Συγκυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ έχουν βγάλει τα τεφτέρια και βάζουν τους εργαζόμενους στη θέση του θεατή, να παρακολουθούν το μέτρημα των κουκιών: Το θέμα είναι πόσο πάνω θα είμαστε από τους 154 βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, διαλαλεί η συγκυβέρνηση, το ζήτημα είναι πόσο κάτω θα είστε από τους 180, που απαιτούνται για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ...
Και το γαϊτανάκι έχει συνέχεια: Ως μια κίνηση που «σώζει τη χώρα από την εκλογολογία» και θα αποτελέσει την «απαρχή σειράς πολιτικών πρωτοβουλιών σε όλα τα επίπεδα», παρουσιάζει τη διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης η συγκυβέρνηση, «κίνηση απελπισίας» στο πλαίσιο μιας «στρατηγικής ελεγχόμενης ήττας», τη χαρακτηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ...
Κόντρα στον επιχειρούμενο αποπροσανατολισμό, το ΚΚΕ, τόσο με τις τοποθετήσεις του στη Βουλή, όσο και με την πολιτική εξόρμηση που ξεδιπλώνουν αυτές τις μέρες σε όλη τη χώρα οι Οργανώσεις του Κόμματος, αποκαλύπτει την ταξική στόχευση της κυβερνητικής αντιλαϊκής πολιτικής και ταυτόχρονα αναδεικνύει το γεγονός ότι το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί εναλλακτική λύση για το λαό, αφού κινείται στις ίδιες ράγες, του ευρωμονόδρομου και της στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Το ΚΚΕ δίνει μάχη, ώστε να μην κρυφτεί πίσω από τις κοκορομαχίες συγκυβέρνησης - ΣΥΡΙΖΑ το χρήσιμο συμπέρασμα το οποίο μπορεί να βγάλει ο λαός από το προσχέδιο προϋπολογισμού για το 2015, που κατατέθηκε την περασμένη Δευτέρα, καθώς και από το πλαίσιο των παζαριών μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας: Η αντιλαϊκή πολιτική θα συνεχίζεται και στη φάση που τα αστικά επιτελεία προβλέπουν ανάκαμψη, για την ακρίβεια μάλιστα, η συνέχισή της αποτελεί προϋπόθεση αυτής ακριβώς της ανάκαμψης.
Ο ισοσκελισμένος προϋπολογισμός που κατέθεσε η κυβέρνηση, στη βάση των μνημονίων διαρκείας της ΕΕ, οι προβλέψεις για απογείωση των ματωμένων «πρωτογενών πλεονασμάτων» με παραπέρα περικοπή των κρατικών δαπανών για λαϊκές ανάγκες, η διατήρηση και μονιμοποίηση των αντιλαϊκών χαρατσιών που επιβλήθηκαν στην προηγούμενη φάση, οι παρεμβάσεις «διαρθρωτικού χαρακτήρα», όπως η «καθολική εφαρμογή» του περιβόητου «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» ως όχημα για γενικευμένο μαχαίρι σε όσα προνοιακά επιδόματα έχουν απομείνει, οι δεσμεύσεις για παραπέρα μείωση των εργοδοτικών εισφορών και της φορολογίας των επιχειρηματικών κερδών... Ο νέος γύρος της αντιλαϊκής επίθεσης για τα συμφέροντα των εγχώριων μονοπωλίων δεν πρέπει να κουκουλωθεί πίσω από την άσφαιρη αντιπαράθεση των κομμάτων της αστικής διαχείρισης, πίσω από τις ατάκες τους, που θα αναμασούν όλο αυτό το τριήμερο τα αστικά ΜΜΕ.
Η «καρδιά» αυτής της αντιλαϊκής επίθεσης της συγκυβέρνησης - ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις κ.ο.κ - «χτυπά» μέσα και στο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Επιβεβαιώθηκε από όσα έταξε προχτές, για πολλοστή φορά ο Αλ. Τσίπρας, στους εγχώριους επιχειρηματικούς ομίλους, για στήριξη του «υγιούς επιχειρηματία» κ.λπ. Αλλά επιβεβαιώθηκε και πανηγυρικά ήδη από τα πρώτα δύο νομοσχέδια, που κατέθεσε ως εφαρμογή του περιβόητου «προγράμματος της Θεσσαλονίκης», με τα οποία αναγνωρίζει το σύνολο των... «μνημονιακών» χαρατσιών και των «οφειλών», που φόρτωσε το κεφάλαιο στο λαό, και εγγυάται την αποπληρωμή τους, αφήνει απείραχτο όλο το αντεργατικό πλαίσιο, που διαμορφώθηκε τα προηγούμενα χρόνια και ψάχνει τρόπους διαχείρισης της ακραίας φτώχειας.
Το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις, για να αναδειχθεί ότι η διέξοδος για το λαό βρίσκεται στο δρόμο της λαϊκής πάλης και συμμαχίας, σε σύγκρουση με όλες τις κυβερνητικές λύσεις στο έδαφος του αντιλαϊκού δρόμου του κεφαλαίου και της ΕΕ.
