Ξημερώματα στα επείγοντα.Αιμόφυρτος.Αριστερή οφθαλμική κόρη σε μύση ( συστολή ).Δεξιά σε μυδρίαση ( διαστολή ).Αναπνοή Kussmaul.Ηλεκτρολυτικές διαταραχές.Υποξαιμία.Ένας πυγμάχος που δέχτηκε χαριστική βολή στο ρίγκ.Μα στις άκρες των δακτύλων του μια μέλαινα χρώση, περιέγραφε έναν άλλο θάνατο, εξίσου πιθανό.Μελάνι γραφής πετάγονταν σαν αίμα , ακολουθώντας το σφυγμικό κύμα του χεριού του. - " ...Overdose γραφής... " η φωνή ενός ειδικευόμενου. Μα η όψη του ασθενούς δεν έμοιαζε με αυτή ενός συγγραφέα. Ο επιμελητής της ομάδας των επειγόντων, έβαζε το χέρι του στη φωτιά ότι πρόκειται για θάνατο από κάποιο " άπερκατ " στο χώρο της παλαίστρας .Όμως η γνώμη του φτωχού ειδικευόμενου δεν τον άφηνε σε ησυχία .Περιβάλλον του ασθενούς δεν υπήρχε για να δώσει μια μαρτυρία. Ο χρόνος μετρούσε αντίστροφα για τη ζωή του. Έπρεπε να βιαστούν αλλιώς ο ασθενής θα χάνονταν. Το διαφοροδιαγνωστικό σκεπτικό περιλάμβανε δύο εξίσου πιθανές διαγνώσεις. Εγκεφαλική αιμορραγία από γροθιά ή τοξικότητα από υπερβολική δόση γραφής. Κάθε μία με ένα εντελώς διαφορετικό πρωτόκολλο θεραπείας.

Με έναν επιθανάτιο ρόγχο - ξεχωριστό από τους υπολοίπους- ο συγγραφέας - πυγμάχος τους αιφνιδίασε, ντύνοντας με πέπλο μυστήριο τον θάνατό του. Ο συγγραφέας - πυγμάχος ήταν αμφίβιο.

Όπως ο γιατρός, που κρύβει μέσα του μια νοσοκόμα.

Όπως ο αρσιβαρίστας, που μέσα του πάλλεται μια Κομανέτσι.

Όπως ο Ραχμάνινοφ, που κυοφορεί έναν Τσιτσάνη.

Όπως ο υπάλληλος, που στο αίμα του κυλά μικρή δόση αφεντικού.

Όπως ο εθνικιστής, που στο αίμα του αιωρείται μια σταγόνα προλετάριου.

Όπως ο υγιής, που του λείπει το σθένος για ζωή.

Όπως ο άρρωστος, που σφύζει από υγεία.

Όπως ο μικρός Ανδρέας, που κουβαλάει έναν αντάρτη στην καρδιά του.

Όπως ο Αντάρτης , που μένει για πάντα ένας μικρός Ανδρέας.

Τίποτα δεν έχει τελειώσει.Για τον καθένα μας.Μη βιάζεστε να βγάλετε εύκολα διάγνωση.