«Πραγματοποιήθηκε στις 29 Μαρτίου, με συνοπτικές διαδικασίες, η ετήσια απολογιστική συνέλευση των αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας, με μια διαδικασία που, με ευθύνη της πλειοψηφίας, δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που θα έπρεπε να είναι ο απολογισμός δράσης ενός δευτεροβάθμιου συνδικαλιστικού οργάνου. Με απόφαση για Γενική Συνέλευση δια τηλεφώνου, χωρίς καμία συζήτηση επί της εισήγησης και φυσικά η εισήγηση να μοιράζεται στους αντιπροσώπους την ώρα της Συνέλευσης, αφού προφανώς πρόκειται για επτασφράγιστο μυστικό της πλειοψηφίας. 

Λες και δεν αντιπροσώπευαν εργαζόμενους που ο κλάδος του καθένα χτυπιέται ανελέητα από τις αντεργατικές πολιτικές, οι περισσότεροι ήρθαν μόνο για να ψηφίσουν, έλειπαν από όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, δημιουργώντας μία εκφυλιστική εικόνα για την γενική συνέλευση όπου στο τέλος είχαν μείνει στην αίθουσα οι αντιπρόσωποι της Δ.Α.Σ και 5 ακόμα συνάδελφοι.. Στο τέλος βέβαια αφού δόθηκε το σήμα μαζεύτηκαν όλοι για να ψηφίσουν τον απολογισμό.  Η εισήγηση ήταν ένα ημερολόγιο παρουσίας σε Επιθεώρηση και Δικαστήρια, από την οποία απουσίαζε οποιαδήποτε εμπειρία από προσπάθεια οργάνωσης στους χώρους δουλειάς, μαζικοποίησης των σωματείων, ένταξης κι άλλων εργαζομένων στην πάλη. Από τη μεριά της πλειοψηφίας δεν πραγματοποιήθηκε ούτε μία ομιλία αντιπροσώπου, επάνω στον απολογισμό δράσης, για να μεταφέρει την πείρα από τη δράση στο χώρο ευθύνης του, ποιας δράση άλλωστε;

Από τη μεριά της Δ.Α.Σ οι αντιπρόσωποι που τοποθετήθηκαν κατάγγειλαν την κατάσταση αυτή και τη συνέδεσαν με τη διαχειριστική γραμμή διεκδίκησης που έχει η πλειοψηφία. Πίσω από αγωνιστικές κορόνες και κίβδηλα καλέσματα για ενότητα περνάνε μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα τη λογική του συμβιβασμού. Αποδίδουν τα προβλήματα σε κακές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές, προδοτικές κυβερνήσεις υποταγμένες στους ξένους. Έτσι η όλη δράση τους περιορίζεται αναγκαστικά σε νομικές ενέργειες και αιτήματα για εναλλακτικούς τρόπους διακυβέρνησης μέσα στο σύστημα της εκμετάλλευσης, έτσι που εργατικά και εργοδοτικά συμφέροντα να μη συγκρούονται.

Σε αντίθεση με αυτή την κατάσταση οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ κάλεσαν τους συνέδρους και τα σωματεία να μπουν στη μάχη για την ανάκτηση όλων των απωλειών που υπέστη η εργατική τάξη τα τελευταία χρόνια. Να βάλουν κριτήριο των διεκδικήσεών τους τις ανάγκες του σήμερα, σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των εργοδοτών τους, των πολιτικών τους εκπροσώπων και των διεθνών ενώσεών τους. Με αυτές τις προϋποθέσεις να παλέψουν για την οργάνωση στους χώρους και κλάδους δουλειάς.

Σε συμμαχία με τους μικρούς αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης να συγκρουστούμε με τον κοινό αντίπαλο, το μεγάλο κεφάλαιο, με το σύνολο των επιδιώξεών του, της πολιτικής του, της εξουσίας του, των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ που αυτό συμμετέχει. Με τέτοιους όρους να αντιπαλέψουμε τη φρίκη του ιμπεριαλιστικού πολέμου και κάθε εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν. Να ανοίξει έτσι η προοπτική για μια κοινωνία που η εργατική τάξη μαζί με το λαό θα έχει το κουμάντο, θα έχει στα χέρια της τον πλούτο που παράγει, χρησιμοποιώντας τον για τη λαϊκή ευημερία και την κοινωνική πρόοδο.

Καλούμε τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την Παρασκευή 7 Απρίλη, μέρα συνεδρίασης του Eurogroup, στις 7.30 μμ στη Θεοφάνειο.

Κλιμακώνουμε τον αγώνα μαζικά, αποφασιστικά, μαχητικά!».