Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Κυριακή, 05 Ιανουαρίου 2014 03:28

Η "εξέγερση" της μνήμης (του Σωτήρη Νούσια)

Του Σωτήρη Νούσια

 

Σε μια ογκώδη αντιφασιστική πορεία διαμαρτυρίας που έγινε το Σάββατο 28 Δεκεμβρίου οργανώσεις και κόμματα που ανήκουν στον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αλλά και της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, με την συμπαράσταση και αρωγή του αντιφασισιστικού-αναρχικού χώρου, ένωσαν την φωνή τους λέγοντας ενα βροντερό ΟΧΙ απέναντι στην απόφαση που πάρθηκε και επέτρεπε στον Λαϊκο Σύνδεσμο- Χρυσή Αυγή να ανοίξει γραφεία στην πόλη της Πρέβεζας. Το θυμικό των δημοκρατικών πολιτών ''εξεγέρθηκε''.

Παραμένουν νωπές -οσο κι αν ακούγεται παράδοξο-οι μνήμες όσων έζησαν τα γεγονότα -της θηριωδίας-της Παργινόσκαλας κατα τέτοιον τρόπο ωστε να μεταφέρονται απο γενιά σε γενιά. Η άνοδος του ναζιστικού μορφώματος Λαϊκός Σύνδεσμος- Χρυσή Αυγή στην δίνη της οικονομικής κρίσης ως πολιτικη επιλογή της κυβέρνησης για να τσακίσει όσους αντιστέκονται και παλεύουν για μια ζωη με αξιοπρεπή εργασία και διαβίωση απαντήθηκε απερίφραστα. Παρά το έλλειμα παιδείας που αναμφίβολα επικαθορίζει την σημερινή νεολαία, το οποίο έλλειμα φυσικά ''διανθίζεται'' απο ενα κράτος εκκωφαντικά απών χωρίς στοιχειώδεις υποδομές σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και επαρκές προσωπικό. Πάνω απ'όλα όμως χωρίς την καλλιέργεια και το ''πότισμα'' της ιστορικής συλλογικής συνείδησης προς επίρρωση της ιστορικής γνώσης για να ''χαραχθεί'' η ιστορία, μετατρεπόμενη σε όπλο και εφόδιο που θα βοηθά τα αντανακλαστικά και την οργάνωση της αντίστασης ενος λαού, σε μια χώρα όπου στο παρελθόν έχουν περάσει στο διάβα της βασιλιάδες,δικτάτορες και κάθε λογής κατακτητές που δεν σταμάτησαν να την εποφθαλμιούν και να την ταπεινώνουν (Τούρκοι-Βαυαροι-Γερμανοι—Αγγλοι-Αμερικάνοι).

Σε μια χώρα στην οποία ο λαός και οι αγωνιστές της γίνονταν δέκτες κυνηγητών φίμωσης ,διώξεων για τα πολιτικά τους φρονήματα βιώνοντας εξορίες, φυλακίσεις ,κοινωνική περιθωριοποίηση και εν κατακλείδι την χλεύη μεγάλης μερίδας του κοινωνικού συνόλου. Σε μια χώρα που οι έννοιες ελευθερία ή πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα δεν ηταν ποτέ αυτονοήτως ύπερ του λαϊκού συμφέροντος, αλλά θέτονταν υπο διεκδίκηση. Ας κρατήσουν όλοι αυτοί που ασκούν είτε πολιτική είτε οικονομική εξουσία στο πίσω μέρος του μυαλού τους πως μόνο η ίδια η κοινωνία έχει την δυνατότητα δημιουργίας ή καταστροφής των συνθηκών υπο τις οποίες ζει. Διότι σε κάθε δημοκρατικό πολίτευμα -οποία μορφή κι αν έχει-τον πρωτο λόγο τον εχει ο λαός. Ένας κοιμώμενος πολλές φορές γίγαντας που οταν ξυπνάει κάνει πολλούς να χάσουν τον ύπνο τους.   

 

Σχετικά Άρθρα