Η ανακοίνωση αναφέρει:
«ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΩΔΙΑ» ΑΠΟ ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ, ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Την Κυριακή 4 Μάη, δόθηκε μια ακόμη μάχη των εργαζομένων στον κλάδο του εμπορίου και του ιδιωτικού τομέα όσον αφορά την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ μαζί με το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Πρέβεζας, πρωτοστατώντας στην απεργία, προκηρυγμένη πανελλαδικά, έδωσαν αγωνιστικό παρόν με παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το super market “Lidl” καλώντας εργαζόμενους και καταναλωτές να μην συμπράξουν στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, που αποσκοπεί μόνο στην αύξηση των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και το παραπέρα τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων.
Την ίδια στιγμή οι παρατάξεις Συνδικαλιστική Ενότητα (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), Αγωνιστική Παρέμβαση (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και Ριζοσπαστική Ενότητα (ΣΥΡΙΖΑ), τηρώντας σιγή ιχθύος και αδιαφορώντας για την απεργία στον κλάδο του εμπορίου, προχώρησαν σε εκλογές για την δημιουργία διασπαστικού σωματείου. Με σκοπό τον αποπροσανατολισμό, τη χειραγώγηση των εργαζομένων και την υπονόμευση της δράσης του ήδη υπάρχοντος ταξικού κλαδικού σωματείου. Δηλαδή αντί να βρίσκονται στο πλευρό των εργαζομένων, αποφάσισαν μέσω των «εκλογών» να προσθέσουν «κουκιά» αντιπροσώπων τους στο Εργατικό Κέντρο.
Αυτή η τακτική των παρατάξεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού με τους πρόθυμους βαστάζους των «αριστερών» παρεμβάσεων, δεν είναι ούτε καινούρια ούτε «κεραυνός εν αιθρία». Τον τελευταίο χρόνο οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ, όπου υπάρχει και δρα συνδικάτο ή σωματείο συσπειρωμένο στο ΠΑΜΕ, «φυτεύουν» σωματεία –«σφραγίδες» ή στήνουν άλλα διασπαστικά. Πρόσφατα παραδείγματα -εκτός από την Πρέβεζα- είναι τα σωματεία –μαϊμούδες στο χώρο των ιδιωτικών υπαλλήλων στην Δυτική Αττική και στην Κέρκυρα (παλιότερη εμπειρία υπάρχει και εδώ στην Πάργα με αντίστοιχο «σωματείο σφραγίδα»).
Στην ίδρυση του μορφώματος με την επωνυμία «Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και λοιπών Ιδιωτικών Υπαλλήλων Δήμου Πρέβεζας» πρωτοστάτησαν συνδικαλιστικά στελέχη της ΠΑΣΚΕ, (Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου και μέλη της διοίκησής του) από κοινού με εργοδότες, οι οποίοι με εκβιασμούς και πιέσεις, με υποσχέσεις για μια θέση σε προγράμματα επιμόρφωσης του ΙΝΕ –ΓΣΕΕ και στο σκλαβοπάζαρο των 5μηνων προγραμμάτων απασχόλησης, «έσυραν» τους εργαζόμενους να ψηφίσουν. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ αποτελεί έναν από τους πιο ισχυρούς «ντίλερ» εργασίας και λειτουργεί ως μια καλοστημένη μηχανή που διαχειρίζεται τεράστια ποσά που καταλήγουν έμμεσα στις τσέπες των επιχειρηματιών. Προσφέρει εργαζόμενους στις επιχειρήσεις σε καθεστώς μαύρης εργασίας, στηρίζει την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Βασικό γρανάζι της μηχανής αυτής στην Πρέβεζα, το στέλεχος της ΠΑΣΚΕ Βαγγέλης Ντόντορος ο οποίος εκμεταλλευόμενος της θέσης του στο ΙΝΕ – ΓΣΕΕ υποσχόταν θέσεις σε προγράμματα με αντάλλαγμα την ψήφο των εργαζομένων.
«Συνέταιροι» σε αυτή την «πρωτοβουλία» ποδηγέτησης των εργαζομένων, ως τσιράκια και δεκανίκια της ΠΑΣΚΕ συμμετείχαν οι συνδικαλιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΣΥΡΙΖΑ. Επιβεβαιώνοντας τον χαρακτηρισμό που τους έχει αποδοθεί ως «πέμπτη φάλαγγα» μέσα στο εργατικό κίνημα. Άλλωστε είναι συνήθης η πρακτική τους, όταν οι συσχετισμοί σε σωματεία και εργατικά κέντρα αλλάζουν υπέρ των ταξικών δυνάμεων, να συνεργάζονται με τις κυβερνητικές παρατάξεις, ώστε το συνδικαλιστικό κίνημα να παραμένει σε αντιδραστική κατεύθυνση και στη γραμμή υποτέλειας της ηγεσίας της ΓΣΕΕ.
Σε αυτές τις εκλογές θεώρησαν σκόπιμο να πάνε ένα βήμα παραπέρα προκειμένου να επιτευχθεί ο σκοπός τους. Κατά τη διενέργεια των εκλογών(!) «φύλαγαν» σαν ΜΑΝΤΡΟΣΚΥΛΑ την είσοδο του Εργατικού Κέντρου για να μη μπουν οι «ασφαλίτες του ΠΑΜΕ» (μέλη της διοίκησης σωματείων και του Κέντρου) όπως τους χαρακτήρισαν, γιατί στο εσωτερικό του μοίραζαν κουκιά και ψήφους με τον πασκίτη πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου που μπαινόβγαινε ελεύθερα!!!
Είναι άμεσα εμπλεκόμενοι στις μεθοδεύσεις της ΠΑΣΚΕ γιατί όλα γίνονταν μπροστά στα μάτια τους και το αποδέχτηκαν. Ανακοινώσεις εκ των υστέρων με ύφος ¨απατημένης συζύγου¨ δεν τους ξεπλένουν όσο και να το προσπαθούν.
Γι’ αυτό ας προσέχουν όσοι επιδεικτικά «κουνούν το δάχτυλο» στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και δήθεν κόπτονται για την «ενότητα» της εργατικής τάξης. Το ΠΑΜΕ δεν μπορούν να το φοβίσουν και οι χαρακτηρισμοί που του αποδίδουν τα ναυάγια της ταξικής πάλης είναι «παράσημα» στον αγώνα που δίνει ενάντια στον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Τώρα επειδή κλίνουν σε όλες τις πτώσεις την ενότητα των εργαζομένων, αποκαλυπτική είναι η στάση των ΠΑΣΚΕ –ΔΑΚΕ-Αυτόνομης Παρέμβασης στην συνεδρίαση της νέας διοίκησης για την εκλογή Προεδρείου στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, τον προηγούμενο χρόνο. Εκεί προκειμένου να αφήσουν την Δ.Α.Σ. (συνδικαλιστική παράταξη που πρόσκειται στο ΠΑΜΕ) εκτός προεδρείου χρησιμοποίησαν φαιδρά επιχειρήματα, όπως το να επικαλούνται ότι δεν θα λειτουργούσε το προεδρείο αν λάμβανε η Δ.Α.Σ. αντιπροσώπευση (παρόλο που είχε λάβει 13.000 ψήφους στα σωματεία). Από την τοποθέτηση τους επιβεβαιώθηκε ακόμη μια φορά, ότι το άγχος τους είναι να μην υπάρχει αντιπροσώπευση από το ΠΑΜΕ, που αντιπαλεύει τα αντεργατικά μέτρα, αλλά να κάνουν κουμάντο στην Ομοσπονδία οι παρατάξεις που υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα σε ποιους μπορούν να εμπιστευθούν οι εργαζόμενοι την ενότητα του εργατικού λαϊκού κινήματος; Μήπως στο αστικό κράτος και στις συνδικαλιστικές παρατάξεις που το εκφράζουν ή στο οργανωμένο και ταξικά προσανατολισμένο κίνημα, που τάσσεται ενάντια στον «στημένο» κοινωνικό διάλογο, στην σήψη και τον εκφυλισμό που εκφράζει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός;
Καλούμε τους εργαζόμενους να βγάλουν συμπεράσματα από τις καλοστημένες συνεργασίες εις βάρος τους και να αποδοκιμάσουν την στάση των παρατάξεων που υπονομεύουν το εργατικό λαϊκό κίνημα. Οι εργαζόμενοι να πυκνώσουν τις γραμμές του κλαδικού ταξικού σωματείου, να συμπορευτούν με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, να δώσουν δύναμη με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους στην δική τους δύναμη και ελπίδα. Να βάλουμε από κοινού εμπόδια στα αντιλαϊκά μέτρα και να διεκδικήσουμε τα σύγχρονα δικαιώματά μας.
ΥΓ Ας αφήσουν στην ησυχία του τον Λένιν οι της Αγωνιστικής Παρέμβασης δε τους φταίει σε τίποτα να τον παραποιούν. Γιατί ο Λένιν ούτε διακήρυσσε όπως αυτοί την ταξική συνεργασία, ούτε την υποταγή του κινήματος στον εργοδοτικό συνδικαλισμό. Ο Λένιν οδήγησε την εργατική τάξη της χώρας του στην ανατροπή του συστήματος που οι Παρεμβάσεις και τα λοιπά γκρουπούσκουλα θέλουν να διαχειριστούν!».
