"Πριν μπω στην βασική μου ομιλία θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Σταϊκούρα που παρέθεσε τα στοιχεία για όσα πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ για τη μείωση της φτώχειας κατά 4 μονάδες, της υλικής στέρησης κατά 8 μονάδες, τη μείωση των ανισοτήτων σε ιστορικά χαμηλά. Γιατί τα στοιχεία που παρέθεσε αφορούν τα έτη 2015-2019, τότε είναι τα στοιχεία αναφοράς των εισοδημάτων.
Βέβαια, ο κ. Σταϊκούρας που παρέδωσε τη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την ανεργία, τις ανισότητες στα ύψη πανηγύρισε και είπε ότι ήταν συλλογική δουλειά η μείωση που έγινε στα 4,5 χρόνια ΣΥΡΙΖΑ και έξι μήνες ΝΔ.
Σαν να τον φωνάξω εγώ στην Πρέβεζα, να μαγειρέψω γάμπαρες, κουτσομούρες, να φέρω τυριά και ντομάτες από διάφορα μέρη και να του πω Χρήστο πήγαινέ τα στο τραπέζι σε παρακαλώ και μέχρι να έρθω εγώ στο τραπέζι να λέει : Να ένα γέυμα που ετοιμάσαμε μαζί. Βέβαια τα πράγματα μπορεί να είναι και χιρότερα. Μπορεί να είχε πάρει τα πιάτα, να τα είχα ξαναβάλει στον φούρνο και να στέγνωσαν. Πολύ φοβάμαι ότι σε λίγο οι επιτυχίες μας μπορεί να καρβουνιαστούν.
Ποια είναι η μεγάλη εικόνα;
Τι έχει αλλάξει στον κόσμο από το 2009. Σε κάθε κρίση οι Finacial Times έχει τον τίτλο είμαστε όλοι Κευνσιανοί. Γιατί όλοι όσοι μας λέγανε -με πρώτο τον κύριο Σκυλακάκη- ότι το κράτος δεν μπορεί να παρέμβει, δεν έχει ρόλο, χρειάζονται σφικτές πολιτικές ξαφνικά στις κρίσεις ανακαλύπτουν ότι το κράτος έχει ρόλο. Και τώρα καταλαβαίνουν σιγά σιγά ότι το κράτος πρέπει να έχει ρόλο και στην υγεία στην κοινωνική πολιτική.
Το μεγάλο ερώτημα για την επόμενη 10ετία όμως είναι πόσο μεγάλη και ριζική θα είναι η αυτή η αλλαγή στα επόμενα 10 χρόνια.
Μια αλλαγή σε Ευρωπαϊκό επίπεδο υπάρχει ήδη. Λόγω της αλλαγής πολιτικής δεν έχουμε τα αποτελέσματα του 2009. Που όλοι ξέρουμε ότι ήταν ιστορικά χαμηλή η ανάκαμψη από το 2010 και μετά λόγω των πολιτικών που ακολουθήθηκαν τότε. Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν θα είναι η ανάκαμψη 3.6% ή 4% φέτος γιατί μετά την τεράστια ύφεση που υπήρξε θα υπάρξει μία φυσική ανάκαμψη. Το ερώτημα είναι πόσο βιώσιμη και πόσο δίκαιη θα είναι αυτή.
Τι μας λέει η ΝΔ ότι έφταιγε μέχρι το 2009; Τι μας λέτε ότι πρέπει να γίνει;
Μην μου πείτε για την οικονομία της γνώσης και τις τεχνολογικές προκλήσεις, τα ακούω από το 1996 και την πρώτη τετραετία του κ. Σημίτη. Αυτό που λέμε εμείς είναι ότι αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι η ανάπτυξη πρέπει να γίνει ιδιοκτησία της κοινωνίας. Γιατί η συμμετοχή στις αποφάσεις είναι θέμα και δημοκρατίας και αποτελεσματικότητας. Για να πάμε σε ένα άλλο μοντέλο πρέπει να συζητήσουμε με τους φορείς, τα συνδικάτα τα κινήματα.
Δεν απαντήσατε γιατί η Ιταλία κατέθεσε το εθνικό σχέδιο ανάκαμψης στην βουλή πριν πάει στην Κομισιόν και εσείς όχι. Η δική σας διαδικασία είναι καλύτερη ή της Ιταλίας;
Έχετε κάποιο άγχος για τις ανισότητες; Σας απασχολεί; Βάλτε κάποιον στόχο για την μείωση τους. Γιατί περάσατε αυτό νομοσχέδιο για το εργασιακό; Θεωρείτε ότι αυτό θα βοηθήσει την μείωση των ανισοτήτων; Η θα τις λύσει το 2% αύξηση του κατώτατου μισθού που φέρατε;
Η τάση από το 2009 και μετά για την συμπίεση του μεριδίου της εργασίας είναι κάτι επιθυμητό; Από που προκύπτει ότι ενδιαφέρεστε για τις ανισότητες; Από που προκύπτει ότι ενδιαφέρεστε για τις περιφερειακές ανισότητες; Κοιτάξτε τι γίνεται στην Ευρώπη. Και στην Ιταλία και στην Αγγλία και παντού οι περιφερειακές ανισότητες είναι τεράστιο πρόβλημα.
Για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ποια είναι η απάντηση σας;
Μας λέτε θα το λύσουν οι τράπεζες. Γιατί μας λέτε ότι δεν μπορούμε να δώσουμε χρήματα σε μη βιώσιμες επιχειρήσεις. Μα είναι προφανές ότι μετά από μια κρίση θα υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις που φαίνονται μη βιώσιμες αλλά πολλές από αυτές με βοήθεια μπορεί να γίνουν βιώσιμες. Το ξέρετε ότι το ΔΝΤ έχει πει ότι είναι πρόβλημα ότι τα κράτη δίνουν λεφτά μόνο στις μεγάλες επιχειρήσεις. Το ΔΝΤ τα λέει αυτά. Όχι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ότι αυτό είναι σε βάρος και της καινοτομίας και των επενδύσεων. Και τα στοιχεία αυτό δείχνουν. Ότι η καινοτομία και οι επενδύσεις με αυτό το μοντέλο είναι σε ιστορικά χαμηλά.
Κάτι έχει αλλάξει λοιπόν. Χρειαζόμαστε σχεδιασμό. Δεν γίνεται να συνεχίσουμε και να λέμε ότι η ανάπτυξη θα έρθει με οριζόντιες περικοπές φόρων ή με οριζόντιες χρηματοδοτήσεις.
Για μας λοιπόν η αλλαγή μοντέλου σημαίνει αρχίζεις με τις ανισότητες όλων των ειδών. Θα μου πει το ΚΚΕ ότι οι ανισότητες δημιουργούνται από τον καπιταλισμό. Και έχει δίκιο. Με μια διαφορά. Ότι ρυθμίσεις και εναλλακτικές οικονομικές πολιτικές μπορούν να μειώσουν τις ανισότητες και όταν έχουνε μειωθεί οι ανισότητες τότε οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες είναι σε θέση να διευρύνουν τις διεκδικήσεις τους για μια ακόμα μεγαλύτερη αλλαγή μοντέλου.
Αρχίζοντας λοιπόν από αυτό, φτιάχνεις και σχεδιάζεις διαφορετικό μοντέλο. Ένα μοντέλο που θα φέρει μια βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη".
