Στο αφιέρωμα αναφέρεται:
«Ο Σελάμι Ατάρ, ένα από τα τελευταία μέλη της κοινότητας των προσφύγων από την Ελλάδα στην Τουρκία, στο πλαίσιο της ανταλλαγής πληθυσμών μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πέθανε στα 97 του χρόνια. Θάφτηκε με ένα κλαδί ελιάς και χώμα από τη γενέτειρά του, την Πρέβεζα.
Ήταν πέντε ετών όταν ήρθε στην Τουρκία από την Πρέβεζα, μαζί με την οικογένειά του, κατά τη διάρκεια της ανταλλαγής πληθυσμών.
Πέθανε σε ένα νοσοκομείο στο Gemlik της Προύσας, την Πρωτοχρονιά του 2016.
Η κόρη του Ατάρ, Nurdan Atar Okumu, είπε ότι ο θείος του πατέρα της ήταν στην Πρέβεζα Δήμαρχος πριν την ανταλλαγή πληθυσμών.
«Ο πατέρας μου είχε μία πολύ πλούσια οικογένεια. Άφησαν τα πάντα πίσω και ήρθαν στο Gemlik με πλοίο. Την περασμένη χρονιά, ορισμένοι κάτοικοι του Gemlik επισκέφτηκαν την Πρέβεζα και έφεραν πίσω λίγο χώμα και ένα κλαδί ελιάς για τον πατέρα μου. Ήταν πολύ χαρούμενος όταν συνέβη αυτό και γι’ αυτό τον θάψαμε και με αυτά τα αντικείμενα». Δήλωσε η κόρη του Ατάρ.
Το Ινστιτούτο Κοινωνικής Ασφάλειας έδωσε ένα μετάλλιο στον Ατάρ τον Μάιο του 2015 επειδή ήταν ο μεγαλύτερος εν ζωή, από εκείνους που είχαν ζήσει την ανταλλαγή πληθυσμών.
Ο Σελάμι Aτάρ έγινε πατέρας τεσσάρων παιδιών και δούλεψε ως μαραγκός στο Gemlik. Δεν κατάφερε να επισκεφθεί ποτέ ξανά την Πρέβεζα…»
*Ευχαριστούμε για τη συνεργασία την Μαριάννα Τσάτσου
