Η  Бабушка τελείωσε την ιστορία -που έμοιαζε με παραμύθι-ενώ ο μικρός της εγγονός είχε ήδη αποκοιμηθεί.Ύστερα βγήκε για λίγο στο  μπαλκόνι του σπιτιού να ρεμβάσει την θέα της πόλης με τα νυχτερινά της φώτα,αλλά η υγρασία αυτού του φθινοπώρου δεν της το επέτρεπε για πολύ. Η Бабушка έπασχε από άτυπους ρευματισμούς και έντονους πονοκεφάλους.Τα συμπτώματα επιδεινώνονταν με την αλλαγή του καιρού.

Η Бабушка μιλούσε δώδεκα γλώσσες και είχε ταξιδέψει σε πολλά μέρη σε ολόκληρο τον κόσμο.Η ηλικία της απροσδιόριστη.Ήταν παιδί εργατών και μεγάλωσε στην Τασκένδη.Αν και σπούδασε ιατρική ,ποτέ δεν την άσκησε.Ασχολήθηκε με  την ανατροφή των παιδιών,των ανιψιών ,των εγγονών της.Διάβαζε τα πάντα.Ιστορία , λογοτεχνία ,ιατρική,μαθηματικά και φυσική.Τώρα τελευταία περνούσε τις ώρες της  μπροστά στον υπολογιστή ,γράφοντας και διαβάζοντας.

Αν και ήταν από ξύλο ,είχε πολλές στιβάδες στο δέρμα της.Πολλαπλοί φλοιοί ο ένας μέσα στον άλλο ,ο μεγαλύτερος να περικλείει το μικρότερο και η μία μορφή να διαδέχεται την επόμενη.Από τη μεγαλύτερη στη μικρότερη.Από τη γηραιότερη στη νεότερη. Οι μορφές της έφταναν μέχρι την παιδική ηλικία και ακόμα πιο κοντά-  στην αρχή της ζωής- το Γόνο.Η εξωτερική της επιφάνεια τα τελευταία χρόνια είχε υποστεί ένα συντριπτικό κάταγμα.Μα μετά την αποκατάσταση, ο Άτλαντας ακουμπούσε με περιφάνεια πάνω στον Άξονα ,και την υπόλοιπη  σπονδυλική στήλη.Αυτοί όμως οι πόνοι κάθε που άλλαζε ο καιρός, ήταν πέρα για πέρα ανθρώπινοι.

"...Η κυβέρνηση των Σαντινίστας υπό τον Ντανιέλ Ορτέγκα ,το πρώτο που κάνει είναι να εθνικοποιήσει την περιουσία της οικογένειας Σομόσα...Στην οποία ανήκει ακριβώς η μισή γη της Νικαράγουα...Ο λαός παραληρεί από ενθουσιασμό...Ακούς Γκρεγκόρ...κλείσε τα μάτια σου...προσπάθησε...το ξέρω δεν είσαι σαν τα άλλα παιδιά...δεν σου αρέσουν τα παραμυθάκια... "

Ο Γκρεγκόρ είναι όλη τη νύχτα ανήσυχος.Μόνο οι ιστορίες της  Бабушка κάπως τον ηρεμούν.Μισοκοιμισμένος όπως είναι ρωτά τη Бабушка :

-"... Γιαγιά και  ποια είναι η αρχή της ιστορίας; ..."

 

 

*Γράφει ο Σπύρος Μπρίκος, Ιατρός