1. Κατ' αρχάς στην αυτοδιοικητική αναμέτρηση πάει να γίνει πολιτική... καραμπόλα. Από τη στιγμή που η ΝΔ σε τοπικό επίπεδο -πιστοποιήθηκε με την παρουσία κορυφαίων στελεχών της, αλλά και αναρτήσεις στη σελίδα της ΝΟΔΕ στα social media- στηρίζει την υποψηφιότητα Γεωργάκου, αυτόματα ένας πολιτικά αντίθετος πόλος, Κεντροαριστερός και Αριστερός μπαίνει εκτός του κάδρου του “Δήμου της Καρδιάς” μας, καθώς δημιουργείται το πρόκριμα της κομματικής ψήφου.

   Από τη στιγμή μάλιστα που ο Νίκος Γεωργάκος δεν έχει σηκώσει "παντιέρες" ανεξαρτησίας, τότε οι τάσεις της... αντιδεξιάς ψήφου ενισχύονται, ακόμη και σε άτομα που δε θα ήθελαν να ψηφίσουν Μπαϊλη ούτε αν κατέβαινε... μόνος του.

2. Το Κίνημα Αλλαγής με ένα “έξυπνο τρικ” ομολογουμένως σε επίπεδο κόμματος (υπάρχουν αντιδράσεις βέβαια, για τις οποίες θα αναφερθούμε σε νεότερο ρεπορτάζ μας), τάσσεται ανοικτά με την υποψηφιότητα Μπαϊλη. Και εδώ επίσης δημιουργείται πολιτική... καραμπόλα.

   Ο ΣΥΡΙΖΑ με κεντρική πολιτική γραμμή τη δημιουργία Προοδευτικής Συμμαχίας πανελλαδικά, στην Πρέβεζα θα είναι αδιάφορος γι' αυτή τη “μάχη”; Αναμφίβολα ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την παραμικρή διάθεση στήριξης του νυν Δημάρχου, αλλά έλα όμως που κάπως τα πράγματα περιπλέκονται... Και αν κοίταζε το επιτελείο Τσίπρα από καμιά γωνίτσα... θα έλεγε: Παιδιά, παραμερίστε τις διαφορές σας, πηγαίνουμε για τη “μάχη των μαχών” στις εκλογές και ένας “δικός μας” Δήμος είναι μία “μικρή νίκη”.

3. Η τεράστια απώλεια ψήφων και η φθορά της παράταξης Μπαϊλη, αφ' ενός οφείλονται στο συνδυασμό του Βαγγέλη Ροπόκη, που κατέγραψε ένα αξιολογότατο ποσοστό, αφ' ετέρου στις επιλογές συνεργατών του που τους στήριξε, ενώ έκαναν κραυγαλέα λάθη και τον εξέθεταν ανεπανόρθωτα. Σε συνδυασμό με το τεράστιο έλλειμμα του κου Μπαϊλη (με ευθύνη δική του και διαφόρων που ήθελαν να μιλάνε αντ' αυτού με άσχημο και προκλητικό τρόπο) να επικοινωνήσει σωστά πολιτικές και σκέψεις που έκαναν καλό και όχι κακό στο Δήμο σε πολλές περιπτώσεις, δημιουργήθηκε ένα “εκρηκτικό μείγμα”. Ένα “μείγμα” το οποίο... έσκασε στον πρώτο γύρο.

4. Γίνεται επίσης λόγος το“νέο”. Τόσο από το Χρ. Μπαϊλη με τη φράση "νέα σελίδα", όσο και από τον κ. Γεωργάκο με το "νέο" που υπόσχεται πως θα φέρει στο Δήμο. Η αναμέτρηση Μπαϊλη-Γεωργάκου δεν μοιάζει και τόσο αναμέτρηση του νέου με το παλιό. Ο κ. Γεωργάκος εξάλλου έχει υπάρξει σε θέση διοίκησης και ευθύνης (διοικητής του Νοσοκομείου της Πρέβεζας) σε μία περίοδο που η κοινωνία της Πρέβεζας για τα προβλήματα του Νοσοκομείου είχε βγει στους δρόμους και με τον αγώνα της το κράτησε όρθιο. Και τότε είχε έρθει απέναντι ουκ ολίγες φορές με το σωματείο εργαζομένων και φορείς, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν προσπάθησε. Ωστόσο το αποτέλεσμα ήταν θετικό ή αρνητικό; Όσο για κάποια “χτυπήματα” που κι αυτός δέχεται για την αποζημίωσή του, τσάμπα κουβέντα. Δεν έχει θέση στην πολιτική αντιπαράθεση για το Δήμο.

5. Η αναμέτρηση και των δύο θα λέγαμε πως είναι συνολικά η αναμέτρηση με το “παλιό” και τι ορίζεται ως “νέο”. Αναμέτρηση με παλιές αντιλήψεις που διαχρονικά ταλαιπωρούν την αυτοδιοίκηση και όχι πρόσωπα.

   Αν νέο είναι το “μοίρασμα” θέσεων ειδικών συνεργατών σε ημετέρους που αργότερα θα γίνουν Αντιδήμαρχοι, τότε ας λείπει στην Πρέβεζα αυτό το νέο...

   Αν χρησιμοποιηθεί ο Δήμος για να βγουν χρωστούμενα, ταξίματα και υποχρεώσεις από παλιές σχέσεις τότε ας λείπει το... βύσσινο του “νέου”...

   Αν “νέο” είναι να τοποθετούν οι Αντιδήμαρχοι λάμπες, τότε δε θα διαφέρει από το παλιό...

   Αν “νέο” είναι να ορίζουμε ως πατριώτες όσους κουνάνε τα σημαιάκια στις παρελάσεις, τότε ο Δήμος δεν προχωράει μπροστά...

   Αν “νέο” είναι όποιος δεν είναι μαζί μας να είναι εναντίον μας, τότε πως θα προχωρήσουμε μπροστά;

   Αν “νέο” είναι να έχουμε δίπλα μας “αυλοκόλακες” για να ακούμε αυτά που μας αρέσουν και να μην αντιλαμβανόμαστε την υγιή κριτική τότε είμαστε στα ίδια με το “παλιό”...

Ας αποφασίσουν οι πολίτες. Με όποιο κριτήριο έχουν κατά νου. Εξάλλου ο “Κλεισθένης” θα αναγκάσει και τους δύο να συνεργαστούν. Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Αλλά όποιος κι αν είναι ο νικητής των εκλογών να τον δούμε να φέρνει κάτι αυθεντικά νέο στον τόπο.