Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Κυριακή, 04 Αυγούστου 2013 15:46

Οι Νεαντερτάλιοι και ο αστικός μύθος (του Σπύρου Μπρίκου)

Γράφει ο Σπύρος Μπρίκος
 
Πηγαίνοντας χρόνια πίσω στην εξέλιξη του ανθρώπινου όντος, στην περίοδο του ανώτερου Πλειστόκαινου, συγκεκριμένα στην μέση Παλαιολιθική εποχή, συναντάμε τον άνθρωπο του Νεάντερταλ, που οφείλει την ονομασία του στην ομώνυμη κοιλάδα του Dusseldorf στη Γερμανία, όπου το 1956 βρέθηκαν για πρώτη φορά σκελετικά κατάλοιπα του είδους. Το μακρύ κρανίο, ο σχεδόν επίπεδος θόλος του, τα τονισμένα υπερόφρυα τόξα, οι μεγάλες στρογγυλές οφθαλμικές κόγχες και τα τραβηγμένα προς τα πίσω ζυγωματικά τόξα είναι ορισμένα από τα χαρακτηριστικά που τον διαφοροποιούν από το είδος Sapiens ( τον σύγχρονο δηλαδή άνθρωπο ). Είναι γεγονός βέβαια ότι σε αρκετές περιπτώσεις οι Νεάντερταλ συνυπήρξαν ως πληθυσμιακές ενότητες με τους πρώτους σύγχρονους ανθρώπους. Για παράδειγμα, στην κοιλάδα του Ebro της Ιβηρικής χερσονήσου, οι τοπικοί πληθυσμοί Νεάντερταλ συνέχισαν να υφίστανται 5.000 - 10.000 έτη μετά την άφιξη των πρώτων Homo sapiens sapiens.
Οι κοινωνικές δομές αυτού του μικρού αναστήματος "αρχανθρώπου " σύμφωνα με την κυρίαρχη σήμερα επιστημονική άποψη, ήταν αρκετά ανεπτυγμένες όπως φαίνεται από την ερμηνεία: 1) των ευρημάτων δεκάδων ταφών νεκρών 2) των ιχνών κυνηγιού 3)των εργαλείων καθημερινών δραστηριοτήτων και 4) της ιατρικής περίθαλψης τραυματιών.
Στέκομαι στον τομέα της περίθαλψης. Βρισκόμαστε χιλιάδες έτη εξέλιξης "πίσω" και οι δραστηριότητες κοινωνικής μέριμνας μοιάζουν πιο "ανθρώπινες" και από αυτές του σύγχρονου ανθρώπου. Αυτό δεν είναι ισχυρισμός αλλά απόδειξη της σύγχρονης επιστήμης της ανθρωπολογίας μέσω των αρχαιολογικών ευρημάτων.  Ένα από αυτά τα ευρήματα είναι ο "αρχάνθρωπος " που βρέθηκε στην <<La-Chappelle-aux-saints>>. Αυτός ο Νεάντερταλ ήταν περίπου 40 ετών. Υπέφερε από αρθρίτιδα και από μια βαριάς μορφής παράλυση, ενώ παράλληλα είχε υποστεί κάταγμα γνάθου. Ο άνθρωπος αυτός τύχαινε φροντίδας από άλλα άτομα Νεάντερταλ προκειμένου να διατηρηθεί στη ζωή μέχρι αυτή την ηλικία. Του εξασφάλιζαν τη διατροφή του (αφού ο ίδιος δεν μπορούσε να κυνηγήσει) όπως και βοήθεια στις ανάγκες μετακίνησής του. ( Για τους Νεάντερταλ λόγω του δυσμενούς και εχθρικού φυσικού περιβάλλοντος η ηλικία των σαράντα ετών ήταν κάτι παραπάνω από τη σημερινή ηλικία συνταξιοδότησης του homo  sapiens sapiens ).
Ένα άλλο παράδειγμα φροντίδας των αναξιοπαθούντων και ηλικιωμένων Νεάντερταλ ήταν ο άνθρωπος Shanidar που βρέθηκε στα όρη Zagros του Ιράκ. Σύμφωνα με τον R.Solecki ο άνθρωπος αυτός είχε ηλικία 40 ετών (γεροντάκι Νεάντερταλ) και επιζούσε για χρόνια χάρη στη φροντίδα των αλληλέγγυων και ανθρώπινων Νεαντερτάλιων συντρόφων του. ( Όσοι άνθρωποι, Νεαντερτάλιοι και μη, Sapiens sapiens και μη και οι αποχρώσεις, κίτρινοι, λευκοί, μαύροι, ερυθροί - εντός ή εκτός των συνόρων της φυλής ή του Έθνους, οι οποίοι εκφράζουν την αλληλεγγύη τους απέναντι στον αναξιοπαθούντα, τον άρρωστο, τον αδύναμο άνθρωπο αποκαλούνται μεταξύ τους σύντροφοι. Και καλά κάνουν). Ο άνθρωπος Shanidar που προανέφερα είχε υποστεί εν ώρα εργασίας (κυνήγι) κάκωση στην περιοχή της αριστερής κόγχης του οφθαλμού του με κατάρρευση και παραμόρφωση της οστέινης κοιλότητας. Ο τραυματισμός αυτός προκάλεσε απώλεια όρασης στον αριστερό οφθαλμό και πάρεση (παράλυση) του δεξιού ημίσεως του σώματος του (ημιπληγία). Οι Νεαντερτάλιοι, λόγω της ανεπτυγμένης εργασιακής συνείδησής τους (το κυνήγι ως εργασία προσφέρει τα μέγιστα σε όλη την ομάδα και είναι ο συνεκτικός της κρίκος) θεώρησαν τον τραυματισμό του Shanidar εργατικό ατύχημα - και σωστά, ανθρώπινα και ηθικά έπραξαν, αφού οι εξωτερικοί παράγοντες κινδύνου στο κυνήγι δεν μπορούν να προβλεφθούν. Ο ανήμπορος πλέον Shanidar "αποζημιώθηκε" ηθικά και έμπρακτα από την ομάδα των υπόλοιπων Νεαντερτάλιων προσφέροντάς του για το υπόλοιπο της ζωής του Δημόσια και Δωρεάν περίθαλψη, αλλά και σίτιση.
Ο σύγχρονος και παγκοσμιοποιημένος Homo sapiens sapiens (με εξαίρεση τον sapiens Cubano) ζει την οδυνηρή πραγματικότητα της κατάρρευσης των κοινωνικών του δομών (Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Μέριμνα) που με τόσους αγώνες κατέκτησε μέσα στις χιλιετηρίδες της εξέλιξής του. 'Οσο οδυνηρή όμως είναι η πραγματικότητα της κατάλυσης του κοινωνικού κράτους άλλο τόσο δυσβάστακτος είναι και ο αστικός μύθος που σπέρνουν στα μυαλά των σύγχρονων καθημερινών λαϊκών homo sapiens οι sapiens sapiens εξουσιαστές του ότι δηλαδή η Υγεία , η Παιδεία , η Εργασία, η Ασφάλιση, η Κοινωνική Μέριμνα είναι προνόμιο των λίγων και όχι δικαίωμα των πολλών.
Το ίδιον του" εξελιγμένου" λαϊκού Homo sapiens sapiens είναι ότι εργάζεται ώστε ο κοινωνικός πλούτος που παράγει να πηγαίνει στα Homo sapiens sapiens αφεντικά του. Άλλο ένα χαρακτηριστικό του είναι ότι γίνεται κάτι περισσότερο από " πιθηκοειδές" στη μίμηση, την εκμάθηση και την εφαρμογή των αστικών μύθων που του προσφέρονται στο καθημερινό του περιβάλλον.
Σε  πλήρη αντίθεση ο αλληλέγγυος άνθρωπος του Νεάντερταλ ξεπηδώντας μέσα από τις χιλιετηρίδες της ανθρώπινης εξέλιξης ουδέποτε εφάρμοσε κανένα μύθο. Έρχεται για να μας αποδείξει ανθρωπολογικά, επιστημονικά και περίτρανα ότι η εργασία είναι το ιερό καθήκον του κάθε μέλους μιας ομάδας ως προς το σύνολο και ο κινητήριος μοχλός της κοινωνικής εξέλιξης. Έρχεται ως ο πλέον εξέλιγμένος και πλήρης άνθρωπος να καταρρίψει έναν προς έναν τους αστικούς μύθους του σήμερα και σε πρωτόγονη διάλεκτο νευμάτων και ήχων να μας εξηγήσει ότι το Αρχαιότερο και Ιερότερο ανθρώπινο δικαίωμα είναι αυτό της Υγείας, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις.
 
Υ.Γ : Στους αρχαιόπληκτους φαμφαρολόγους διαχειριστές του αστικού κράτους προτείνω ανάγνωση αναφορών στην παλαιολιθική επόχη.
 
Βιβλιογραφία:
Begley S- The Caveman Convention ( Newsweek ,1996 ) ,Bower B.( Neandertals To Investigators :Can we takl ?, Science News,1992 ) ,Fischman J.(Hard Evidence , Discover ,1992 ) , Lambert D (The Field Guide to Early Man,1987 ), Megarry T. ( Society and Prehistory,  1995 ) , Leaky R. ( The Making of Mankind , 1981 ) , Leaky R & Lewin R.( Origins ,1977 ).
 
 
*Ο Σπύρος Μπρίκος είναι ιατρός-μικροβιολόγος



Σχετικά Άρθρα