Τη συζήτηση “άνοιξε” η σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης στο συμβούλιο της τοπικής κοινότητας Πρέβεζας Ελισάβετ Σαρρή, η οποία ανέφερε μεταξύ άλλων:

“Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι ένας ακόμη βραχίονας του κεντρικού διοικητικού μηχανισμού στην τοπική κοινωνία. Τι αντίκτυπο θα έχει η πράξη παράδοσης του οδοφωτισμού σε ιδιώτες, στο πρεβεζάνικο νοικοκυριό; Η Λαϊκή Συσπείρωση είναι υπέρ των διαδικασιών που θα υπηρετούν τη λαϊκή ανάγκη. Θα συνεχίσουμε να αποκαλύπτουμε το ρόλο αυτών που θέλουν εσκεμμένα να υποβαθμίζουν τα όργανα του δημοτικού και τοπικού συμβουλίου”.

Το πολιτικό πλαίσιο των συγκεκριμένων πολιτικών της δημοτικής αρχής Πρέβεζας έθεσε στην εισήγησή του ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης στο δημοτικό συμβούλιο Πρέβεζας Σταύρος Αμάραντος.

Ο κ. Αμάραντος έκανε έναν μίνι-απολογισμό για τον ένα χρόνο της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, που διατηρεί ένα διεφθαρμένο και σάπιο σύστημα, που ευνοεί την κρατική καταστολή κατά όποιου σηκώνει κεφάλι, ξεπουλά τα “φιλέτα” της δημόσιας περιουσίας σε ιδιώτες και προωθεί την εργασιακή τρομοκρατία προς όφελος του κεφαλαίου.

Στάθηκε επιπλέον στα “παραθυράκια” του νόμου Θεοδωρικάκου στην αυτοδιοίκηση όπου όπως επισήμανε: “Συντελέστηκε το πρωτοφανές. Με άλλα δεδομένα ψηφίσαμε και άλλα είδαμε μετά τις εκλογές. Έφτιαξαν πλαστές πλειοψηφίες” και πρόσθεσε;

“Οι Δήμοι μετατρέπονται σε manager για να διασφαλίσουν τα κέρδη των εργολάβων, επιβαρύνοντας τα λαϊκά νοικοκυριά και αυξάνοντας τα δημοτικά τέλη. Θέλουν την τοπική αυτοδιοίκηση σε ρόλο αμορτισέρ για να απορροφά τη λαϊκή δυσαρέσκεια των επιλογών τους. Η όποια λύση στα προβλήματα δεν μπορεί να ικανοποιεί τους εργαζόμενους και το λαό και ταυτόχρονα το κεφάλαιο. Η Λαϊκή Συσπείρωση έχει διαλέξει μετερίζι”.

Την κεντρική ομιλία της εκδήλωσης πραγματοποίησε ο δημοτικός σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης Κώστας Κύρλας, ο οποίος είπε:

“Φίλοι και φίλες, να σας καλωσορίσω κι εγώ με την σειρά μου στην αποψινή εκδήλωση της ΛΣ, που σκοπό έχει να παραθέσει τις θέσεις μας για το πως το αστικό κράτος με συγκροτημένο και μεθοδευμένο τρόπο μετατρέπει τους δήμους σε μοχλό, σε χρήσιμο εργαλείο για την επιχειρηματική ανάπτυξη σε βάρος των συμφερόντων της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού της Πρέβεζας

Χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως υλοποιείται η συγκεκριμένη πολιτική, του πως μετατρέπεται ο δήμος σε πεδίο επιχειρηματικής κερδοφορίας αποτελεί το πρόγραμμα ELENA και συγκεκριμένα το σκέλος της αναβάθμισης του αστικού φωτισμού. Γι αυτό κι εμείς ως ΛΣ, με εφαλτήριο την συγκεκριμένη σύμβαση επιχειρούμε στην αποψινή εκδήλωση να αποκαλύψουμε στον πρεβεζάνικο λαό σε όλη του την έκταση αυτή την αντιλαϊκή πολιτική.

Τα στοιχεία που έχουμε στα χέρια μας γι αυτή την σύμβαση είναι η εισήγηση που ήρθε στο δημοτικό συμβούλιο από τον εισηγητή της περιφέρειας καθώς και τα οικονομικά στοιχεία για τα ποσά που δαπανάει ο Δήμος κατά μέσο όρο για τον ηλεκτροφωτισμό. Την ίδια την σύμβαση, αν και την αναζητήσαμε, δεν κατέστη δυνατό να την έχουμε στα χέρια μας.

Λίγα λόγια πρώτα για το τι είναι το πρόγραμμα ELENA. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα, ένα πρόγραμμα που χρηματοδοτείται από κονδύλια της ΕΕ και που περιλαμβάνει μια σειρά από έργα. Στην περιοχή μας καταπιάνεται με έργα ενεργειακής αναβάθμισης στο οδικό δίκτυο και στην αναβάθμιση του αστικού φωτισμού (μιλάμε για το εν λόγω έργο), καθώς και για την ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων, όπως πχ το νοσοκομείο (Από το 2015 ακούμε γι αυτή την περιβόητη ενεργειακή αναβάθμιση του νοσοκομείου κι ακόμα δεν την έχουμε δει).

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα βάζει ως απαραίτητη προϋπόθεση για την υλοποίηση του την συμμετοχή εργολάβων σε αυτό. Δηλαδή απαράβατος όρος του συγκεκριμένου προγράμματος αποτελεί η σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Τα λεγόμενα ΣΔΙΤ. Δηλαδή με λίγα λόγια το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν λαμβάνει υπόψη του το γεγονός εάν μπορεί ή όχι ο Δήμος, η Περιφέρεια ή το κεντρικό κράτος να υλοποιήσει μόνο του ένα έργο. Μπορεί δεν μπορεί, οφείλει να συμπράξει με ιδιώτη!

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν υλοποιείται μόνο στον δήμο Πρέβεζας, αλλά δια μέσου του Υπουργείου Εσωτερικών προσπαθεί να επιβληθεί, δια πυρός και σιδήρου σε όλους τους δήμους της χώρας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα επιβολής του εν λόγω προγράμματος αποτελεί ο Δήμος Ιωαννιτών στον οποίο το συγκεκριμένο πρόγραμμα ενώ καταψηφίστηκε από το Δημοτικό συμβούλιο ως ασύμφορο, η δημοτική αρχή το επανέφερε και το ενέκρινε μέσα από την οικονομική επιτροπή στην οποία είχε την πλειοψηφία.

Γιατί λοιπόν τέτοια αγωνία από τους Δημάρχους να περπατήσει αυτό το πρόγραμμα; Γιατί, τέτοια αγωνία για τα ΣΔΙΤ;

Όπως μπορούμε, πολύ εύκολα να συμπεράνουμε από τα παραπάνω η πολιτική των ΣΔΙΤ είναι μια πολιτική που ενεργητικά προσπαθεί να περπατήσει η ΕΕ, μια πολιτική που χρηματοδοτεί, μια πολιτική στην οποία εκτιμά πως θα βρουν κερδοφόρα διέξοδο τα ευρωπαϊκά κεφάλαια εν μέσω οικονομικής ύφεσης και στην απαρχή μιας νέας συγχρονισμένης παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που πολύ σύντομα αναμένεται να ξεσπάσει.

Εξάλλου και οι μεταρρυθμίσεις στην Τοπική Διοίκηση που ξεδιπλώθηκαν με ένταση στην περίοδο της προηγούμενης καπιταλιστικής κρίσης, ήρθαν ως αναγκαίοι αστικοί εκσυγχρονισμοί, «δοκιμασμένοι» ήδη σε άλλες καπιταλιστικές χώρες, τις χώρες της ΕΕ και ευθυγραμμίζονταν με τις επιταγές της ευρωενωσιακής καπιταλιστικής αγοράς στην οποία συμμετέχει οργανικά η χώρα. Έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο πέρασμα της αντιλαϊκής επίθεσης, στην δημοσιονομική πειθαρχία, στην διεύρυνση της αντιλαϊκής φορολόγησης, στην εμπορευματοποίηση υπηρεσιών και αγαθών, στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων.

Προωθήθηκαν με συστηματικότητα και συνέπεια από όλες τις αστικές κυβερνήσεις και δυνάμεις , διαμορφώνοντας παράλληλα και ένα ευρύτατο πολιτικό προσωπικό σε αυτό το επίπεδο που προωθεί και στηρίζει αποφασιστικά την συνέχεια των αντιδραστικών ανατροπών και τις κατευθύνσεις τους.

Στο έδαφος αυτών των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων σήμερα ετοιμάζεται ένα ακόμη ποιοτικό βήμα με την Επιτροπή που ήδη έχει συσταθεί στο Υπ. Εσωτερικών και όπως ο αρμόδιος υπουργός δηλώνει στο επόμενο 5μηνο θα έρθει και ο νόμος.

Η αναγκαιότητα της συνέχειας στην διοικητική μεταρρύθμιση που επικαλούνται κυβέρνηση, αστικά κόμματα, ΚΕΔΕ-ΕΝΠΕ , δεν είναι απλά ένα λειτουργικό, διαχειριστικό, διοικητικό μέτρο, άλλα καθοριστικής σημασίας μεταρρύθμιση για το αστικό πολιτικό σύστημα ώστε να υπηρετείται με σταθερότητα η επιχειρηματική δραστηριότητα σε φάση του οξύτατου ανταγωνισμού.

Η νέα διοικητική μεταρρύθμιση στο επίπεδο της ΤΔ δεν θα αφορά μόνο σε ένα νέο κύκλο μεταφοράς αρμοδιοτήτων με προτεραιότητα όπως έχει ήδη ανακοινωθεί την υγεία και την παιδεία αλλά θα επικεντρώνεται σε μια ισχυρότερη παρέμβαση ώστε οι φορείς της ΤΔ να συνδράμουν πιο σταθερά στην δημιουργία ευνοϊκότερων όρων για τις επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.

Την ίδια πολιτική των ΣΔΙΤ, με τον ίδιο ενθουσιασμό και την ίδια ενεργητικότητα, προσπαθεί να περπατήσει και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ η οποία αμέσως μετά την εκλογή της προσπαθούσε να υλοποιήσει την πολιτική των συμπράξεων στον χώρο της Υγείας, επιχειρώντας να βάλει τους επιχειρηματίες Υγείας ακόμα πιο βαθιά μέσα στα νοσοκομεία. Την πορεία της αυτή, όμως την ανέκοψε εν μέρη το κίνημα και εν μέρη η πανδημία η οποία αποκάλυψε πως η πολιτική των ΣΔΙΤ ήταν καταστρεπτική για το ΕΣΥ και θα μπορούσε να αποβεί ολέθρια για την Υγεία του λαού. Συγκεκριμένα η πανδημία μας απέδειξε πως οι δομές Υγείας που βρίσκονταν υπό κρατική ευθύνη, με όλες τις αδυναμίες τους, παρόλη την ανεπαρκή στελέχωση τους, αναπροσαρμόστηκαν στο μέτρο του δυνατού για να αντιμετωπίσουν το κύμα της πανδημίας, τη στιγμή που ιδιωτικές κλινικές προσπαθούσαν να αισχροκερδήσουν ζητώντας 1600 για κάθε κλίνη ΜΕΘ την ημέρα και οι χοντρέμποροι αναλώσιμων πωλούσαν τις απλές χειρουργικές μάσκες 1 ευρώ τη μία.

Το ίδιο καταστρεπτική είναι αυτή η πολιτική και για την λειτουργία του Δήμου και τις ίδιες ολέθριες συνέπειες θα έχει στην καθημερινότητα των κατοίκων της περιοχής.

Συγκεκριμένα, αυτή η πολιτική των συμπράξεων (ΣΔΙΤ) θα προκαλέσει μεσοπρόθεσμα πολύ μεγάλη ζημιά στην λειτουργία του Δήμου και κατ επέκταση θα επιβαρύνει τους Δημότες. Συγκεκριμένα.

1. Το να επιχειρεί η Δημοτική αρχή να χρησιμοποιεί ιδιωτικά συνεργεία για έργα που μπορεί να υλοποιήσει η ίδια είναι απαράδεκτο διότι μεσοπρόθεσμα υπονομεύει την λειτουργία των δικών της συνεργείων, υπονομεύει την επιχειρησιακή τους αυτοτέλεια και κατά συνέπεια μεγαλώνει η εξάρτηση του Δήμου όλο και πιο πολύ από τους εργολάβους

2. Το να απεμπολεί συνειδητά μια Δημοτική αρχή την δυνατότητα να έχει δική της τεχνική υπηρεσία, καλά οργανωμένη και με δυνατότητες, είναι σαφώς ενάντια στον δημότη, μιας και χωρίς καλά στελεχωμένη τεχνική υπηρεσία το κόστος συντήρησης, των δομών του Δήμου είναι βέβαιο πως θα αυξηθεί και όλο αυτό το αυξημένο κόστος νομοτελειακά θα περάσει στους δημότες. Αξίζει να αναφέρουμε την εμπειρία που μας έρχεται από τον Δήμο Πάτρας που η Λαϊκή Συσπείρωση με τον κομμουνιστή Δήμαρχο Κώστα Πελετίδη, αξιοποιώντας τις υπηρεσίες και τα συνεργεία του Δήμου για μια σειρά από έργα όπως την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου, εξοικονόμησε χρήματα που επέστεψε στους πολίτες με κατάργηση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς κ.α

3. Όταν επίσης ο Δήμος ακολουθεί πολιτικές που μετατρέπουν τις υπηρεσίες σε εμπόρευμα που μπορεί να τις αγοράσει αυτός που έχει, τότε σαφώς μεροληπτεί ταξικά ενάντια στην μεγάλη πλειοψηφία των Δημοτών που ανήκουν στα φτωχά λαϊκά στρώματα. Όταν εφαρμοστεί στους δήμους το δόγμα της κυβέρνησης για τα απορρίμματα , δηλαδή ο ρυπαίνων πληρώνει, τότε τα θα καταλάβουμε στο πετσί μας για μια ακόμη φορά τι σημαίνει ταξική μεροληψία διότι αυτός που δεν έχει, ο άνεργος, ο μεροκαματιάρης, δεν θα μπορεί ούτε να ανασάνει.

Αυτή η πολιτική της σύμπραξης του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα δεν περιορίζεται μόνο στο πρόγραμμα ELENA αλλά επεκτείνεται πολύ περισσότερο και πολύ βαθύτερα στην οικονομική και πολιτική δραστηριότητα του Δήμου. Κλασσικό παράδειγμα τέτοιας σύμπραξης αποτελεί το εργοστάσιο επεξεργασίας στερεών αποβλήτων στα Ιωάννινα.

Όλοι γνωρίζουμε πως το συγκεκριμένο εργοστάσιο φτιάχτηκε σε μεγάλο βαθμό από κρατικό χρήμα και το λυμαίνεται επιχειρηματικός όμιλος με ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα το 80% της μέγιστης ικανότητας του για επεξεργασία και διαλογή απορριμάτων. Κι ενώ η ΤΕΡΝΑ έχει βρέξει χιονίσει, έχει διασφαλίσει τεράστια υπερκέρδη για τον εαυτό της, το κόστος μεταφοράς των αποβλήτων έχει σημαντικά αυξηθεί για τους δήμους.

Εκτός όμως από το μεγαλύτερο κόστος, μεγάλη είναι και η οικολογική επιβάρυνση, μιας και εργοστάσια τέτοιου τύπου πουλάνε ανακυκλώσιμα σκουπίδια ως καύσιμη ύλη στις τσιμεντοβιομηχανίες του Βόλου προκαλώντας σοβαρή επιβάρυνση της ατμόσφαιρας και μεγάλες λαϊκές αντιδράσεις.

Εμείς ως ΛΣ προεκλογικά είχαμε ασχοληθεί εκτεταμένα με το ζήτημα διαχείρισης των απορριμμάτων βάζοντας την δική μας φιλολαϊκή πρόταση για διαλογή στην πηγή και ανακύκλωση με ευθύνη του Δήμου. Πρόταση που σέβεται και το περιβάλλον και την τσέπη των δημοτών. Μάλιστα παρουσιάσαμε τις θέσεις μας σε ειδική θεματική εκδήλωση για τα απορρίμματα.

Ένα άλλο κομμάτι στο οποίο ο Δήμος στηρίζεται σε ιδιωτικά συνεργεία είναι ο τομέας του πράσινου. Ενώ ο Δήμος θα μπορούσε κάλλιστα να προμηθευτεί κάποιον εξοπλισμό που το κόστος του δεν είναι και τόσο απαγορευτικό και να συστήσει ένα συνεργείο που θα περιποιείται τα φυτά και θα καθαρίζει δημοτικές εκτάσεις το καλοκαίρι, συχνά καταφεύγει στην λύση των ιδιωτικών συνεργείων, κι όταν δεν έχει να πληρώσει αφήνει το πράσινο στην τύχη του.

Ας επανέρθουμε όμως πάλι στο πρόγραμμα ELENA και στην συγκεκριμένη σύμβαση για τον οδοφωτισμό. Πέραν της πολιτικής διαφωνίας για τα ΣΔΙΤ, το σκεπτικό της οποίας παραθέσαμε προηγουμένως, τόσο στο δημοτικό συμβούλιο αλλά και στον δημόσιο διάλογο, αμφισβητήθηκαν τα οικονομικά στοιχεία που παρατέθηκαν εισηγητικά και που καθιστούσαν σύμφωνα με τον εισηγητή συμφέρουσα την εν λόγω σύμβαση.

Συγκεκριμένα εισηγητής από την Περιφέρεια σύμφωνα με την εισήγηση που παρέθεσε υπολόγισε πως ο Δήμος δαπανά σχεδόν τα διπλάσια χρήματα για ρεύμα από αυτά που στην πραγματικότητα δαπανάει, κάνοντας την σύβαση να μοιάζει ιδιαίτερα συμφέρουσα. Αυτή η απόκλιση στα οικονομικά στοιχεία διαπιστώθηκε και στο δημοτικό συμβούλιο αλλά την επαληθεύσαμε και ως ΛΣ εκ των υστέρων από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ που μας επιδόθηκαν από την οικονομική υπηρεσία του Δήμου.

Επιπλέον η εταιρία που θα αντικαταστήσει τα φωτιστικά , προϋπολόγισε αριθμό φωτιστικών ίσο με τον αριθμό απ΄ τις κολώνες. Στις ξύλινες όμως κολώνες δεν μπορεί να προσαρμοστεί φωτιστικό αλλά απλή λάμπα LED με συνέπεια να υπάρχει αναντιστοιχία ανάμεσα στον αριθμό φωτιστικών που προϋπολογιστήκαν και σε αυτό που τελικά θα αντικατασταθεί μιας και δεν έχουμε σαφώς ενημερωθεί ότι δεν προϋπολογιστήκαν και οι ξύλινες κολώνες.

Διάφορα άλλα θέματα που προκύπτουν ως προς το ειδικό σκέλος της σύμβασης είναι πως δεν γνωρίζουμε τον ελάχιστο χρόνο ζωής των λαμπτήρων LED. Διότι στην περίπτωση που είναι 60.000 ώρες , αυτός ο χρόνος συμπίπτει με την λήξη της σύμβασης ανάμεσα στον Δήμο και τον εργολάβο πράγμα που σημαίνει πως ο Δήμος τότε θα κλιθεί να αντικαταστήσει εκ νέου όλες τις λάμπες με δικά του έξοδα

Τέλος, έχοντας υπ όψιν πως άμεσα πρόκειται να τρέξει πρόγραμμα αντικατάστασης φωτιστικών στο οποίο μπορεί να συμμετάσχει αυτοτελώς κι ο Δήμος και να αντικαταστήσει τα φωτιστικά με δικά του συνεργεία με σαφώς μικρότερο κόστος και σαφέστατα μεγαλύτερο όφελος για τους δημότες , θεωρούμε πως η συγκεκριμένη σύμβαση ως κομμάτι της πολιτικής των ΣΔΙΤ έχει προφανώς αντιλαϊκό πρόσημο και σε καμία περίπτωση δεν συμφέρει κατά την γνώμη μας τον Πρεβεζιάνικο λαό.

Η ΛΣ αφού συμπλήρωσε τον απαιτούμενο από τον κανονισμό αριθμό υπογραφών, ζήτησε επανεξέταση του θέματος από τον Πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου. Το αίτημα μας όμως απορρίφτηκε με το σκεπτικό πως δεν υπάρχουν νέα στοιχεία.

Όμως και νέα στοιχεία υπάρχουν και αναγκαιότητα να ξανασυζητηθεί το θέμα υπάρχει. Αυτό όμως που είναι πιο σημαντικό απ΄ όλα να γίνει, είναι να αποκαλυφθεί σε όλη της την έκταση η αντιλαϊκή πολιτική των συμπράξεων.

Εμείς ως ΛΣ σταθερά ταγμένοι στο πλευρό των λαϊκών-εργατικών συμφερόντων, με πολύπλευρες δράσεις, όπως η σημερινή εκδήλωση, θα συνεχίζουμε να αναδεικνύουμε όλες αυτές τις αντιλαϊκές πολιτικές που ως σκοπό έχουν να μετατρέψουν τον Δήμο σε επιχειρηματία στην πλάτη του Πρεβεζιάνικου λαού.

Εμείς ως ΛΣ θα συνεχίσουμε να καταδεικνύουμε τον αντιδραστικό ρόλο που παίζει η τοπική διοίκηση, ως μοχλός υλοποίησης μιας σειράς αντιλαϊκών πολιτικών, και ως αμορτισέρ της λαϊκής δυσαρέσκειας, απέναντι στην πολιτική της αστικής τάξης και των εργαλείων της, δηλαδή του αστικού κράτους, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ”.

Ακολούθησαν τοποθετήσεις των συμμετεχόντων και ερωτήσεις.