Ο κ. Βασιλειάδης μίλησε με «σκληρή γλώσσα» κατά του πολιτικού κατεστημένου και του συστήματος διαφθοράς που συντηρήθηκε για δεκαετίες στη χώρα μας, ενώ έγινε μία ιδιαίτερα χρήσιμη πολιτική συζήτηση με μέλη και φίλους του ΣΥΡΙΖΑ που βρέθηκαν στην αίθουσα.
Παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα από τα όσα είπε ο Υφυπουργός:
«Ένας αγώνας δρόμου για να αποκαταστήσουμε αδικίες και ένας αγώνας δρόμου για να πετύχουμε την αλλαγή στην πολιτική. Ένας αγώνας δρόμου για να δείξουμε ότι οδηγούμαστε μέσω ενός μονόδρομου στο απόλυτο χάος. Ένας αγώνας δρόμου χωρίς κανένα σύμμαχο σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και χωρίς ούτε ένα ρήγμα στο νεοφιλελεύθερο δόγμα της Μέρκελ και του Σόιμπλε. Χωρίς καμία δήλωση συμπάθειας από κανένα κέντρο ή παράκεντρο εξουσίας. Με τα ιδιωτικά μέσα να κάνουν την πέμπτη φάλαγγα και το ελληνικό πολιτικό σύστημα να περιμένει πότε θα πέσουμε για να ξαναπάρει την… κουτάλα της εξουσίας, η οποία δεν έλειψε ούτε τα μνημονιακά χρόνια».
«Προσπαθούμε να καλύψουμε τις δομές εκείνες που δίνουν αξιοπρέπεια στις λαϊκές μάζες και τα πληττόμενα στρώματα. Είναι η Υγεία, η Παιδεία, οι Υποδομές, τις οποίες ο ελληνικός λαός πληρώνει. Αυτά που συνέβησαν τα τελευταία δύο χρόνια σε αυτούς τους τομείς δεν μπορούμε να τα περάσουμε απαρατήρητα. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι υπό κανονικές συνθήκες, ένας άνεργος συμπολίτης μας αν χτυπούσε ή αρρώσταινε θα πέθαινε σα το σκυλί στο δρόμο, γιατί θα ήταν ανασφάλιστος. Μη κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις».
«Τα έσοδα από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης ήταν αυξημένα κατά 220 εκατομ. ευρώ πέρυσι. Με σταθερό φορολογικό συντελεστή. Χωρίς να αυξήσουμε το φόρο είχαμε 220 εκατομ. έσοδα. Τι σημαίνει αυτό; Ή ότι οι Έλληνες άρχισαν να καπνίζουν περισσότερο ή ότι κάτι… χτυπήθηκε. Ή ότι το κύκλωμα της λαθρεμπορίας καπνικών προϊόντων δέχθηκε ένα σοβαρό… χτύπημα»
«Είναι η πρώτη φορά με αυτή την Κυβέρνηση που μεγαλοσχήμονες πέρασαν την πόρτα του Εισαγγελέα ή το γκισέ της Εφορίας».
«Αυτά που ζήσαμε στο θέμα της ισότητας των πολιτών απέναντι στο νόμο, δεν έχουν ξανασυμβεί στην ελληνική κοινωνία. Οι μεταρρυθμίσεις στον τομέα των δημοσίων έργων, η διαφάνεια στο θέμα των δημοσίων έργων, που… σκούζουν όλοι για ποιο λόγο κόβονται τα δημόσια έργα. Κανένας δεν είπε τα απλά νούμερα. Γιατί αυτά τα νούμερα μεταφράζονται στα ποσά που πέφτουν στην Υγεία και την Παιδεία. Ένα δις γλιτώσαμε από τις συμφωνίες τους για τα δημόσια έργα και τα δημόσια έργα γίνονται. Πληρώναμε ένα δις για να κάθονται οι νταλίκες και οι μπετονιέρες στις εθνικές οδούς. Και οι κάτοικοι των περιοχών αυτών τα βλέπουνε. Και σε λίγους μήνες θα μπορούν να πάνε στην Αθήνα σαν άνθρωποι. Μολονότι στην περιοχή σας έχουμε κάποιες εκκρεμότητες που μας έρχονται από το παρελθόν. Με τον τρόπο που σχεδιάζονταν τα δημόσια έργα. Γιατί δεν σχεδιάζονταν για να έχει όφελος ο πολίτης. Τα έργα σχεδιάζονταν για να βγάλουμε τις μεγαλύτερες δυνατές μίζες. Και έχουμε τα ευτράπελα με τις αποζημιώσεις για τις απαλλοτριώσεις και τον τρόπο που έχουν γίνει. Καθυστερεί και η σύνδεση της Πρέβεζας με την Ιονία Οδό. Και καλούμαστε να το λύσουμε αυτό το πρόβλημα. Κάθε πρόβλημα της πολιτικής το χρεώνουν σε εμάς».
«Αυξήσαμε το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για να ρίξουμε λίγα χρήματα στις αθλητικές υποδομές της χώρας, αλλά και αυτή η αύξηση πάει στην πληρωμή δικαστικών αποφάσεων του 2004. Από εκείνο το μεγάλο πάρτι, τις μεγάλες στιγμές του αθλητισμού που τα λαμόγια έφαγαν και θα τρώνε για τις επόμενες 15 γενιές. Και τώρα έχουν αρχίσει να λογοδοτούν. Και τώρα θα τους λούσει κρύος ιδρώτας. Και τώρα σκούζουν για να ξαναέρθουν στην εξουσία. Αλλά ο ελληνικός λαός τώρα ξέρει».
«Τους χαλάμε τη σούπα. Τους χαλάμε τις δουλειές. Αυτά που είχαν μάθει. Τα μεγαλεία τους. Γιατί εμείς –δε θα πούμε σεμνά και ταπεινά που έγινε ανέκδοτο- προσπαθούμε να διαχειριστούμε και την εξουσία και να μη γίνουμε εξουσία».
«Δεν κάνουμε πίσω σε όσα λέγαμε τόσα χρόνια. Και δε κάνουμε πίσω ακόμη κι αν δε μας συμφέρει. Σε αυτό το πλαίσιο ήταν η απλή αναλογική και η συνταγματική αναθεώρηση. Ένα αίτημα της Αριστεράς από τη δεκαετία του ’50 για να εμπεδώσουμε και να εδραιώσουμε τη δημοκρατία στον τόπο μας και να αλλάξουμε τη λαθροχειρία στο πολιτικό σύστημα.
Και αυτές τις εκλογές εμείς θα τις κερδίσουμε και αυτό είναι που φοβούνται. Το λέμε αυτό γιατί αυτό επιτάσσει η δημοκρατία. Και γιατί αυτό είχαμε υποσχεθεί στους παππούδες και τους πατεράδες μας»
«Το σύστημα αντιστέκεται με όλα του τα όπλα. Και αυτά που μπορούμε να κατονομάσουμε και εκείνα που δεν μπορούμε να κατονομάσουμε. Προσπαθήσαμε να βάλουμε τάξη στο τηλεοπτικό σκηνικό. Όχι γιατί θέλαμε να ελέγξουμε τα ΜΜΕ. Δε θα γίνουν δικά μας. Μας χωρίζει η άβυσσος. Δε νοείται όμως μία ελληνική επιχείρηση να έχει διαφορετική αντιμετώπιση από το σύνολο των ελληνικών επιχειρήσεων. Οι Α.Ε. θα πληρώνουν τους φόρους τους και θα έχουν άδεια λειτουργίας. Όπως πάμε και κλείνουμε ένα μαγαζάκι, κυνηγάμε το πάγκο ενός μικροεμπόρου που δεν έχει άδεια, για ποιο λόγο να αφήνουμε σε κάθε Μπόμπολα, σε κάθε ΔΟΛ, σε κάθε Κυριακού, σε κάθε Κοντομηνά το δικαίωμα να λειτουργεί σε ένα παράνομο καθεστώς»
«Μια μερίδα των εταίρων μας, ζητά από την Κυβέρνηση, ανακαλύπτοντας κενά, ελλείμματα, την προθεσμοθέτηση μέτρων, έναν νομικά καινοφανή όρο που όμοιός του δεν υφίσταται στην ιστορία της νομικής και οικονομικής επιστήμης. Ζητούν να πούμε τι μέτρα θα πάρουμε το 2019 αν δεν έχουμε πιάσει τους στόχους. Κατ’ αρχήν η Κυβέρνηση τους πιάνει. Είναι ένα πρόβλημα γι’ αυτούς, αλλά όχι για εμάς. Η οικονομία έχει μπει σε ρυθμό ανάπτυξης. Αν τηρηθούν τα συμφωνημένα από όλες τις πλευρές το 2019 δε θα χρειαστεί κανένα μέτρο.
Να νομοθετήσεις τρία χρόνια νωρίτερα, χωρίς να ξέρεις ποιοι κλάδοι της οικονομίας θα υπεραποδώσουν ή θα υποαποδώσουν, είναι μία ασύλληπτη οικονομική ανοησία».
«Εμείς χρησιμοποιήσαμε το σύστημα Risk Analysis. Χρησιμοποιήσαμε πληροφορίες. Αποκαταστήσαμε σχέσεις με ξένους μηχανισμούς. Είναι μεγάλη η ξεφτίλα για έναν άνθρωπο σε δημόσια θέση όπως εγώ, να πηγαίνεις στο Γάλλο ομόλογό σου και να μη σου δίνει την πληροφορία γιατί σου λέει: Εσείς πουλάτε ρε παιδιά, γιατί να το δώσω σε εσάς. Κι εσύ να θέλεις να πεις: Μα τα έκαναν οι άλλοι… αλλά δε το λες γιατί πας σαν Ελλάδα. Αυτή ήταν η εικόνα. Φτιάξαμε δομές, αποκαταστήσαμε σχέσεις. Ήταν απλά πράγματα, αλλά δεν γίνονταν γιατί τα οικονομούσαν, αλλά αυτό το πράγμα τελείωσε και δεν μπορούν να το χωνέψουν. Πόσο άσχημο σκεφτείτε ότι είναι για τον εκπρόσωπο της χώρας να πηγαίνει στο Μπόργιανς και να βιώνεις την ξεφτίλα, ότι δε δέχεσαι να πάρεις στοιχεία για φοροφυγάδες. Χρειάστηκε έξι μήνες δουλειά από μέρους μας για να πείσουμε το συνομιλητή μας ότι είμαστε αξιόπιστοι».
«Όταν το 2019 ο ελληνικός λαός κληθεί να αποφασίσει για το ποιον θα επιλέξει ως Κυβέρνηση, ξέρει ποιον θα στηρίξει. Σίγουρα πάντως δε θα στηρίξει τον Κήρυκα Χανίων. Κι αν τον στηρίξει, θα τον στηρίξει με τον όρο να του δώσει χρηματοοικονομικές συμβουλές για να πάρει ένα δάνειο με αντίστοιχους όρους».
