Αυτή η τοξικότητα όμως δεν πλήττει ισότιμα όλα τα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού.Κατά κύριο λόγο και σχεδόν εξ ολοκλήρου ο κίνδυνος των τοξικών κοινωνικών ρύπων απειλεί την ελληνική εργατική τάξη.Ωχ θα μου πείτε πάλι μαρξιστικά μας τα λες;Θα απαντήσω...είναι τόσο προβληματικός άραγε ο όρος εργατική τάξη όταν σε αυτή ανήκει η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού ,από γιατρούς μέχρι οικοδόμους,από μισθωτούς δημόσιους λειτουργούς μέχρι νεοκαπιταλιστές ιδιωτικούς υπαλλήλους με τη λερωμένη γραβάτα του καθημερινού μόχθου;Πρόβλημα επιβίωσης έχουν όλοι τους,όλοι μας.

Η τοξικότητα είναι με λίγα λόγια «κομμένη» και «ραμμένη» στα μέτρα της μιας και μοναδικής τάξης που πλήττεται ,δηλαδή τη τάξης των εργαζόμενων (πιο light όρος).

Τα 200 δις ευρώ ενισχύσεις στους τραπεζίτες είναι ένα ακόμη παράδειγμα τοξικής δόσης, όχι σε αυτούς που θα τα εισπράξουν ,αλλά σε αυτούς από τους οποίους έγινε η υφαρπαγή τους-δηλαδή των 9/10 του λαού που είναι καταδικασμένο στη φτώχεια.

Άλλο ένα παράδειγμα τοξικότητας που στοχεύει στην τάξη των εργατών ή εργαζόμενων( όπως εσείς προτιμάτε) είναι το αφορολόγητο πετρέλαιο που παρέχεται στους εφοπλιστές από τη μία και η παγωνιά (τοξική για τον ανθρώπινο οργανισμό) στην οποία ρίχτηκαν τα οχτώ δέκατα του πληθυσμού, από την άλλη.

Τοξικό είναι και το φορολογικό απόσπασμα για τον μισθωτό, με τη μείωση της φορολογίας για τους κεφαλαιοκράτες κατά 7%(μιλάμε για άλλη πάντα τάξη- αυτή των κεφαλαιοκρατών που παράγει αλλά δεν εισπράττει τοξικότητα).

Το «ηθικό» της νόμιμης φοροασυλίας των μεγιστάνων του ελληνικού πάντα κεφαλαίου (του πατριωτικού) φαίνεται να προκαλεί «τοξίκωση» σε όσους παράξαν με το μόχθο τους το δημόσιο και εθνικό πλούτο ,αλλά ποτέ δεν επέστρεψε σε αυτούς σε Δημόσια Υγεία.

Άλλη μια ένεση τοξικότητας αποτελεί και το μνημόνιο 3 για την Υγεία.

Αυτό όμως δεν πλήττει-δεν αφορά τα μεγάλα ονόματα (πατριώτες πάλι) που θα επενδύσουν στην ιδιωτική υγεία εντός του κατεδαφισμένου ΕΣΥ αλλά και εκτός.Μιλάμε για τα μεγάλα «σούπερ μάρκετ» της Υγείας που θα συνθλίψουν κάθε αυτοαπασχολούμενο «ψιλικατζή» στα πλαίσια πάντα της «καλοπροαίρετης» απελευθέρωσης του ιατρικού επαγγέλματος.

Η κοινωνία μας σύντροφοι μαστίζεται από τα τοξικά αέρια μιας τάξης ολιγαρχών που σκόπο έχουν να συνθλίψουν έναν λαό ,μια πλατιά τάξη εργαζόμενων, δηλαδή όλους μας.

Ο Μπογιόπουλος το ονομάζει ταξικό Κολοσσαίο.Το οποίο δεν καθαρίζεται,δεν ξεβρωμίζεται.Μόνο εκθεμελιώνεται!

Το κυρίαρχο ερώτημα που τίθεται στον καθένα μας :

WHICH SIDE ARE YOU ON ?

Ο Σπύρος Μπρίκος είναι ιατρός-βιοπαθολόγος