Από την ανθρωπιστική κρίση στα εξευτελιστικά ψίχουλα

Ο νόμος για την «αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης», που τόσο πολύ διαφήμισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μοιάζει με ασπιρίνη για το κάταγμα.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι της φτώχειας που πλέον απειλεί όλο και περισσότερα ελληνικά νοικοκυριά με ημίμετρα, τα οποία ενίοτε ξεπερνάνε και το όριο της κοροϊδίας. Από τα επιδόματα του Σαμαρά περνάμε στην ελεημοσύνη του Βαρουφάκη για τα κατώτερα των αυτονόητων: για ένα πιάτο φαΐ και ένα σπίτι.

Τα χρέη δεν σβήνονται, αλλά «ρυθμίζονται». Λες και θα μπορέσει μια οικογένεια που ζει κάτω από το όριο της φτώχιας να πληρώσει ποτέ το χρέος της στη ΔΕΗ με τους όρους που βάζει η κυβέρνηση.

Το πρόβλημα επιβίωσης δεν λύνεται, αλλά «διευκολύνεται». Αντί για ουσιαστικές παρεμβάσεις που θα βγάλουν τον κόσμο από το σκοτάδι της φτώχιας, η «κυβέρνηση της Αριστεράς» μοιράζει κουπόνια για σίτιση προσβάλλοντας την αξιοπρέπεια του κόσμου.

Αντί να βρεθούν δουλειές με πλήρη ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα, γίνεται έκκληση στις «επιχειρήσεις και στις τοπικές αγορές» για να στηρίζουν το πρόγραμμα κουπονιών.

Αντί να καταργηθεί η απαράδεκτη ρύθμιση Βρούτση για την αύξηση των απαιτούμενων ενσήμων για την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης με εισοδηματικά κριτήρια, ανανεώνει τα προηγούμενα, αντιδραστικά και απαράδεκτα μέτρα.

Τα εισοδηματικά κριτήρια του νόμου αφορούν ένα μικρό ποσοστό του κοινωνικού προβλήματος. Η φτώχεια, στην οποία έχουν οδηγήσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις δηλώνοντας τυφλή πίστη και υποταγή στους δανειστές, έχει γίνει ήδη πεμπτουσία της καθημερινότητας για πολύ περισσότερο κόσμο από αυτόν που «ανιχνεύει» ο νόμος.

Η φτώχεια δεν αντιμετωπίζεται με ψίχουλα. Πολύ περισσότερο, δεν αντιμετωπίζεται με την «αποδοχή των δανειακών υποχρεώσεων», με τη «συμφωνία για μη μονομερείς ενέργειες», με την αγωνία «να κατευναστούν οι αγορές» και να μην ενοχληθούν οι «εταίροι».

Αντί η κυβέρνηση να κάνει εδώ και τώρα στάση πληρωμών στους τοκογλύφους δανειστές, βάζει σαν πρώτη προτεραιότητα την αποπληρωμή των χρεών και προχωράει σε στάση πληρωμών απέναντι στα εργατικά δικαιώματα και ανάγκες. Έτσι συνεχίζει με απαράδεκτο τρόπο στον ίδιο δρόμο της ελεημοσύνης που ξεκίνησαν οι προκάτοχοί της και πρακτικά, διαιωνίζει τη φτώχεια που επιβάλουν στον ελληνικό λαό ευρώ και ΕΕ.

Αυτός, είναι ο δρόμος που επέλεξαν οι Σαμαράς-Βενιζέλος, αυτός είναι και ο δρόμος που επιλέγει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αυτό είναι το μέλλον που τάζει η ευρωζώνη και η ΕΕ.

1. Δωρεάν ρεύμα, μετακίνηση,  σίτιση, θέρμανση, στέγαση για τα νοικοκυριά που μαστίζονται από την κρίση

2. Επιδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους, χωρίς περιορισμούς, για όσο διάστημα είναι άνεργοι

3. Πλήρης κατάργηση της ελαστικής και μαύρης εργασίας, κανονικές προσλήψεις παντού. ΄Άμεση υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς

4. Πλήρης ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για όλους και όλες χωρίς προυποθέσεις.

η τοπική επιτροπή Πρέβεζας της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α