«Έξι χρόνια τώρα η εργατική τάξη και ο λαός, η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, των μικροεπαγγελματιών, των αγροτών, της νεολαίας, ζούμε την κόλαση των Μνημονίων: της φτώχειας, της εφιαλτικής ανεργίας, της νέας ξενιτιάς, της κατάρρευσης της δημόσιας υγείας και παιδείας. Ζούμε τον εξευτελισμό κάθε έννοιας δημοκρατίας, το «δεν ξέρουμε τι ψηφίζουμε», την διαρκή βία και καταστολή. Ζούμε την επιβολή των αποφάσεων της Τρόικας, της ΕΕ και του ΔΝΤ, το σύγχρονο «αποφασίζομεν και διατάσσομεν».

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που υποσχέθηκε ότι «θα καταργήσει τα μνημόνια», σήμερα προωθεί αδίστακτα το πιο βάρβαρο μνημόνιο, παρά και ενάντια στην θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού που πέρσι τέτοια εποχή έδειξε ότι θέλει να καταργήσει αυτή την πολιτική, θέλει να αλλάξει σελίδα!

Αν κάτι μας έμαθαν αυτά τα έξι χρόνια των μεγάλων αγώνων και των ωμών εκβιασμών, είναι ότι τα Μνημόνια είναι συνώνυμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ότι η μόνη πολιτική εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η βάρβαρη αντιδραστική πολιτική για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης εις βάρος των λαών, που στη χώρα μας ονομάζεται Μνημόνιο. Ότι κατάργηση των Μνημονίων, εργατικά και λαϊκά δικαιώματα μέσα στην ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αδύνατον να υπάρξουν. Γνωρίσαμε για τα καλά το πραγματικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

–Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι το «σπίτι των λαών». Πρωτοστατεί στην εκμετάλλευση, στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, στις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, στην «απελευθέρωση των αγορών», στην υποταγή της εκπαίδευσης, της υγείας, της περίθαλψης, του περιβάλλοντος και κάθε δημόσιου αγαθού στην «αγορά». Η πολιτική της στρέφεται ενάντια στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τη φτωχομεσαία αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς ελευθεροεπαγγελματίες, τους επιστήμονες -την ίδια στιγμή που λειτουργεί υπέρ των πολυεθνικών και του κεφαλαίου.

–Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι «θεματοφύλακας της ειρήνης». Ήταν και είναι ιμπεριαλιστικός μηχανισμός. Συμμετέχει ενεργά και είναι συνυπεύθυνη για όλες τις επεμβάσεις που έχουν οδηγήσει ολόκληρες χώρες στην καταστροφή και χιλιάδες άμαχους στο δρόμο της προσφυγιάς, στην Γιουγκοσλαβία, στην Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Συρία, στην Αφρική.

–Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελείται από «ισότιμους εταίρους». Εντείνει την ανισότητα μεταξύ των χωρών, ενισχύει την ηγεμονία των ισχυρότερων χωρών και μετατρέπει άλλες -κυρίως τον ευρωπαϊκό Νότο- σε ζώνες φτηνής εργασίας και υπερεκμετάλλευσης, την ίδια στιγμή που οδηγεί σε συρρίκνωση και εξάλειψη τομείς της παραγωγής.

-Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι «ανθρωπιστική». Η βαθιά ρατσιστική πολιτική της αποτυπώθηκε στην ξεδιάντροπη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό. Μια συμφωνία που νομιμοποιεί τα κλειστά σύνορα και τους φράχτες και ανοίγει το δρόμο για παράνομες μαζικές απελάσεις προσφύγων και μεταναστών και χιλιάδες θανάτους αθώων.

-Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν προσπαθεί να «λύσει το πρόβλημα του χρέους». Αντιθέτως, το «δημόσιο» χρέος, που σήμερα φορτώνουν σε όλους μας την αποπληρωμή του, γιγαντώθηκε με την ένταξη της χώρας παλιότερα στην ΕΟΚ και στη συνέχεια στην ΟΝΕ και το ευρώ. Σήμερα αξιοποιείται ως «φόβητρο» και ως «επιχείρημα» για να δυναμώνει η ιμπεριαλιστική επιβολή, ο ασφυκτικός έλεγχος που στη χώρα μας παίρνει την ακραία  μορφή της μόνιμης επιτροπείας.

–Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι «χώρος δημοκρατίας». Πρόκειται για έναν αυταρχικό, αντιδραστικό μηχανισμό, μέσω του οποίου προσπαθούν να καταργήσουν κάθε έννοια δημοκρατίας, εργατικών δικαιωμάτων, λαϊκής κυριαρχίας. Οι εξελίξεις στη χώρα μας –ιδίως μετά το δημοψήφισμα του περασμένου Ιούλη– αλλά και οι εξελίξεις σε σχέση με την TTIP το αποδεικνύουν.

–Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι «προστάτιδα των δικαιωμάτων». Η πολιτική της στρέφεται ενάντια σε κάθε δικαίωμα στη ζωή, την εργασία, στα κοινωνικά αγαθά, στην ισότητα. Υποθάλπει τον ρατσισμό και τον φασισμό.

-Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ο «παράδεισος των επιδοτήσεων». Τα ΕΣΠΑ είναι μοχλός ιδιωτικοποιήσεων, ελαστικής εργασίας, ενίσχυσης των μεγαλοεργολάβων. Η κοινή αγροτική και αλιευτική πολιτική και οι επιδοτήσεις οδήγησαν στο ξεκλήρισμα της μικρής και μεσαίας αγροτιάς, σε όφελος των μεγαλοαγροτών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργεί ως όπλο πολιτικού και ιδεολογικού εκβιασμού ενάντια στο εργατικό και λαϊκό κίνημα και τους αγώνες του. Η απειλή εξόδου από το ευρώ και ο φόβος της ρήξης με την ΕΕ καλλιεργούν ένα ασφυκτικό κλίμα, πάνω στο οποίο βασίστηκε και βασίζεται το δόγμα TINA («Δεν υπάρχει εναλλακτική»), που προβάλλεται με ασφυκτική ομοφωνία από όλο το φάσμα του καθεστωτικού πολιτικού και των συστημικών μέσων ενημέρωσης.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση «δεν μεταρρυθμίζεται από μέσα». Αποτελεί πολιτική και οικονομική ένωση του κεφαλαίου, είναι ο δρόμος για την ενοποίηση των αστικών τάξεων της Ευρώπης ενάντια στους λαούς. Αντίθετα, η ενοποίηση και η κοινή πάλη των λαών για τα δικαιώματά τους περνά μέσα από την σύγκρουση με αυτόν τον ιμπεριαλιστικό μηχανισμό της ευρωπαϊκής οικονομικής ολιγαρχίας, την αποδυνάμωση και την διάλυσή του. Η συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί στρατηγική δέσμευση και επιλογή και για την οικονομική ολιγαρχία της χώρας μας.  Η ρήξη με τις δυνάμεις του κεφαλαίου στη χώρα μας είναι και ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

 ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

Δεν μπορεί να υπάρξει απαλλαγή του εργαζόμενου λαού από τα Μνημόνια και τη φτωχοποίηση, παρά  μόνο μέσα από τη  ρήξη και την αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε αντίθεση με την κυρίαρχη προπαγάνδα, η έξοδος από την ευρωζώνη και την ΕΕ είναι προς το συμφέρον της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.

Μέσα από ένα κίνημα που θα θέτει το θέμα της ρήξης και αποδέσμευσης από τηνΕυρωπαϊκή Ένωση από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και της εξυπηρέτησης των λαϊκών αναγκών, ενάντια στην οικονομική ολιγαρχία και την πολιτική της. Από τη σκοπιά του διεθνισμού, της ανεξαρτησίας της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, της λαϊκής κυριαρχίας, κι όχι από τη σκοπιά της “εθνικής” ανάπτυξης. Από την σκοπιά της ρήξης συνολικά με την ΕΕ και όχι μέσα από συναινετικές συμφωνίες «διαπραγμάτευσης» της θέσης της χώρας στην ευρωζώνη. Σε πλήρη αντίθεση με τον αναδυόμενο σε χώρες της ΕΕ συντηρητικό και αντιδραστικό «ευρωσκεπτικισμό».

Όσοι και όσες υπογράφουμε αυτό το κείμενο, αρχίζουμε τη συγκρότηση μιας Πρωτοβουλίας που θα συμβάλλει ώστε μέσα στο μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα να δυναμώσει η αντίληψη ότι «υπάρχει εναλλακτική, έξω από  το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση».

Μια Πρωτοβουλία που θα προσπαθήσει να συνδέσει το αίτημα της αποδέσμευσης από ευρώ και ΕΕ με την πάλη ενάντια στα παλιά και νέα μνημόνια, ενάντια στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και όποια άλλη κυβέρνηση τα εφαρμόζει, με την πάλη για τη μονομερή διαγραφή του χρέους, για εθνικοποιήσεις των τραπεζών και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας κάτω από εργατικό και λαϊκό έλεγχο, για την άμεση βελτίωση της ζωής των εργαζομένων και την ικανοποίηση των στόχων του εργατικού και λαϊκού κινήματος, με την πάλη ενάντια στην Ευρώπη-Φρούριο, με τον αγώνα ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό, με την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των λαών, με την πάλη ενάντια στον φασισμό.

Μια Πρωτοβουλία που θα προσπαθήσει να συνδεθεί με τους αγώνες σε ολόκληρη την Ευρώπη, στο πλευρό των εργατών και της νεολαίας στη Γαλλία, του κινήματος που παλεύει για ένα αριστερό ΟΧΙ στο δημοψήφισμα στη Βρετανία, του τεράστιου κινήματος αλληλεγγύης στους πρόσφυγες.

Μια Πρωτοβουλία που θα δημιουργηθεί από συλλογικότητες, αγωνιστές, εργαζόμενους, επιστήμονες, ανθρώπους της τέχνης, του πολιτισμού, των δικαιωμάτων, τοπικές κινήσεις, εργατικές συλλογικότητες, κινήσεις αλληλεγγύης, με δημοκρατικές διαδικασίες, σε όλη την Ελλάδα.

Μέσα από την κίνηση  αυτή επιδιώκουμε να συμβάλλουμε:

•             Στην πλατιά αποκάλυψη του ρόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην επίθεση που δέχεται η εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία, στην τεκμηρίωση του στόχου της αποδέσμευσης από αυτήν.

•             Στην προβολή και την απόδειξη ότι υπάρχει ζωή έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με επεξεργασίες, με κινηματικές παρεμβάσεις, με παρουσία σε όλη την Ελλάδα.

•             Στη συνεργασία και την κοινή δράση σε συγκεκριμένα ζητήματα (πχ πάλη κατά της ΤΤΙΡ) με κάθε κίνηση και ρεύμα που αντιπαρατίθεται με την ευρωζώνη και την ΕΕ,από την σκοπιά των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, έστω και από διαφορετική σκοπιά ή με επιμέρους στόχους.

•             Στην ανάπτυξη των άμεσων αγώνων του εργατικού και λαϊκού κινήματος με έμφαση στη σύνδεσή τους με τον άμεσο αγώνα ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους μηχανισμούς της».