Τόσα χρόνια οικονομικής κρίσης και μνημονίων, κάθε μέρα για την κοινωνική πλειοψηφία αυτού του τόπου φαίνεται χειρότερη από την προηγούμενη. Οι χιλιάδες απολύσεις και η ανεργία, η ελαστική και η απλήρωτη εργασία, οι συνεχείς περικοπές μισθών και συντάξεων, οι αυξήσεις των φόρων και η επιβολή νέων,  έχουν καταβαραθρώσει το εισόδημα της λαϊκής οικογένειας που με το ζόρι πια εξασφαλίζει “τα προς το ζην”. Έχουν οδηγήσει έναν ολόκληρο λαό στα όρια της εξαθλίωσης.

Με το 3ο μνημόνιο και τους εφαρμοστικούς νόμους που ψήφισε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ (μαζί με τη Ν.Δ. και τα άλλα μνημονιακά κόμματα), έρχεται και η επίθεση στο πιο στοιχειώδες δικαίωμα, αυτό της στέγασης. Η πραγματικότητα είναι ότι με αυτές τις ρυθμίσεις όχι μόνο δεν προστατεύεται η λαϊκή κατοικία και περιουσία, αλλά γίνεται πολύ πιο εύκολη η αρπαγή της από τις τράπεζες, το κράτος και τα κερδοσκοπικά funds (επενδυτικά κεφάλαια). Με το αναθεωρημένο νομικό πλαίσιο καταργήθηκαν επί της ουσίας οι όποιες ευεργετικές διατάξεις περιλαμβάνονταν στο ν. Κατσέλη. Συγκεκριμένα: Για να εξαιρεθεί μια πρώτη κατοικία από τον πλειστηριασμό έπρεπε ο οφειλέτης να προσφύγει μέχρι τέλους του 2018 στον αναθεωρημένο νόμο Κατσέλη αντιμετωπίζοντας αντίστοιχα και τα αυξημένα έξοδα. Η κυβέρνηση επαίρεται ότι ο αναθεωρημένος νόμος παρέχει προστασία στα 2/3 των δανειοληπτών.

Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Ακόμα και όσοι τελούν υπό κατάσταση απόλυτης ένδειας (ενώ με το προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς κατόρθωναν να κουρεύεται το δάνειο τους έως και 90%), χάνουν πλέον κάθε ελπίδα προς αυτό, αφού το ύψος του ποσού που υποχρεούνται συνολικά να καταβάλουν δεν μπορεί να είναι μικρότερο από την αξία που θα πετύχαινε το ακίνητο κατόπιν πλειστηριασμού. 

Με αυτό τον τρόπο δεν προστατεύεται η πρώτη κατοικία, αλλά αντίθετα γίνεται πιο ελκυστικό προϊόν το δάνειο προκειμένου να το αγοράσουν τα ξένα funds. Εδώ είναι και όλη η ουσία της κυβερνητικής πολιτικής: προκειμένου να διευκολυνθεί η μεταβίβαση των δανείων στα funds αφενός τους δόθηκε η δυνατότητα να αγοράσουν ακόμα και ενήμερα (πράσινα) δάνεια, αφετέρου δεν προβλέφθηκε δυνατότητα των δανειοληπτών – ακόμα και όσων ενημερωθούν ότι επίκειται η μεταβίβαση του δανείου τους σε ξένο fund – να αγοράσουν αυτοί το δάνειό τους στην ίδια τιμή. Από το 2018 μάλιστα επιτρέπεται ελευθέρως η μεταβίβαση δανείων που αφορούν πρώτες κατοικίες στα funds, ενώ με το νόμο για το 4ο μνημόνιο δίνεται η δυνατότητα στα funds να συνεργάζονται και με real estate.

Να σημειωθεί ότι ακόμα και όσοι δανειολήπτες έχουν χρήματα για να υποβάλλουν αίτηση στον αναθεωρημένο νόμο Κατσέλη πρέπει να αποδείξουν ότι έχουν την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσουν μέχρι λήξεως του χρόνου του δανείου τους το ποσό που θα ορίσει το δικαστήριο και που δεν μπορεί όπως είπαμε να είναι μικρότερο από την αξία που θα πετύχαινε το ακίνητο κατόπιν πλειστηριασμού. Αλλιώς η αίτησή τους θα απορριφθεί. Όσοι μάλιστα υπέστησαν σημαντικές μειώσεις εισοδημάτων λόγω της κρίσης και του μνημονίου, αλλά διατηρούν εισόδημα άνω των 13.906 ευρώ ή άνω των 35.086 ευρώ (για 4μελη οικογένεια) ή διαθέτουν ακίνητα αξίας άνω των 180.000 ευρώ ή 260.000 ευρώ για 4μελή οικογένεια όχι μόνο δεν μπορούν να προστατεύσουν την κατοικία τους, αλλά χάνουν πλέον κάθε δυνατότητα ακόμα και να μειώσουν το ποσό του δανείου τους!!

Υπάρχει όμως και ένας μεγάλος αριθμός οφειλετών που κατόρθωσαν και μπήκαν (με το προηγούμενο καθεστώς) στο νόμο Κατσέλη, αλλά δεν μπορούν σήμερα να εξακολουθούν να πληρώνουν τις δόσεις που τους όρισαν τα δικαστήρια, χάνοντας έτσι την προστασία της κατοικίας τους. Επίσης καμία δυνατότητα προστασίας δεν έχουν οι έμποροι, που δεν τους επέτρεψαν λόγω τη ιδιότητάς τους να υπαχθούν στον νόμο Κατσέλη.

H Κυβέρνηση ψευδώς επιμένει ότι υπάρχει δίχτυ προστασίας και δεν προτίθεται να επιτρέψει να βγουν στον σφυρί πρώτες κατοικίες. Η ίδια η πραγματικότητα την έχει διαψεύσει. Η απροθυμία της να μην ψηφίσει ένα νόμο που θα κουρεύει τα χρέη των οικονομικά αδυνάτων σε συνδυασμό με τις κατά καιρούς δηλώσεις για το «αναγκαίο αναπτυξιακό μέτρο των πλειστηριασμών», αποδεικνύουν τις πραγματικές προθέσεις της. Η καταστολή που έχει δεχτεί το κίνημα κατά των πλειστηριασμών και η σχετική ρύθμιση περί "Ιδιώνυμου" συνηγορεί στην παραπάνω παραδοχή. 

Για να δούμε λίγο πως εξελίσσονται. Οι πλειστηριασμοί πραγματοποιούνταν κάθε Τετάρτη στα δικαστήρια. Τώρα, όμως, γίνονται κάθε Τετάρτη στα συμβολαιογραφικά γραφεία υπό την μορφή των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Πραγματοποιούνται από τον συμβολαιογράφο που επιλέγει ο επισπεύδων τον πλειστηριασμό δανειστής (συνήθως τράπεζα) μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας, στην οποία θα μπορούν να έχουν πρόσβαση με κωδικό όσοι επιθυμούν να δώσουν προσφορά για το ακίνητο και εφόσον έχουν καταθέσει στο συμβολαιογραφικό γραφείο εγγυητική επιστολή ίση με το 1/3 της τιμής πρώτης προσφοράς μέχρι δυο ημέρες πριν την πραγματοποίηση του πλειστηριασμού. Πρόσβαση θα μπορεί να έχει και ο οφειλέτης κύριος του ακινήτου. 

Σε όλη αυτή την κατάσταση, φραγμός για την αρπαγή της λαϊκής περιουσίας, έχει υπάρξει ένα ισχυρό κίνημα σε όλη την Ελλάδα κατά των πλειστηριασμών. Η συντριπτική πλειοψηφία όλων όσων εκπλειστηριάζονται τα σπίτια δεν είναι οι έχοντες, είναι πολίτες οι οποίοι πήραν δάνειο για να μπορούν να έχουν σίγουρη τη στέγαση τους, και αποπλήρωναν προ κρίσης κανονικά τις δόσεις τους. Όταν όμως ο μισθός μειώνεται κατακόρυφα, το κόστος ζωής ανεβαίνει και οι δόσεις παραμένουν στα ίδια επίπεδα ή ακόμα προσαυξάνονται λόγω των τόκων, αντιλαμβανόμαστε όλοι και όλες ότι τα δάνεια "κοκκινίζουν". Απέναντι, λοιπόν, σε όλη αυτή την κατάσταση και για όλο το προηγούμενο διάστημα, οι υποψήφιοι της «ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ για τα χωριά και την πόλη της Πρέβεζας» έχουν σταθεί αλληλέγγυα στο δικαίωμα του λαού στην κατοικία. Σε μια κατοικία για την οποία έχει πληρώσει στην πραγματικότητα πολύ περισσότερα απ' όσα του καταλογίζουν ότι χρωστάει. 

Έτσι, πέραν της κινηματικής παρουσίας που πρέπει να εξακολουθούμε να έχουμε προκειμένου να μπλοκάρουμε τους πλειστηριασμούς, διεκδικούμε:

-Την πλήρη απόσυρση του αντιδραστικού νομοθετικού πλαισίου για την πρώτη κατοικία, καθώς και του "Ιδιώνυμου" που ποινικοποιεί τον αγώνα κατά των πλειστηριασμών

-Δέσμευση του Δήμου ότι δεν θα αναλάβει καμία υπόθεση πλειστηριασμού όπως εντάσσεται και στον νόμο Κλεισθένη

-Αξιοποίηση κτηρίων που έχουν περιέλθει στην περιουσία του Δήμου, ως χώροι στέγασης των χαμηλότερων στρωμάτων της πόλης και συμπολιτών μας.