Η ανακοίνωση αναφέρει:
«Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Καμιά απογοήτευση! Οι αντιδραστικές εξελίξεις στην εκπαίδευση, η επιστράτευση, η επίθεση κυβέρνησης, πλουτοκρατίας στο σύνολο της ζωή μας δεν μπορούν και δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητες. Μας αφορούν όλους. Μπροστά μας είναι όλα τα προβλήματα.
Το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών και τώρα, όπως και στη φάση των πρόσφατων εξελίξεων, απευθύνεται στους συναδέλφους, με καθαρές κουβέντες για τα συμπεράσματα που προκύπτουν. Η μη πραγματοποίηση της απεργίας που πρότεινε η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ, ήταν προδιαγεγραμμένη. Είχαμε έγκαιρα προειδοποιήσει για όλα αυτά, είπαμε την αλήθεια. Επιβεβαιωθήκαμε για άλλη μια φορά. Συγκεκριμένα λέγαμε: «Η ηγεσία της ΟΛΜΕ παίζει πολιτικά, επικοινωνιακά παιχνίδια στις πλάτες του κλάδου … οδηγεί τον κλάδο σε τυφλή απεργία χωρίς συμμαχίες, χωρίς σχέδιο, χωρίς προοπτική» (1/5/2013). Με μόνο τελικά στόχο τη φθορά της κυβέρνησης και τη ψηφοθηρία. Τελικά, η Γ. Σ. Προέδρων με πρόταση των ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-ΠΑΣΚ κατέληξε ότι «δεν υπάρχουν οι όροι και οι προϋποθέσεις για την πραγματοποίηση της απεργίας». Το ίδιο είπαν και οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ (πρότειναν χαρακτηριστικά να απεργήσουν μόνο ορισμένοι συνδικαλιστές κι όχι όλος ο κλάδος), αλλά στη συνέχεια, μέσα στη Γ.Σ. Προέδρων (ως γνωστό) τα γύρισαν. ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΠΑΣΚ άφησαν τον κλάδο στο έλεος της επιστράτευσης, τον οδήγησαν σε αδιέξοδο.
Αλλά τα γεγονότα έχουν και συνέχεια! Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο των εκπαιδευτικών και το παρακλάδι της στην Πρέβεζα, το ΜΕΤΩΠΟ, μάς έχει συνηθίσει για το πώς εννοεί τον διάλογο και τις διαφορετικές απόψεις, ήτοι: «Όταν αποκαλύπτεις την γύμνια των λόγων και των πράξεών μου, σε αποκλείω»!
Δεν τους έφτασε ο αποκλεισμός του ομιλητή του ΠΑΜΕ από την εκδήλωση του ΚΕΜΕΤΕ στην Πρέβεζα, αλλά και στη συγκέντρωση των «έγκλειστων» λόγω «επιστράτευσης» καθηγητών στο 4ο Γυμνάσιο την προηγούμενη Παρασκευή, συνέβη το εξής καθόλα αποκαλυπτικό. Πρώτ’ απ’ όλα κάλεσαν τους συναδέλφους «σε ενημέρωση» της ΕΛΜΕ, χωρίς να υπάρχει τέτοια απόφαση και όταν ο Αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ που βρισκόταν στο σχολείο του, θέλησε να πάρει τον λόγο, δεν τον άφησαν καν να μιλήσει, φωνάζοντας και ασχημονώντας. Πρωτοστάτησε στέλεχος και υποψήφιός τους, ενώ ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ και ο αιρετός της παράταξής τους στο ΠΥΣΔΕ παρακολουθούσαν συνεπικουρώντας με την σιωπή τους!
Αλλά ο κατήφορος, έτσι και τον πάρεις δεν έχει τέλος.
Σε ανακοίνωσή τους λίγο αργότερα, αφού υποκρίνονται τους προδομένους από την ηγεσία τους, για την αναστολή της απεργίας -τη στιγμή που οι ίδιοι και σε τοπικό επίπεδο έχουν τεράστιες ευθύνες- εγκαλούν το ΠΑΜΕ για σκύλευση του πτώματος του σωματείου, για ένα «έγκλημα» στο οποίο και αυτοί συνήργησαν, με το να αρνηθούν στην κρίσιμη συνέλευση της Τρίτης να πάρουν θέση σχετικά με την επιστράτευση, λες και αυτή δεν υπήρχε! Η άρνησή τους αυτή ήταν συνειδητή επιλογή, γιατί δεν είχαν από την αρχή σκοπό να συγκρουστούν, όπως ομολογούν στην ανακοίνωσή τους: την Πέμπτη στη νέα συνέλευση θα ρωτούσαν τον κλάδο αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για σπάσιμο της επιστράτευσης!! Και τώρα θρηνούν ότι το σωματείο είναι νεκρό! Ενώ είναι Αυτοί που το οδήγησαν σ’ αυτό το σημείο με τη συνδικαλιστική τους πρακτική, χρόνια τώρα! Ωραία αγωνιστικότητα θέλουν να εμφυσήσουν στους συναδέλφους που τους εμπιστεύθηκαν! Και όχι μόνο αυτό! Ενώ οι ίδιοι εμπλέκονται σ’ αυτόν τον «φόνο», ζητούν από το ΠΑΜΕ να μην αποδίδει τα τού Καίσαρος τω Καίσαρι, να μη μιλάει δηλαδή για τις ευθύνες τους, γιατί αυτό αποτελεί «σκύλευση» του «νεκρού» κινήματος! Το ΠΑΜΕ δεν χαίρεται με τις ήττες του κινήματος, ούτε τις χρησιμοποιεί για μικροπολιτικές σκοπιμότητες, όπως κάνουν οι ίδιοι!
Την ίδια στιγμή εκπρόσωπος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Πρέβεζα, μέλος των Παρεμβάσεων, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα για την στάση της παράταξής του και τις μεγάλες της ευθύνες, προβαίνει σε συνέντευξη Τύπου, όπου «αποκαλύπτει» πως το ΠΑΜΕ δεν θέλει τους αγώνες και την απεργία, γιατί πρότεινε και υλοποίησε την μόνη τελικά απεργία που έγινε εναντίον της επιστράτευσης!!
Μήπως εκείνο που τους πειράζει εν τέλει είναι ότι αποδείχθηκε ο υπονομευτικός και παραπλανητικός τους ρόλος; Μήπως εκείνο που τελικά τους ενοχλεί είναι ότι το ΠΑΜΕ δεν κατάφεραν να το κάνουν συνένοχό τους;
Ωστόσο καλούμαστε σήμερα να απαντήσουμε και στο εξής κρίσιμο ερώτημα:
Ποιες είναι σήμερα οι προϋποθέσεις για να είναι οι αγώνες αποτελεσματικοί, για να απαντήσει ο λαός στον πόλεμο που του έχουν κηρύξει;
-
Οργάνωση, κίνημα αποφασισμένο, ηγεσίες αφοσιωμένες και ικανές για αγώνα μέχρι τέλους.
-
Κοινωνική συμμαχία και σχέδιο για οργανωμένους αγώνες, μορφές πάλης που θα προφυλάσσουν το κίνημα από τυχοδιωκτισμούς, που συσπειρώνουν και προετοιμάζουν τους εκπαιδευτικούς για σύγκρουση με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής
Αυτές τις προϋποθέσεις προσπάθησαν να αναδείξουν όλη αυτή την περίοδο οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Ρίχνοντας ιδιαίτερο βάρος στην ανάγκη:
-
ο αγώνας να γίνει υπόθεση των ίδιων των εκπαιδευτικών, να συμπορευτούν με τους εργαζόμενους γονείς, τους μαθητές, το εργατικό-λαϊκό κίνημα, κατά περιφέρεια, νομό, δήμο, σχολείο.
-
ο αγώνας να δοθεί ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, να βάζει στο επίκεντρο τις αντιδραστικές εξελίξεις στην εκπαίδευση, το τι μαθαίνουν τα παιδιά του λαού, το πρόβλημα της παιδείας σαν λαϊκό πρόβλημα και ταυτόχρονα τις ανάγκες των εκπαιδευτικών.
Με ένα τέτοιο κίνημα, με ένα τέτοιο προσανατολισμό, μπορούσαμε και μπορούμε να υπερασπιστούμε τα δίκαια αιτήματά μας ενάντια στις υποχρεωτικές μεταθέσεις, τις χιλιάδες απολύσεις που έρχονται με την αύξηση του ωραρίου και την αξιολόγηση, τον κρατικό αυταρχισμό και την καταστολή, το νέο αντιδραστικό πειθαρχικό δίκαιο.
Αυτή η ενότητα, πάνω σε αυτό το περιεχόμενο, είναι όχημα και ασπίδα για το κίνημά μας. Με αυτό τον προσανατολισμό μπορεί το κίνημα των εκπαιδευτικών να βρει στήριξη από τους εργαζόμενους γονείς, από τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών. Να γίνει αποτελεσματικό, να στριμώξει την κυβέρνηση, να φέρει νίκες.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Καμία απογοήτευση, καμία μοιρολατρία! Όλοι στις ΕΛΜΕ και στους Συλλόγους. Συσπείρωση τώρα με το ΠΑΜΕ. Τη μόνη δύναμη που μιλά καθαρά, δεν κοροϊδεύει, που θέλει και μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στην ανασύνταξη του κινήματος. Ήρθε η ώρα, πιο αποφασιστικά, να παραμερίσουμε τις συνδικαλιστικές δυνάμεις που έχουν συμβιβαστεί με τη σημερινή βαρβαρότητα, που έχουν συμβιβαστεί με όσους μας κάνουν τη ζωή κόλαση, που μας οδηγούν από ήττα σε ήττα. Δεν μπορείς να τις εμπιστευτείς άλλο! Η ανάγκη να ενισχυθεί η κατεύθυνση που το ΠΑΜΕ προτείνει στο κίνημα προβάλλει από παντού.
Εδώ βρίσκεται η ελπίδα, εδώ βρίσκεται η προοπτική!».
