Τα τελευταία χρόνια και ειδικά μετά την πτώση των υψηλών ποσοστών που συγκέντρωναν τα δυο μεγάλα κόμματα, άρχισε να συζητείται και στη χώρα μας η έννοια της «Προγραμματικής συμφωνίας» εννοώντας με αυτή ένα εκ των προτέρων συμφωνημένο ελάχιστο γενικό πλαίσιο για την οργάνωση και τη διοίκηση του κράτους την επομένη των εκλογών. Πρόσφατα ο Βουλευτής του Ποταμιού, Γρήγορης Ψαριανός, είχε προτείνει να γίνει προεκλογικά μία προγραμματική συμφωνία με τη Νέα Δημοκρατία λέγοντας:«Το Ποτάμι έχει ένα πρόγραμμα με είκοσι πολύ βασικά σημεία για το τι πρέπει ν’ αλλάξει στη χώρα. Να συμφωνηθούν λοιπόν τα πέντε και να προχωρήσουμε μαζί».
Οι προγραμματικές συμφωνίες είναι κάτι κοινό στο δυτικό κόσμο, και έχουν εφαρμοστεί σε πολλές χώρες με πιο γνωστές σε μας την Γερμανία και το Βέλγιο, αλλά και πρόσφατα την Ισπανία και την Ιταλία ανάμεσα στη Λέγκα του Βορρά και τα Πέντε Αστέρια.
Στη χώρα μας ψηφίστηκε στις 12 Ιουλίου 2018 το νομοσχέδιο για την τοπική αυτοδιοίκηση που είναι γνωστό ως «Κλεισθένης». Η κυριότερη αλλαγή είναι η εγκαθίδρυση της απλής αναλογικής, η οποία θα αλλάξει άρδην τον τρόπο λειτουργίας του δημοτικού και περιφερειακού συμβούλιου, όπως τον γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Μέχρι σήμερα και 10% να είχες στον πρώτο γύρο, εάν έβγαινες Δήμαρχος είχες την πλειοψηφία και κυβερνούσες κατά το δοκούν.
Από την 1η Σεπτεμβρίου 2019 στην πλειοψηφία των συμβουλίων θα χρειαστεί να γίνουν συνεργασίες. Και αυτές οι συνεργασίας δεν μπορούν να γίνουν με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και με ανταλλάγματα. Κάθε συνδυασμός πρέπει να έχει προγραμματικές θέσεις, οι οποίες να ξεκινούν από την κοινωνία, απ’ αυτό που χρειάζεται η πόλη και έχουν ανάγκη οι δημότες και δεν είναι απλά θέμα των επικεφαλής των συνδυασμών ή των συμβούλων τους.
Επίσης θα πρέπει αφήνοντας τους εγωισμούς και τα επικοινωνιακά τρικ να μας δηλώσουν καταρχάς ποιες είναι οι θέσεις τους για μια σειρά από βασικά προβλήματα της πόλης. Η λογική, δεν τις λέω να μην τις πάρουν οι άλλοι, ή θα τις πω μετά τις εκλογές κ.α. είναι από ανόητη έως επικίνδυνη. Στη συνέχεια με ποιες θέσεις συμφωνούν ή διαφωνούν με άλλους συνδυασμούς. Και ακόμα να μας δηλώσουν με ποιον θα μπορούσαν να συνεργαστούν μετά τις εκλογές, εφόσον χρειαστεί και με ποιον το αποκλείουν.
Κάθε δημότης πρέπει να το γνωρίζει για να αποφασίσει με γνώμονα το συμφέρον της πόλης, έχοντας όλες τις πληροφορίες. Μπορεί πχ ο Χ υποψήφιος να είναι ελκυστικός αλλά να μου είναι αντιπαθής ή να θεωρώ επικίνδυνο τον Ψ με τον οποίον προτίθεται να συνεργαστεί και το δεύτερο να έχει βαρύνουσα σημασία στην απόφαση μου.
Οι νέοι καιροί επιτάσσουν νέα ήθη και οι διεκδικητές της εξουσίας, οι οποίοι προσδοκούν να είναι οι κεφαλές της πόλης, θα πρέπει να είναι αυτοί που θα προσαρμοστούν πρώτοι.
