Γράφει ο Άγγελος Σκλαβουνάκης (Δημοσιογράφος)
Δεν ξέρω αν θα χρειαστεί στο μέλλον να βάλουν μετρητή στην ουροδόχο κύστη μας, ωστόσο εδώ και πολλά χρόνια έχουν κατορθώσει με έντεχνο τρόπο να μας περάσουν ως πάγια κάποια χαράτσια, τα οποία δεν θα έπρεπε να υφίστανται σε τόσο υψηλά νούμερα.
Αναφέρομαι στα στάνταρ έξοδα που πληρώνει ένας μέσος Έλληνας πολίτης από τη στιγμή που γεννιέται μέχρι την ώρα που «ταξιδεύει» για... άλλες πολιτείες.
Πρόκειται για τα έξοδα γέννας, βάφτισης, γάμου και κηδείας τα οποία το «σύστημα» φροντίζει να περνάνε από γενιά σε γενιά . Είναι μια εξαιρετική μπίζνα με στάνταρ πελάτες όπου σπάνια αναρωτιόνταν μέχρι σήμερα, γιατί να βάζουν το χέρι βαθιά στη τσέπη για όλα αυτά.
Όσοι/ες είστε της άποψης : έβγαλα γιο πάρτε κόσμε , παντρεύομαι και θέλω το μυστήριο να θυμίζει χειροτονία αρχιμανδρίτη ή να θάψουμε τους μακαρίτες με χρυσάφια και ρολόγια, ας μη κουράζετε άλλο τα μάτια σας στην οθόνη...
Καλοί λοιπόν οι πρόλογοι αλλά ας περάσουμε στους... αριθμούς τους οποίους δύσκολα γλιτώνουμε σε αυτή τη ζωή.
Εν αρχή ην ... η γέννα η οποία είναι με διαφορά το πιο σημαντικό...μυστήριο από όλα τα προηγούμενα ωστόσο η τιμή της θα μπορούσε να είναι πιο ...ελκυστική.
Το «μπιλιέτο» που καλείται να πληρώσει κατά μέσο όρο ο Έλληνας πολίτης για τη συγκεκριμένη διαδικασία είναι γύρω στα 2.500 ευρώ. Υπάρχει κόσμος που πληρώνει ακόμα και 5.000 ευρώ σε ιδιωτικές κλινικές.
Την ίδια στιγμή σε πολλές χώρες το συγκεκριμένο χαρμόσυνο γεγονός καλύπτεται αποκλειστικά από τα ταμεία ασφάλισης των πολιτών ή είναι τουλάχιστον πολύ φθηνότερο σε κόστος. Στην Ελλάδα δυστυχώς και ταμεία ασφάλισης πληρώνουμε και όποτε χρειαστεί ιατρική περίθαλψη την... ξαναπληρώνουμε.
Προφανώς θα πρέπει να χαμηλώσουν τα οικονομικά στάνταρ γιατί ήδη αρκετές είναι οι οικογένειες που επιστρέφουν στη λύση της γέννας στο σπίτι που κοστίζει 1.000 ευρώ.
Και έτσι όπως πηγαίνει το πράγμα θα ...γυρίσουμε στη κυρά μας τη Μαμή!
Όχι άλλο… τάλαντο!
Εν συνεχεία μεγαλώνοντας το ..παιδάκι θα χρειαστεί να πάρει ένα όνομα. Παραδοσιακά η διαδικασία της βάφτισης ήταν η πιο ...δημοφιλής στην Ελλάδα και οι ενδιαφερόμενοι γονείς έβαζαν βαθιά το χέρι στη τσέπη, μαζί με τον νονό και όλα μαζί (εκκλησίες, ρούχα, στολισμοί κλπ) δύσκολα έρχονταν κάτω από 1.500 ευρώ.
Αν δε , ήθελαν ...υψηλότητες με τραπέζι γλεντιού , το ποσό εκτοξευόταν σε δυσθεώρητα νούμερα. Κατά συνέπεια ή θα πρέπει να απλουστευτεί το συγκεκριμένο μυστήριο στο οικονομικό μέρος ή να προωθηθεί ακόμα περισσότερο η λύση της ονοματοδοσίας στο ληξιαρχείο που είναι και τζάμπα. Για όσους θίγονται για το χριστιανικό τους φρόνημα, ας ανατρέξουν στον Ιωάννη τον βαπτιστή , όπου κατά τας …γραφάς η βάπτιση γινόταν με λίγο… θαλασσινό νεράκι και τίποτα περισσότερο.
Κατόπιν έρχεται η ώρα που οι περισσότεροι καλούνται να πληρώσουν τα...γαμησιάτικα (τα έξοδα του γάμου για να μην παρεξηγηθούμε) , τα οποία είναι πανάκριβα. Τα… φρουφρού και αρώματα του γάμου σε συνδυασμό με το γλέντι φτιάχνουν ένα «κουστούμι» που μπορεί να ξεπεράσει ακόμα και τα 10.000 ευρώ. Σίγουρα είναι πιο συμφέρουσα η διαδικασία μιας κοινής τελετής βάπτισης-γάμου, ενώ φυσικά υπάρχει και ο πολιτικός γάμος του οποίου το κόστος δεν ξεπερνάει τα 100 ευρώ.
Φτάνουμε στο τέλος του νήματος της ζωής , όπου έχει δημιουργηθεί μια ..ειδική φάμπρικα που φροντίζει να κάνει ...αφαίμαξη στους οικείους του εκλιπόντος για πολλά χρόνια. Αρχικά μια απλή κηδεία ανέρχεται το λιγότερο στα 700 ευρώ και μπορεί να φτάσει σε υψηλότατη τιμή που και …νεκρούς ανασταίνει από τη πρόκληση.
Με τα σημερινά δεδομένα όλοι όσοι εμπλέκονται σε αυτή την ιστορία θα πρέπει να χαμηλώσουν τα ...στάνταρ τους σε πρώτη φάση, ενώ και εμείς θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί να ...συντηρούμε όλη αυτή τη κατάσταση. Τα απέραντα θλιβερά νεκροταφεία που υπάρχουν σε όλη τη χώρα, το μόνο που κάνουν είναι να …μαραζώνουν τον κόσμο και να γεμίζουν κάποιες τσέπες. Ενδεχομένως για κάθε άτομο που φεύγει από αυτή τη ζωή να ήταν καλύτερο να του φυτέψουμε ένα δέντρο π.χ. μια λεμονιά και να πηγαίνουμε να το φροντίζουμε.
Αν κάνουμε μια σούμα σε όλα αυτά τα έξοδα κατά μέσο όρο βλέπουμε ότι πληρώνουμε 15.000 ευρώ έκαστος επειδή είχαμε το… θράσος να γεννηθούμε , να πάρουμε όνομα , να βρούμε το έτερον ήμισυ και μετά να …φύγουμε.
Φυσικά υπάρχουν πολλά άλλα μόνιμα χαράτσια και φόροι στη ζωή μας οι οποίοι είναι απάνθρωποι και ανεπίτρεπτοι, σε αυτό το κείμενο έγινε απλά μια αναφορά σε χρήματα που πληρώνουμε από …παραδοσιακές δυσειδαιμονίες.
Υ.Γ. 1:Πολλές φορές το αρρωστημένο μου μυαλό σκέφτεται ότι όσοι πεθαίνουν, τους παίρνει με το βαρκάκι ο Χάροντας στον Αχέροντα και τους δίνει έναν αναλυτικό οικονομικό λογαριασμό με όσες παραβάσεις έχουμε κάνει και δεν τις είχε δει κανείς. Π.χ. ένα κόκκινο φανάρι, ένα ποτηράκι παραπάνω, ένα σκουπιδάκι στο δρόμο κλπ. Και κάπως έτσι θα είμαστε χρεωμένοι και στη μεταθανάτια ζωή…
Υ.Γ. 2: Ας μην γελιόμαστε… Εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση εδώ…