Όπως εκείνα που κυκλοφορούσαν πριν την προηγούμενες εθνικές εκλογές με το σαφές μήνυμα ''ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΑΡΑ ΞΕΥΤΙΛΕΣ'' και πολλά άλλα που αν συνεχίζαμε να απαριθμούμε θα μας αποκαλούσαν εύκολα Φιλοχρυσαυγίτες γι'αυτό σταματούμε.
Το επίδικο βεβαίως πέραν των 32 δικογραφιών και της πεπαλαιωμένης πλέον σχέσης κράτους- αστυνομίας -χρυσαυγιτών η οποία αποδεικνύεται με διάφορα άκρως διαφωτιστικά έγγραφα που εχουν βγει στην δημοσιότητα, είναι από που πήγαζε και -πηγάζει ίσως- η οικονομική αυτοδυναμία του εν λόγω πολιτικού και μη σχηματισμού.
Τελικά ποιοι είναι οι χρηματοδότες;
Κάτι για το οποίο δεν έχουν δοθεί μέχρι τούδε πειστικές αλλά και τεκμηριωμένες απαντήσεις .Το ερώτημα φυσικα εκπορεύεται απο την ίδια την δήλωση του αρχηγού της οργάνωσης Ν.Μιχαλολιάκου ότι «Η Χρυση Αυγή δεν βασίζεται μονο στα χρήματα της κρατικής επιχορήγησης αλλα και στις δωρεές» που επίσης λαμβάνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα.Η Εφημερίδα Guardian λοιπόν πρός επίρρωση των λεγομένων του αρχηγού της οργάνωσης αποκάλυψε έναν δίαυλο χρηματοδότησης που ξεκινά απο εφοπλιστές επιχειρηματίες ,κληρικούς και καταλήγει στα ταμεία της οργάνωσης.
Η ταυτότητα βέβαια των προαναφερθέντων μένει επιμελώς στο σκοτάδι.Στο σκοτάδι μένει επίσης και ο σκοπός της χρηματοδότησης μιας τέτοιας οργάνωσης απο ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Παρόλα ταύτα ο γράφων είναι σε θέση να γνωρίζει απο άτομο που κινείται στο περιβάλλον οπαδικών συνδέσμων, πως πρόεδρος ομάδας Α' Εθνικής που κάνει πρωταθλητισμό χρηματοδοτεί σύνδεσμο που εδρεύει σε γνωστή συνοικία των Αθηνών, στον οποίο επικεφαλής είναι μέλος της οργάνωσης Χρυσή Αυγή. Η παραπάνω πληροφορία θα μπορούσε να συνδεθεί και με το γεγονός πως στο ποδόσφαιρο εχουν παρεισφρύσει ακροδεξιά στοιχεία ενδυόμενα εναν πατριωτικό μανδύα, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων την ''ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΤΡΑΤΙΑ'' την οποία φέρεται να ίδρυσε ο Ηλίας Παναγιώταρος.
Πόσο όμως ''πραγματική'' μπορει να θεωρηθεί η συνεχιζόμενη οπαδική βία με αφορμή και μόνο το πάθος Παναθηναικών ή Ολυμπιακών Παοκτσήδων ή Αρειανών απλά και μόνο για να υποστηρίξουν την ομάδα που αγαπούν; Ποιοί και γιατί δημιούργησαν οπαδικούς στρατούς εδώ και είκοσι χρόνια στον χώρο του επαγγελματικού ομαδικού αθλητισμού.Μήπως με αυτόν τον τρόπο ήθελαν να εκτονώσουν και να περιχαρακώσουν την βία που προκαλούν τα μνημόνια η ανεργία, τα κατακρεουργημένα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα και οι ελευθερίες στην Ελλάδα του 2013,μέσα στα γήπεδα της χώρας.
Για να μην γενικευτεί αυτή και πάρει διαστάσεις εξεγερσιακές απο πλευράς του ελληνικού λαού; Βάζοντας θύλακες που προκαλούν και είναι έτοιμοι για κάθε λογής μάχη.Απέναντι ακόμη και σε όποιον δεν επιζητεί να βλέπει ένα πεδίο μάχης αλλά ένα αθλητικό γεγονός.Δημιουργώντας κάθε λογής επιχειρήματα για την ποινικοποίηση απεργιών,διαδηλώσεων,κινητοποιήσεων.Στοχοποιώντας εργαζόμενους, μαθητές ή συνδικαλιστές μέσα απο την κουκκούλα του γνωστού και συνάμα άγνωστου που δεν συλλαμβάνεται ούτε στο ένα μέτρο. Ώστε αργότερα τα νομικά επιχειρήματα της διατάραξης της κοινής ειρήνης,της οπλοκατοχής ή της φθοράς ξενης περιουσίας να μην περιλαμβάνουν μόνο τους κουκκουλοφόρους αλλα δυνητικά τον κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο που ψάχνει να βρεί το δίκιο του σε μια χώρα που το άδικο είναι πάνω απο όλα για τους ανίσχυρούς.Όπως και η κάθε φορα ερμηνεία και εφαρμογή των νόμων σ'ενα Σύνταγμα που όλοι ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΙ...