ΚΚΕ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

Το ΚΚΕ καλεί σε μαζικό λαϊκό ξεσηκωμό για να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ, που προσπαθεί να “βάλει στο γύψο” το δικαίωμα στην εργατική λαϊκή κινητοποίηση, για το οποίο χύθηκαν ποταμοί αίματος.
Ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι με το νομοσχέδιο “μπαίνει τάξη” στην ταλαιπωρία του λαού, εξαιτίας διαδηλώσεων “μικρών και ολιγάριθμων ομάδων”, δεν είναι παρά ένα άθλιο “προπέτασμα καπνού”. Στην πραγματικότητα, με τις ρυθμίσεις, μπαίνει στο στόχαστρο κάθε λαϊκή διαμαρτυρία. Για τα συγκοινωνιακά προβλήματα, τις καθυστερήσεις και τις ελλείψεις στα Μέσα Μεταφοράς, την αναδουλειά στα εμπορομάγαζα δε φταίνε οι συγκεντρώσεις αλλά η ίδια αντιλαϊκή πολιτική, που αυξάνει τα προβλήματα του λαού και τον βγάζει στο δρόμο για να διεκδικήσει το δίκιο του.
Το νομοσχέδιο αποτελεί έναν επιπλέον σημαντικό κρίκο στην αλυσίδα μέτρων έντασης της κρατικής τρομοκρατίας, του αυταρχισμού και της καταστολής, που προώθησαν και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις –με τη σημερινή να προχωράει παραπέρα– για να στηρίξουν την επίθεση του κεφαλαίου σε βάρος των εργατικών λαϊκών αναγκών.
Το νομοθετικό αυτό τερατούργημα κάνει ξεκάθαρο ότι στοχεύει κάθε ριζοσπαστική, προοδευτική ιδεολογία και πράξη, αφού προβλέπεται η δημιουργία “Διεύθυνσης Πρόληψης της Βίας” στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, με στόχο την αντιμετώπιση της “ιδεολογίας της βίας”, “την πρόληψη των διαφόρων μορφών και εκφάνσεων της βίας, όπως ιδίως, η ριζοσπαστικοποίηση και ο βίαιος εξτρεμισμός, η ενδοοικογενειακή και η έμφυλη βία κλπ”. Συνειδητά δηλαδή “τσουβαλιάζεται” ο ριζοσπαστισμός και η πολιτική εναντίωσης στη δικτατορία του κεφαλαίου με υπαρκτές μορφές βίας (όπως η ενδοοικογενειακή, ενδοσχολική βία κλπ).
Δεν πρόκειται όμως για “πρωτοτυπία” της κυβέρνησης της ΝΔ. Μόλις πριν 6 μήνες η ΕΕ, σε έκθεσή της, κατέγραφε ρητά ως κίνδυνο για την ασφάλεια τις “λαϊκές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας”. Η ποινικοποίηση της ριζοσπαστικής -και κατ’ επέκταση της κομμουνιστικής ιδεολογίας και πράξης- αποτελεί επίσημη πολιτική της ΕΕ. Η ΕΕ όλα αυτά τα χρόνια στο όνομα της δήθεν καταπολέμησης της “τρομοκρατίας”, σταθερά διευρύνει το περιεχόμενό της με κάθε ριζοσπαστική, ανατρεπτική ιδεολογία και πρακτική, αντιμετωπίζοντας τη «ριζοσπαστικοποίηση» και τον «εξτρεμισμό» ως κύριες πηγές της «τρομοκρατίας». Επίσης, με την ταυτόχρονη προσπάθεια εξίσωσης του ναζισμού με τον κομμουνισμό, στο όνομα του “ολοκληρωτισμού”, αποδεικνύεται ότι στο στόχαστρο τίθεται η κομμουνιστική ιδεολογία και δράση που κατευθύνεται στην ανατροπή ενός σάπιου και βάρβαρου συστήματος.
Το νομοσχέδιο επιδιώκει να συκοφαντήσει τους λαϊκούς αγώνες και να θέσει υπό απαγόρευση και περιορισμό κάθε κινητοποίηση, μέσα από διατάξεις – λάστιχο, που θα τις ερμηνεύουν οι αστυνομικές αρχές και οι άλλοι μηχανισμοί καταστολής. Έχει στόχο να χειραγωγήσει τις συνειδήσεις, ειδικά της νεολαίας, εμφανίζοντας τη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ως κάτι εν δυνάμει “εγκληματικό” και “επικίνδυνο”.
Εισάγει προκλητικούς αντιδραστικούς περιορισμούς, ξεπερνώντας ακόμα και αυτούς που θέτει το ίδιο το αστικό Σύνταγμα! Το νομοσχέδιο ορίζει σημεία που εξ αρχής απαγορεύονται συγκεντρώσεις (όπως δημόσιες υπηρεσίες, υπουργεία κλπ), ενώ μπορεί να απαγορευθούν και σε άλλες περιπτώσεις, όπως όταν πραγματοποιούνται χωρίς γνωστοποίηση στις αρχές ή αν δεν συμμορφώνονται οι διαδηλωτές στους περιορισμούς.
Προχωράει, όχι μόνο στην απαγόρευση και τον περιορισμό των διαδηλώσεων, αλλά και γενικά των συγκεντρώσεων. Και μάλιστα αναγνωρίζει τη δυνατότητα πραγματοποίησης αυθόρμητων δημόσιων συναθροίσεων μόνο για γεγονότα “κοινωνικής σημασίας”, προϋπόθεση που μπορεί να ερμηνευθεί κατά το δοκούν κι αυθαίρετα.
Αναθέτει στην αστυνομία υπερεξουσίες και διευρύνει τον κατασταλτικό ρόλο του λιμενικού σώματος, καθώς νομιμοποιείται η χρησιμοποίησή του ενάντια στις εργατικές – λαϊκές κινητοποιήσεις.
Ανάγει σε ιδιώνυμο αδίκημα τη συμμετοχή σε απαγορευμένη συγκέντρωση – διαδήλωση!
Εισάγει απαγορεύσεις με βάση το “σκοπό” της συγκέντρωσης, σε συνδυασμό με τη συνεκτίμηση του αριθμού των συμμετεχόντων. Αντίστοιχα, θέτει προληπτικούς περιορισμούς κατά παράβαση ακόμα και στοιχειωδών αρχών του ποινικού κώδικα, αφού αναφέρεται ότι η αστυνομική αρχή μπορεί να λαμβάνει μέτρα και στην περίπτωση αξιόποινων πράξεων “που η τέλεσή τους πιθανολογείται σοβαρά”.
Δίνει τη δυνατότητα να μπορεί να αποφασιστεί η απαγόρευση μέχρι και την τελευταία στιγμή, αφού δεν ορίζεται σαφής χρόνος γνωστοποίησης από τον οργανωτή, ούτε σαφής χρόνος ενημέρωσης από τις αστυνομικές αρχές για το αν απαγορεύεται ή όχι μια συγκέντρωση - διαδήλωση. Απ’ την άλλη μεριά, κατά την υποχρεωτική γνωστοποίηση στις αρχές, απαιτούνται τα στοιχεία ταυτότητας του οργανωτή και σαφή πρόβλεψη για την έναρξη – λήξη – διαδρομή της συγκέντρωσης.
Ανοίγει το δρόμο για προβοκατόρικες ενέργειες, στοιχείων που μπορεί να προκαλέσουν επεισόδια σε μια συγκέντρωση, με σκοπό είτε τη διάλυσή της είτε και την οικονομική εξόντωση των φορέων, σωματείων κ.λπ. που τη διοργανώνουν και που φέρουν -με βάση το νομοσχέδιο- αντικειμενική ευθύνη για ενέργειες τέτοιων προβοκατόρων, τη στιγμή που είναι “κοινό μυστικό” ότι αυτοί καθοδηγούνται άμεσα από κρατικούς και “παρακρατικούς” μηχανισμούς.
Η κυβερνητική προπαγάνδα που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις μέρες, ότι τάχα το αντιδραστικό νομοσχέδιο και οι διατάξεις του “δεν αφορούν τις οργανωμένες, περιφρουρημένες πορείες και διαδηλώσεις” του ταξικού κινήματος, είναι στάχτη στα μάτια της εργατικής τάξης, όλων των προοδευτικών ανθρώπων. Η επί δεκαετίες πείρα του εργατικού – λαϊκού κινήματος αποδεικνύει ότι βασικός στόχος τέτοιων αυταρχικών κατασταλτικών μέτρων είναι το ίδιο το εργατικό, ταξικό κίνημα, το κομμουνιστικό κίνημα, όσο κι αν ακολουθείται συγκεκριμένη κλιμάκωση έως την τελική εφαρμογή του.
Αυτό το κίνημα είναι όμως που τελικά θα ανατρέψει οριστικά και αμετάκλητα αυτή τη φορά τέτοιες αντιδραστικές πρακτικές, τέτοιους αντιλαϊκούς νόμους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που κατηγορεί την κυβέρνηση της ΝΔ για αντιδημοκρατική πρακτική, έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης, αφού ως κυβέρνηση ακολούθησε παρόμοιες πρακτικές. Παραμένει σε ισχύ η άθλια διάταξη για απαγόρευση των κινητοποιήσεων κατά των πλειστηριασμών, που θεσπίστηκε απ’ την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ως ιδιώνυμο αδίκημα. Κυρίως, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται γιατί έριξε “νερό στο μύλο” της θεωρίας περί “μειοψηφιών που ταλαιπωρούν”, πάνω στην οποία στήριξε το δικό του νόμο για τον περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία και που σήμερα αξιοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ, ενώ αρνήθηκε την κατάργηση των τρομονόμων, όπως επανειλημμένως πρότεινε το ΚΚΕ, που αποτελούν τη νομοθετική μήτρα των ρυθμίσεων περί “ριζοσπαστικής” βίας.
Το νομοσχέδιο, που κατατίθεται κατ’ απαίτηση του κεφαλαίου, αποτελεί κυβερνητική ομολογία για την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής και δρα προληπτικά σε βάρος του εργατικού – λαϊκού κινήματος. Είναι, όμως, βαθιά γελασμένη και ανιστόρητη η κυβέρνηση αν νομίζει ότι αυτό το τερατούργημα θα εφαρμοστεί στη ζωή και θα νομιμοποιηθεί στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας.
Ο λαός με την πάλη του και με την “οργανωμένη απειθαρχία” του δεν θα “συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις”. Θα το ακυρώσει στην πράξη, όπως έκανε με τόσους άλλους παρόμοιους νόμους στο παρελθόν.

ΑΘΗΝΑ 30/6/2020
ΤΟ ΠΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΝΑΡ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

Ξεσηκωμός τώρα ενάντια στο υπεραντιδραστικό νομοσχέδιο κατά των διαδηλώσεων
Ανακοίνωση ΝΑΡ και νεολαίας για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Οργανώσεις βάσεις Πρέβεζας

Με ιδιώνυμο κατά διαδηλωτών, απαγορεύσεις, εξοντωτικές αποζημιώσεις και ευχέρεια στη διάλυση των συγκεντρώσεων η κυβέρνηση βάζει στο γύψο το δικαίωμα στη διαδήλωση, με το υπεραντιδραστικό νομοσχέδιο που κατέθεσε στη βουλή, με τίτλο «Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και άλλες διατάξεις». Το νομοθετικό τερατούργημα του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη θέτει υπό δρακόντειους περιορισμούς και ουσιαστικά καταργεί το δικαίωμα στη διαδήλωση, επιτρέποντας μόνο διαδηλώσεις που επιτρέπουν η αστυνομία και η κυβέρνηση! «Ξεχνώντας» πως το δικαίωμα στη διαδήλωση είναι θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα και δεν μπορεί να ασκείται με άδεια της κυβέρνησης, εναντίον της πολιτικής της οποίας συνήθως εκδηλώνεται.
Με το νομοσχέδιο, το οποίο προωθείται για ψήφιση κατακαλόκαιρο (όπως συνήθως γίνεται με αντιλαϊκά νομοσχέδια), επιχειρείται να επιβληθεί:
Διαδηλώσεις να γίνονται μόνο με άδεια της ΕΛΑΣ, καθώς ο «οργανωτής» θα πρέπει να έχει υποβάλλει την πρόθεσή του να καλέσει σε συγκέντρωση γνωστοποιώντας τόπο, χρόνο και σκοπό(!) της κινητοποίησης. Η ΕΛΑΣ θα μπορεί να κρίνει και τον σκοπό μιας κινητοποίησης.
Η αστυνομία θα αποφασίζει για το που επιτρέπεται να γίνει η συγκέντρωση, τι χώρο θα καταλαμβάνει, ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται η «μη παρακώλυση της κυκλοφορίας και της πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμούς κοινής ωφέλειας και νοσηλευτικά ιδρύματα». Γίνεται κατανοητό πόσο εύκολο θα είναι να απαγορευθεί μια διαδήλωση έξω από ένα υπουργείο, γιατί δήθεν θα παρακωλύει την πρόσβαση σε αυτό! Ή στις πύλες ενός νοσοκομείου, όπου θα διεκδικεί Δημόσια Δωρεάν Υγεία! Αντίστοιχα, η αστυνομία θα συμβουλεύεται δημάρχους, διευθυντές δημοσίων οργανισμών και λιμένων για το εάν θα επιτραπεί μια διαδήλωση. Θα παίρνουμε και την άδεια της Κόσκο δηλαδή…
Δήλωση ενός ατόμου «οργανωτή» για κάθε διαδήλωση, ο οποίος είναι υπεύθυνος «για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας από τους συμμετέχοντες στη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. Από την ευθύνη αυτή απαλλάσσεται εάν είχε γνωστοποιήσει εγκαίρως τη διεξαγωγή της συνάθροισης και αποδεικνύει ότι είχε λάβει όλα τα αναγκαία και πρόσφορα μέτρα για την πρόληψη και αποτροπή της ζημίας». Δηλαδή, κυβερνήσεις, κράτος και εργοδότες θα μπορούν να φορτώσουν στον «οργανωτή» όλες τις «βλάβες» και τις ζημιές, που συνήθως προκύπτουν από την προσπάθεια καταστολής μιας διαδήλωσης, με εξοντωτικές αστικές αποζημιώσεις, έτσι ώστε να γίνεται πρακτικά αδύνατο να καλεστεί μια συγκέντρωση.
Ο «οργανωτής» θα υποχρεούται να «ορίζει επαρκή αριθμό ατόμων, τα οποία παρέχουν συνδρομή στην περιφρούρηση της συνάθροισης» και θα πρέπει να «συνεργάζεται» με την αρμόδια αστυνομική ή λιμενική αρχή! Μάλιστα, η περιφρούρηση θα πρέπει να απομακρύνει άτομα που φέρνουν υλικά που μπορεί να χρησιμοποιηθούν για άσκηση βίας (δεν εννοεί προφανώς τα… ΜΑΤ). Δηλαδή η κυβέρνηση ζητά συνεργάτες της αστυνομίας, περιφρούρηση στην υπηρεσία της, ενώ οι μαζικές οργανώσεις λαού και νεολαίας συγκροτούν περιφρούρηση για να αντιμετωπίσουν τον αστυνομικό αυταρχισμό και καταστολή.
Όσον αφορά την «αυθόρμητη υπαίθρια συνάθροιση» η αδειοδότησή της επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια της αστυνομίας! Όπως λέει το άρθρο 2 «δύναται να πραγματοποιηθεί, εφόσον δεν διαφαίνονται κίνδυνοι διασάλευσης της δημόσιας ασφάλειας ή σοβαρής διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής». Κριτήρια τόσο ελαστικά, που θα οδηγήσουν σε μαζικές απαγορεύσεις. Εάν επιτραπεί η «αυθόρμητη συνάθροιση» θα απαιτείται πάλι δήλωση «οργανωτή» κλπ.
Η διάλυση μιας διαδήλωσης γίνεται πανεύκολη υπόθεση και λαμβάνεται μάλιστα με απλή απόφαση της αστυνομίας, χωρίς καν την παρουσία και εντολή εισαγγελέα.
Επίσης πανεύκολα μπορούν να απαγορευτούν διαδηλώσεις, καθώς η αστυνομία εκτιμά εάν «επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια», αν «απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής» ή αν «πρόκειται για δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ο σκοπός της οποίας αντιτίθεται προς τον σκοπό ήδη προγραμματισμένης (...) συνάθροισης» (εδώ «φωτογραφίζονται» οι αντιφασιστικές κινητοποιήσεις). Μάλιστα, η ΕΛΑΣ θα έχει το δικαίωμα να απαγορεύει προκαταβολικά μια διαδήλωση με βάση τον «εκτιμώμενο αριθμό συμμετεχόντων»!
Ιδιώνυμο αδίκημα θα αποτελεί για κάθε πολίτη η συμμετοχή σε διαδήλωση χωρίς άδεια, προβλέποντας ποινή έως ενός έτους!
Το νομοσχέδιο προβλέπει επίσης τη σύσταση «Διεύθυνσης Πρόληψης της Βίας», με στόχο «να αναπτυχθεί μεταξύ των εμπλεκόμενων κρατικών φορέων και του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη ένα ισχυρό δίκτυο συνεργασίας με στόχο την καταπολέμηση ποικίλων μορφών και εκφάνσεων της βίας, όπως η ριζοσπαστικοποίηση, ο βίαιος εξτρεμισμός, η ενδοοικογενειακή, έμφυλη και ενδοσχολική βία». Όλα στο μίξερ λοιπόν για να περάσει ένας ακόμα μηχανισμός φακελώματος: έμφυλη και ενδοσχολική βία μαζί με τη ριζοσπαστικοποίηση, που μπορεί να σημαδεύει το κίνημα και την μαχόμενη Αριστερά.
Αν ίσχυαν οι διατάξεις του νομοσχεδίου δεν θα είχαν συμβεί ποτέ οι τεράστιες απεργιακές διαδηλώσεις, οι «πλατείες» και οι μεγάλοι αντιμνημονιακοί αγώνες εργαζομένων και λαού, η δολοφονία Γρηγορόπουλου θα είχε περάσει στη σιωπή, οι διεκδικήσεις του εργατικού λαϊκού κινήματος για αυξήσεις στους μισθούς, ενάντια στην ανεργία ή για υπεράσπιση του περιβάλλοντος θα είχαν απαγορευθεί. Ακόμα και η καθημερινή πάλη εργατικών σωματείων, φοιτητικών συλλόγων, τοπικών συλλογικοτήτων θα συναντά μεγάλες δυσκολίες.
Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο εξαιρετικά αντιδραστικό, που επιβάλλει το κράτος του αστυνόμου και αντιμετωπίζει την ελεύθερη έκφραση ως όχληση, ως διατάραξη της κοινωνικο-οικονομικής ζωής, επιχειρώντας να «μην διαταράσσεται υπέρμετρα», με αποκλειστικό κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Αποκαλύπτει το χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής και το αντιλαϊκό-αντεργατικό αμόκ που έρχεται, καθώς κεφάλαιο και αστικό κράτος προσπαθούν να οχυρωθούν προκαταβολικά. Βεβαίως, η ΝΔ πατά πάνω στην πολύχρονη προετοιμασία δημοτικών αρχών (όπως του Καμίνη), εργοδοτικών οργανώσεων, αστικών κομμάτων (βλ. ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, αλλά και χρήση της αστυνομίας επί ΣΥΡΙΖΑ), καθώς και στη διαρκή συμμόρφωση του υποταγμένου συνδικαλισμού.
Το νομοσχέδιο της ΝΔ μεταφέρει στο σήμερα πολλές από τις χουντικές διατάξεις, αλλά κυρίως εκφράζει το παρόν και το μέλλον του ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας, όπου η σιδερένια φτέρνα μιας κατ’ όνομα δημοκρατίας επιχειρεί να συντρίψει κάθε δικαίωμα των εργαζομένων και της νεολαίας στην εργασία, στη μόρφωση, στη ζωή, στην ελευθερία.
Αυτή την ώρα πρέπει να κτυπήσει συναγερμός στο μαζικό κίνημα και στις δυνάμεις της μαχόμενης Αριστεράς. Το κατάπτυστο νομοσχέδιο θα πρέπει να απαντηθεί με μαζικό ξεσηκωμό για να μην περάσει, να πάει στα σκουπίδια!
Ο αγώνας για το δικαίωμα στη διαδήλωση πρέπει να γίνει υπόθεση του κινήματος, όλου του λαού και της νεολαίας: εργατικά σωματεία, σύλλογοι, επιτροπές κατοίκων και συνελεύσεις, εργατικές λέσχες και συλλογικότητες. Η μαχόμενη Αριστερά οφείλει να δώσει από κοινού αυτή την κρίσιμη μάχη.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι καθαρό για τους κυβερνώντες πως κανένας αγώνας των καταπιεσμένων δεν πήρε άδεια από την αστυνομία και το κράτος για να αναπτυχθεί.
Όταν φουσκώσει το κοινωνικό ποτάμι, τέτοιου είδους φράγματα σαρώνονται.

ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΟΤΑ Α' ΒΑΘΜΟΥ ΔΗΜΩΝ Ν. ΠΡΕΒΕΖΑΣ

ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

Να δυναμώσουμε τον ενιαίο αγώνα για να μην περάσουν τα αντεργατικά σχέδια που οδηγούν το συνδικαλιστικό κίνημα και τους αγώνες στο "γύψο".

Σε συνέχεια προηγούμενων αγώνων απέναντι στην επίθεση που οργανώνεται ενάντια στο εισόδημα στις εργασιακές σχέσεις στην υγεία και την ζωή των εργαζομένων και του λαού γενικότερα ήταν και οι πρόσφατες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στον κλάδο των ΟΤΑ ενάντια στην προσπάθειά τους να αφαιρέσουν κατακτήσεις αγώνων όπως είναι η ένταξη στο καθεστώς των ΒΑΕ, να προχωρήσουν σε πάρα πέρα απαξίωση υπηρεσιών που πρέπει να έχουν κοινωνικό χαρακτήρα για την ποιο εύκολη εκχώρησή τους στους επιχειρηματικούς ομίλους. Το αγωνιστικό τείχος συνδικάτων απέναντι στην επίθεση και αυτής της κυβέρνησης σε όλους τους κλάδους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με νέα αντεργατικά σχέδια, για να αντιμετωπιστεί πρέπει να πατά και σε νέα μέτρα αυταρχισμού της κάθε κυβέρνησης ενάντια σε όποιον αντιστέκεται στην ολομέτωπη επίθεση στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει. Μέσα από την προσπάθεια εξιδανίκευσης της «αστικής δημοκρατίας» και της υπεράσπισης της «αστικής νομιμότητας» που τσακίζει τον λαό αναλώθηκαν κυβερνητικοί εκπρόσωποι ΜΜΕ εργοδοτικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τον χουντικής έμπνευσης νόμο που επιβάλει περιορισμούς και απαγορεύσεις διαδηλώσεων και ορίζει ως «ανώτατη αρχή» την αστυνομία. Ένα νομοσχέδιο που ανάγει σε «ιδιώνυμο αδίκημα» ακόμα και την συμμετοχή σε μια συγκέντρωση που έχει απαγορευτεί τιμωρώντας τους με φυλάκιση έως και 2έτη. Το νομοσχέδιο αυτό έρχεται σε συνέχεια των αντιδραστικών αλλαγών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης του δικαιώματος της απεργίας των συλλογικών διαδικασιών. Οι εργαζόμενοι συσπειρωμένοι στα συνδικάτα τους θα δώσουν την απάντησή τους στην προσπάθεια παρέμβασης στην συλλογική δράση την ποινικοποίηση των αγώνων την τρομοκρατία, η προσπάθεια για να επιβάλουν το δόγμα «νόμος και τάξη» δεν θα περάσει.
Απέναντι στη νέα επίθεση χρειάζεται άμεση και δυναμική απάντηση! Οργανώνοντας την αντεπίθεση, δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την ενημέρωση των εργαζομένων, για να γίνουν πλατιά κατανοητά ο χαρακτήρας και το μέγεθος της επίθεσης, αλλά και η δύναμη που έχει ο ταξικός, μαζικός αγώνας για να τους χαλάσει τα σχέδια!