“Με αφορμή ανακοίνωση του ΠΑΜΕ (που δημοσιεύτηκε σε τοπικά ΜΜΕ) και όσα ψεύδη έγραφε σε βάρος μας για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα:

Οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ της κοινωνικής υποταγής αρνήθηκαν τη διοργάνωση απεργίας ενάντια στο σφαγιαστικό μεσοπρόθεσμο. Αλλά δυστυχώς ούτε το ΠΑΜΕ, υποστήριξε το αίτημα για απεργία, που θέσαμε στα δευτεροβάθμια όργανα του συνδικάτων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στην Πρέβεζα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχώρησε την Πέμπτη 14 Ιούνη στην ψήφιση των νέων προαπαιτούμενων της 4ης αξιολόγησης και το μεσοπρόθεσμο. Στην 3η αξιολόγηση, όπου περιλαμβανόταν και η ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας για τα πρωτοβάθμια σωματεία το Γενάρη του 2018, ο εργοδοτικός συνδικαλισμός ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ εγκαινίασε την τακτική της μη απεργίας. Η ΓΣΕΕ κάλεσε ένα απογευματινό συλλαλητήριο και η ΑΔΕΔΥ μια στάση εργασίας!

Πολλά συνδικάτα παρά και ενάντια στην θέληση των ΓΣΕΕ -ΑΔΕΔΥ, προχώρησαν στις 12 Γενάρη του 2018 σε 24ωρη απεργία, δείχνοντας έναν άλλο δρόμο για το εργατικό κίνημα. Τώρα οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ μεθόδευσαν μια τακτική πλήρους παροπλισμού του εργατικού κινήματος. Συγκρότησαν την κοινωνική συμμαχία και προσδιόρισαν απεργία (30/ 5) τέτοια που να μην θίγει τη μνημονιακή πολιτική — αντίθετα υιοθέτησαν τα αιτήματα του κεφαλαίου. Η επιλογή, αφενός, να προκηρύξουν απεργία, ενώ εκτιμούσαν ότι «οι απεργίες είναι ξεπερασμένες» και, αφετέρου, να την μετατοπίσουν στις 30 Μάη, 15 μέρες πριν από την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, είχε στόχο την παρεμπόδιση κήρυξης απεργίας ενάντια στην ψήφιση των μέτρων τον Ιούνη.

Όμως τόσο το ΠΑΜΕ όσο και άλλες αριστερές δυνάμεις ενώ υπεράσπισαν την απεργία στις 30 Μάη (ισχυριζόμενοι τάχα, ότι της αλλάζουν χαρακτήρα) αρνήθηκαν κάθε προσπάθεια για κήρυξη απεργίας ενάντια στην ψήφιση του μεσοπρόθεσμου.

Το ΠΑΜΕ μετά τις 30 Μάη προσαρμόστηκε στο σχέδιο του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού. Σε τι διαφέρει αλήθεια η στάση που ακολούθησαν από το σχέδιο της ΓΣΕΕ; Γιατί το ΠΑΜΕ δεν ακολούθησε την στάση που είχε στις 12 Γενάρη, όταν κόντρα στη συνειδητή αφλογιστία των ΓΣΕΕ–ΑΔΕΔΥ απέναντι στην 3η αξιολόγηση, κάλεσε σε απεργία;

Μόνο οι δυνάμεις των Παρεμβάσεων στο δημόσιο (Μετωπική Αριστερή Παρέμβαση Πρέβεζας στο δημόσιο) και στον ιδιωτικό τομέα (Αγωνιστική Παρέμβαση Ιδιωτικών Υπαλλήλων –Ανέργων Πρέβεζας) και η πανελλαδική πρωτοβουλία των περίπου 300 συνδικαλιστών από δημόσιο και ιδιωτικό τομέα έβαλαν το ζήτημα για την οργάνωση απεργίας από τα κάτω ενάντια στην ψήφιση του μεσοπρόθεσμου. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δεν υποστήριξαν πουθενά την πρόταση για οργάνωση απεργίας. Οι Παρεμβάσεις το έθεσαν και στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ (31/5 και 11/6) όπου κατέθεσαν πρόταση για απεργία και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δεν το στήριξαν συμπλέοντας με τις πλειοψηφίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ(ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ).

Αντίστοιχη στάση είχαν στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας, το ίδιο έγινε σε μια σειρά σωματεία, όπως στις μεταφορές στην Αθήνα (Μετρό, ΕΘΕΛ), σε πρωτοβάθμια σωματεία στην εκπαίδευση, στην Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος και σε νοσοκομεία, στην Εθνική Τράπεζα και αλλού. Παντού το ΠΑΜΕ –ακόμα και εκεί που έχει απόλυτες πλειοψηφίες είτε δε στήριξε είτε δεν πρότεινε απεργία– στάθηκε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αντίθετο στην πρόταση για απεργία. Στις περισσότερες πόλεις της περιφέρειας κάλεσε σε απογευματινό συλλαλητήριο, μετά την ψήφιση των μέτρων!!! (ειδικά εκεί που ελέγχει τα Εργατικά Κέντρα). Παντού όπου μπήκε η πρόταση για απεργία δεν στηρίχτηκε από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ.

Το καθοριστικό θα είναι αν θα προσπαθήσουμε να ανοίξουμε ένα νέο δρόμο οργάνωσης του αγώνα από τα κάτω ξεπερνώντας τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ή θα συνεχίσουμε να προσαρμοζόμαστε στο σχεδιασμό που στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα των εργαζόμενων και διευκολύνει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΕΕ-κεφάλαιο.

Νάνος Βαγγέλης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας

Σιούτης Σπύρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του νομαρχιακού παραρτήματος Πρέβεζας της ΑΔΕΔΥ”.