αγανακτεί. Πώς τώρα εξυπηρετεί η συγχώνευση αυτή την εξυγίανση του ελληνικού κράτους, είναι πραγματικά ένα τεράστιο μυστήριο...

Εκτός κι αν κάτι γνωρίζουν περισσότερα όσοι υποστηρίζουν πως οι εταιρίες ασθενοφόρων θα κάνουν «χρυσές δουλειές». Για την ιστορία μία απλή μεταφορά ασθενούς από το Βόλο στο ΠΝ Ιωαννίνων, κοστίζει πάνω από 1,500 ευρώ...