Ως «πρωτοβουλία για τη συγκρότηση μιας αριστερής αντιδιαχειριστικής δημοτικής κίνησης» ξεκινάμε τη προσπάθεια για την εκλογική κάθοδο στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές στον δήμο Πρέβεζας.

Γιατί επιβάλλεται να παρέμβουμε;

Γιατί, οι δημοτικές εκλογές πραγματοποιούνται σε περίοδο έντασης της αντιλαϊκής επίθεσης από την πλευρά της κυβέρνησης. Γιατί στην επίθεση αυτή συμμετέχει και «βοηθά» η τοπική αρχή, το «τοπικό κράτος». Γιατί είναι ξεκάθαρο ότι ο ολοένα και πιο αντιδραστικός χαρακτήρας του «τοπικού κράτους» υψώνει μπροστά σε όλους όσοι προβληματίζονται, αντιστέκονται , κινητοποιούνται για τα δικαιώματα και τις ανάγκες της εποχής μας, την αναγκαιότητα της λαϊκής-εργατικής απάντησης-αντεπίθεσης.

Αλλαγές που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στην Τοπική Αυτοδιοίκηση

Σε όλη την περίοδο της οικονομικής κρίσης (και στο όνομα αυτής) έχουν πραγματοποιηθεί και συνεχίζονται με αμείωτη συχνότητα, βαθιές αλλαγές στον χαρακτήρα, τη δομή και τη λειτουργία του «τοπικού κράτους». Ως «απάντηση» στην οικονομική κρίση κυβέρνηση και τοπικοί άρχοντες προβάλλουν και εξυμνούν το λεγόμενο «νέο αναπτυξιακό μοντέλο» των Δήμων. Ένα μοντέλο κομμένο και ραμμένο στη «γραμμή» του «Καλλικράτη» (ψηφίστηκε το 2010) και του «Κλεισθένη Ι» (ψηφίστηκε το καλοκαίρι που μας πέρασε).

Ποια είναι τα βαθύτατα αντιδραστικά χαρακτηριστικά του «νέου αναπτυξιακού μοντέλου» των Δήμων;

1. Παραχωρήθηκαν αρμοδιότητες- οι οποίες μέχρι πρότινος ανήκαν στο κεντρικό κράτος- στους Δήμους, ενώ μεθοδεύεται να παραχωρηθούν και νέες.

Με την πολιτική αυτή επιλογή απομακρύνεται το κεντρικό κράτος από τη χρηματοδότηση των Δήμων για μια σειρά κοινωνικών παροχών. Έτσι, οι παροχές αυτές: α) καλλιεργείται σιγά σιγά στη συνείδηση των πολιτών η εντύπωση ότι δεν αποτελούν κοινωνικό δικαίωμα και υποχρέωση του κράτους, β) πολλές φορές ενισχύονται οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί στο όνομα της συνέχισής τους («πλήρωνε (ακριβά) για να έχεις»), γ) συχνά οδηγούνται συνειδητά στην παρακμή ή στην πλήρη κατάρρευση, ώστε να ανοίγει ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών και λειτουργιών αυτών ευκολότερα με τον Δήμο να υποτάσσεται πλήρως στην εξυπηρέτηση ντόπιων αλλά και γενικότερων επιχειρηματικών συμφερόντων.

Οι θεσμοί της τοπικής αυτοδιοίκησης, λοιπόν, στο όνομα των νέων αρμοδιοτήτων τους μετεξελίσσονται σε «υγιείς» επιχειρήσεις (ισοσκελισμός προϋπολογισμών, εξυγίανση υπερχρεωμένων Δήμων κ.α.) Η «επιχειρηματική στροφή» τούς οδηγεί στην παράδοση κρίσιμων λειτουργιών (βλ. διαχείριση δημόσιων χώρων, απορριμμάτων κ.α.) σε ντόπιους ή πολυεθνικούς επιχειρηματικούς ομίλους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι ΣΔΙΤ (που έχουν γενικευτεί τα τελευταία χρόνια). Ταυτόχρονα, μεγάλο μέρος του δημόσιου πλούτου περνά σε δομές όπως το ΤΑΙΠΕΔ και ξεπουλιέται. Η «ανάπτυξη», δηλαδή, που επικαλούνται είναι υποταγμένη στο κέρδος και την εκμετάλλευση. Μετατρέπει τις πιο ζωτικές δραστηριότητες και ανάγκες (το νερό, τον ελεύθερο- δημόσιο χώρο, την αναψυχή, τη διασκέδαση κ.α.) σε εμπορεύματα.

2. Παράλληλα, οι δήμοι γίνονται το μακρύ χέρι της Ε.Ε. Η Ε.Ε. εμπλέκεται άμεσα σε θέματα λειτουργίας και συγκρότησης των ΟΤΑ. (βλ. τα ζητήματα διαχείρισης των απορριμμάτων, την ένταξη έργων σε κοινοτικά προγράμματα (επιλέξιμα) και κυρίως τον αντιλαϊκό προσανατολισμό των ΕΣΠΑ, που μεθοδικά εξυπηρετούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τις ιδιωτικοποιήσεις). Έτσι, κάθε «αναπτυξιακός σχεδιασμός» των Δήμων εναρμονίζεται πλήρως με τις ευρωμνημονιακές επιταγές, το «Δημοσιονομικό Σύμφωνο» της Ε.Ε. και την νέα αντιδραστική στρατηγική της Ε.Ε. «Ευρώπη 2020».

3. Από τη άλλη το «τοπικό κράτος» προωθεί την αντεργατική πολιτική μέσω της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων που επικρατούν στο εσωτερικό του. Με την εφαρμογή κοινωφελών προγραμμάτων, με την εμφάνιση του θεσμού της μαθητείας κ.α., η πλήρης ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων έχει γίνει καθεστώς για χιλιάδες εργαζομένους Το αποτέλεσμα είναι το 1/3 των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να εργάζεται με ελαστικές σχέσεις εργασίας και με τους χειρότερους όρους (χωρίς εργατικά δικαιώματα, κοινωνικές παροχές κ.α.).

«Κλεισθένης Ι»

O νόμος «Κλεισθένης Ι» της κυβέρνησης (ο οποίος ψηφίστηκε μέσα στο καλοκαίρι) αποτελεί τη συνέχεια, τον «εκσυγχρονισμό» και την εμπέδωση των προηγούμενων πλαισίων ( βλ. «Καποδίστριας», «Καλλικράτης»), για την προώθηση αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων μέσω του «τοπικού κράτους». Στόχος της εφαρμογής του είναι η αποτελεσματικότερη και η ταχύτερη πρόσδεση και διαπλοκή των Δήμων με τα 3 σημεία που προαναφέραμε εντάσσοντας τους ΟΤΑ στο «εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης».

Παράλληλα με τον «Κλεισθένη Ι» επιδιώκεται η εξασφάλιση ευρύτερων συναινέσεων και η εμπλοκή «υγιών» δυνάμεων στην προώθηση και την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής μέσω των Δήμων με μοχλό ένα σύστημα εκλογής το οποίο πλασάρεται ως δήθεν «απλή αναλογική»· ανομολόγητος στόχος η εμπλοκή και η συνεργασία «διάφορων» δυνάμεων στην προώθηση και την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής.

Συμπέρασμα: έχουμε αναβάθμιση της σχέσης «τοπικού κράτους»-επιχειρηματικών συμφερόντων -Ε.Ε. Τέτοιου είδους Δήμοι δεν έχουν, δεν μπορούν και δε θέλουν να έχουν σχέση με τη δημοκρατία και τη λαϊκή συμμετοχή όσο και αν τις επικαλούνται. Τα πλαίσια που διαμορφώνονται είναι τόσο ασφυκτικά που δεν επιτρέπουν ούτε ένα στοιχειώδες ανεξάρτητο φιλολαϊκό σχέδιο. Ακόμα και η λογική της «φιλολαϊκής – λαϊκής αντιπολίτευσης μέσω της διοίκησης» καταλήγει αυταπάτη και ταυτόχρονα ανοίγει επικίνδυνα μονοπάτια ενσωμάτωσης των κινήμάτων διεκδίκησης.

Δήμος Πρέβεζας: η εμπειρία των τελευταίων χρόνων δείχνει ότι ο «Καλλικράτης», η μνημονιακή πολιτική διαρκείας, οι συνένοχοι διαχειριστές (ΝΔ –ΚΙΝΑΛ–ΣΥΡΙΖΑ) της τελευταίας 12ετίας (που εκφράζονται μέσω των παρατάξεων Μπαϊλη, Κλαπα, Παππά, Νίτσα) και το μοντέλο του δήμου-επιχειρηματία, ενισχύουν το τοπικό κράτος σε βάρος της πληττόμενης πλειοψηφίας και του περιβάλλοντος.

Τι πιστεύουμε εμείς: η πολιτική της κυβέρνησης και του τοπικού κράτους μπορεί και πρέπει να ανατραπεί από ένα ταξικά ανασυγκροτημένο, πολιτικά επικίνδυνο, εργατικό και λαϊκό κίνημα. Από μια μαχητική αντιπολίτευση που θα διαμορφώνει τους όρους επιβολής της λαϊκής θέλησης μέσω των δικών της οργάνων στη βάση των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων μας. Μια αντιδιαχειριστική λογική και στάση θεωρούμε πως θα κριθεί και από τη δυνατότητά μιας δημοτικής κίνησης να παρέμβει και να εκφράσει τη δυναμική του κινήματος «εκτός, εντός και ενάντια» στα σχέδιά τους, με το ανατρεπτικό κίνημα εργαζομένων, φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων, νεολαίας και ανέργων για την ανατροπή της επίθεσης, για μια ανθρώπινη-ελεύθερη διαβίωση στη πόλη και στα χωριά. Μια τέτοια δημοκρατική-λαϊκή αυτοδιοίκηση με συνεχή εργατικό έλεγχο αποτελεί το στόχο για τον οποίο θα δώσουμε τις δυνάμεις μας.

Παλεύουμε:

- για ένα δήμο που ανήκει στο λαό του, υπηρετεί τις ανάγκες των πολιτών και διασφαλίζει τα δικαιώματά τους. Αδήριτη ανάγκη η ρήξη με τον «Κλεισθένη Ι», με την πολιτική των κυβερνήσεων στα ζητήματα οργάνωσης του «τοπικού κράτους».

- για ρήξη με την πολιτική της Ε.Ε σε τοπικό επίπεδο η οποία μετατρέπει τους δήμους σε μακρύ χέρι της.

- για γενναία επιχορήγηση των Δήμων από τον κρατικό προϋπολογισμό με εθνικοποιημένες-κρατικοποιημένες τράπεζες και επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας. Ουσιαστικά, πρέπει να σταματήσει η εξυπηρέτηση των «δανειστών» μέσω της μονομερούς διαγραφής του χρέους και να επιστραφούν πίσω τα κλεμμένα στο λαό και στους Δήμους.

- για αυξημένη κλιμακωτά φορολογία στις επιχειρηματικές δραστηριότητες με αντίστοιχη μείωση των δημοτικών φόρων για τους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης, οι άνεργοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι δεν πρέπει να πληρώνουν κανένα δημοτικό φόρο-τέλος.

– για πλήρεις ποιοτικές και δωρεάν κοινωνικές δημοτικές υπηρεσίες. Δεν πρέπει να υλοποιηθεί καμιά ιδιωτικοποίηση. Ο θεσμός των (ΣΔΙΤ), που παραδίδει τις κοινωφελείς λειτουργίες των Δήμων στους ιδιώτες, πρέπει να καταργηθεί.

– για δημόσια δωρεάν ποιοτική περίθαλψη για όλους. Να απαιτήσουμε τώρα την ενίσχυση του Νοσοκομείου της Πρέβεζας. Να διεκδικούμε νέο αποκλειστικά δημόσιο νοσοκομείο στην πόλη, νέα σχολεία, νηπιαγωγεία και παιδικούς σταθμούς για όλα τα παιδιά χωρίς προϋποθέσεις για μια αποκλειστικά δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. Δημιουργία δωρεάν ποιοτικής φοιτητικής λέσχης και εστίας.

– για δημόσιες ποιοτικές δωρεάν συγκοινωνίες που να συνδέουν τη Πρέβεζα, με το Κανάλι και το Λούρο με τακτικά δρομολόγια, ώστε να περιοριστεί η χρήση του Ι.Χ. Πρέπει να κατασκευαστούν πεζόδρομοι- ποδηλατοδρόμοι.

– για υπεράσπιση και διεύρυνση των δημόσιων χώρων εναρμονισμένων με την ομαλή καθημερινότητα. Απαιτείται αξιοποίηση των εγκαταλελειμμένων κτηρίων και των στρατοπέδων μέσω της αυτοδιαχείρισης και της ενίσχυση της ελεύθερης δημιουργίας. Πρόκειται για ενέργειες που αντιστρατεύονται τη (σημερινή) μεταμόρφωση του συνόλου της περιοχής σε ένα πολυκατάστημα τουριστικών υπηρεσιών το οποίο αλλοιώνει αισθητικά τη φυσική και οικιστική ομορφιά.

- για ενιαίο δημόσιο κεντρικό πλάνο ουσιαστικής ανακύκλωσης, αποφασιστικής μείωση των σύμμεικτων απορριμμάτων με πλήρη διαλογή στην πηγή . Χρειαζόμαστε αποκεντρωμένες εγκαταστάσεις μικρής κλίμακας και όχι τα φαραωνικά πανάκριβα εργοστάσια καύσης, που επιτάσσουν η ΕΕ και οι μεγαλοεπιχειρηματίες.

-για πολιτισμό που δεν θα αφορά τους λίγους κι εκλεκτούς της δήθεν «ανώτερης» κοινωνικής οικονομικής και πνευματικής ελίτ. Ο πολιτισμός και ο αθλητισμός πρέπει να αναγνωριστούν ως αυτό που πραγματικά είναι· υπόθεση του συνόλου του λαού και όχι ως μια εμπορευματοποιημένη διαδικασία. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να αναβαθμιστεί η ποιότητα της ζωής μας και να μπει φραγμός σε μια σειρά φαινομένων κοινωνικής παθογένειας (ναρκωτικά, βία, εγκληματικότητα κ.α.).

-για τουρισμό ως πολιτισμική διαδικασία γνωριμίας ανάμεσα στους λαούς, κάτι που αντιστρατεύεται τη λογική του κέρδους των κολοσσών της τουριστικής βιομηχανίας, την υποταγή στην ευτέλεια και την εργασιακή εξόντωση των εργαζομένων στον τουριστικό κλάδο.

–για την αναβάθμιση του παραλιακού μετώπου του Αμβρακικού/ Ιονίου με ήπιες παρεμβάσεις, αναδεικνύοντας τον δημόσιο χαρακτήρα τους. Πρέπει να περάσουν στα χέρια των Δήμων οι δημόσιοι χώροι που ανήκουν στο κράτος, στην εκκλησία και τις τράπεζες και να γίνουν πάρκα πρασίνου, λαϊκού αθλητισμού, παιδικές χαρές και χώροι πολιτισμού.

– για την απομάκρυνση των δεξαμενών του πετρελαίου από τον Αμβρακικό και την αποκατάσταση των παρεμβάσεων που τον υποβαθμίζουν. Επιβάλλεται συστηματικός πραγματικός έλεγχος όλων των μονάδων γύρω από τον κόλπο. Πρέπει να φύγουν τα καύσιμα από το Βαθύ.

– για την παραγωγή ποιοτικών και φθηνών τροφίμων και ένα αξιοπρεπές εισόδημα των αγροτών. Με πρωτοβάθμιους δημοκρατικούς παραγωγικούς συνεταιρισμούς ενταγμένους σε έναν ενιαίο δημόσιο φορέα τροφίμων, σε σύγκρουση με τις αντιδραστικές αναθεωρήσεις της κοινής αγροτικής πολιτικής (ΚΑΠ) και της Ε.Ε.

- για άμεση δημοκρατία στη λήψη σημαντικών αποφάσεων του δήμου και στον δημοτικό ετήσιο προϋπολογισμό. Το ελεύθερο δικαίωμα ψήφου πρέπει να το απολαμβάνουν ανεμπόδιστα και ισότιμα όλοι οι μόνιμοι κάτοικοι και οι εκλογές να διεξάγονται με απλή ανόθευτη αναλογική.

– για τη συμμετοχή και την αποφασιστική στήριξη των τοπικών κινημάτων (π.χ. ενάντια στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, στην έρευνα-εξόρυξη υδρογονανθάκων κ.α.) και των ευρύτερων εργατικών και λαϊκών κινημάτων διεκδίκησης (προσλήψεις με διαφάνεια, όχι στις απολύσεις, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, ίσα δικαιώματα σε Έλληνες και ξένους εργαζόμενους, συντάξεις, ασφάλιση). Για την ενδυνάμωση όλων των ανεξάρτητων συλλογικοτήτων αλληλεγγύης διαχωριζόμενοι πλήρως από τις δομές «αλληλεγγύης» του Κράτους των ΜΚΟ και της εκκλησίας που «ξεπλένουν» το σύστημα. Η αλληλεγγύη πρέπει να είναι έμπρακτη και όχι επικοινωνιακή φιέστα πολιτικών και οικονομικών παραγόντων.

- για ίσα δικαιώματα σε όλους ανεξαρτήτως φύλου, θρησκείας ή εθνικότητας. Τα παιδιά των μεταναστών που γεννήθηκαν ή μεγαλώνουν στην Ελλάδα να παίρνουν αυτόματα την ελληνική ιθαγένεια. Όλα τα προσφυγόπουλα καλοδεχούμενα να ενταχθούν ισότιμα στα σχολεία, με τάξεις υποδοχής. Παροχή ασύλου στους πρόσφυγες και αναγνώριση του δικαιώματός τους να ζήσουν σε όποια χώρα αποφασίσουν οι ίδιοι, με ανοιχτά σύνορα. Να σταματήσουν οι απελάσεις, επαναπροωθήσεις, εγκλεισμοί των προσφύγων. Να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Για αξιοπρεπή στέγαση μέσα στις πόλεις, σίτιση, περίθαλψη, μόρφωση, δουλειά για όλους.

- για μέτωπο ενάντια στον ιμπεριαλισμό, στον εθνικισμό, στον φασισμό. Πρέπει να παλέψουμε για εδραίωση της ειρήνης και της συναδέλφωσης των λαών της περιοχής μας κόντρα και ενάντια στα πολεμοκάπηλα συμφέροντα του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Να κλείσει η βάση του Ακτίου.

Να παλέψουμε για την Πρέβεζα των σύγχρονων αναγκών μας. Να δώσουμε τη μάχη μέσα στην κοινωνία για τη διαμόρφωση των όρων επιβολής τους. Ενάντια σε όλο τον πολύπλοκο αντιδραστικό συνασπισμό εξουσίας και στην ντόπια άρχουσα τάξη και όλους όσοι επικαλούνται μια «ανάπτυξη» που έχει ρημάξει τις ζωές μας. Να συγκροτήσουμε μια συλλογικότητα σύγκρουσης με τις λογικές της ήττας, της μοιρολατρίας του ωχαδερφισμού. Με αυτό το κριτήριο να επιδιώξουμε την παρέμβασή μας στα όργανα του «τοπικού κράτους» χωρίς αυταπάτες για το χαρακτήρα τους.

η προσωρινή γραμματεία της πρωτοβουλίας

 Ιανουάριος 2019