Σήμερα βέβαια έχουν αλλάξει πολλά. Αυτά που χρόνια μας «πούλαγαν» αποδείχτηκαν φούμαρα. Όμως αυτοί συνεχίζουν απτόητοι. Τι κι αν οι πολιτικοί τους φορείς διαλύονται και τώρα το παίζουν ανεξάρτητοι. Τι κι αν οι ταγοί τους είναι στη φυλακή; Σε τοπικό επίπεδο παραμένουν αχτύπητοι. Και διεκδικούν την ψήφο σου!
Τους βλέπεις σε ημερίδες, σε συνέδρια, σε γάμους και κηδείες, να βγάζουν λόγους, ν’ αναμασούν τα ίδια και τα ίδια. Αραδιάζουν κλισέ φράσεις όπως: «βιώσιμη και αειφόρος ανάπτυξη», «μοχλός ανάπτυξης κι εξόδου από την κρίση», «φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον», «συγκριτικά αναπτυξιακά πλεονεκτήματα», «βελτίωση της ανταγωνιστικότητας» αλλά κυρίως «αύξηση της απορροφητικότητας», του ΕΣΠΑ προφανώς. Καμαρώνουν γιατί είναι, λέει, πολύ απορροφητικοί. Και όσο πιο «απορροφητικός» είσαι, τόσο πιο πετυχημένος!
Θυμάμαι τα προηγούμενα χρόνια, του «εκσυγχρονισμού», της «ευμάρειας» που λένε, τι πάθαινες αν τολμούσες να διαφωνήσεις μαζί τους.
Αν τολμούσες να αμφισβητήσεις το «θαύμα» της αγοράς, της τελικής νίκης του καπιταλισμού, τη λογική των «καλών» μεταρρυθμίσεων για την καλυτέρευση του, τις ικανότητες του «καλού και έντιμου» διαχειριστή , τότε σε κατατρόπωναν ως μαρξιστικό απολίθωμα που ζούσες στο 19ο αιώνα. Αυτά είχαν λέει περάσει οριστικά.
Αν τολμούσες να μιλήσεις για τη σπατάλη των διαφόρων «αναπτυξιακών» έργων(κάτι σαν τη Κυανή Ακτή σήμερα) σε έλουζαν ως προδότη, εχθρό της πατρίδας, της ανάπτυξης και του τουρισμού, γιατί δεν έβλεπες τα οφέλη που θα απολαύσουμε, που εννοείται ότι αυτοί τα έβλεπαν. Κι εσύ ο «κολλημένος» είχες κάτι «κουλά» ερωτήματα για το πόσο θα κοστίσουν τα έργα, ποιος θα τα τσεπώσει, ποιοι θα τα πληρώσουμε, γιατί δεν πάνε τα λεφτά στο νοσοκομείο κ.α.
Αν τολμούσες να ψελλίσεις κάτι για την καταστροφή του αγροτικού κόσμου και της υπαίθρου , τότε σε έβαζαν στη θέση σου λέγοντας σου, ότι εμείς έχουμε άλλα συγκριτικά πλεονεκτήματα, ότι θα γίνει η Πρέβεζα, κέντρο τουρισμού, μεταφορών, εμπορίου, νέων τεχνολογιών και πολλά άλλα που θαύμαζες πως διάολο τ’ αποστηθίζουν ενώ δεν καταλαβαίνουν τι λένε!
Θα μου πείτε: και τι νομίζεις δηλαδή, ότι θα αποχωρήσουν ντροπιασμένοι για το κακό που έκαναν στο λαό της περιοχής; Ότι θα έχουν τύψεις γιατί στήριξαν τα Μνημόνια, ρήμαξαν, κατάστρεψαν και βύθισαν τους εργαζόμενους στη φτώχεια και την απελπισία; Ότι θα πάνε να κρυφτούν γιατί υπήρξαν σύντροφοι ή συνεργαζόμενοι και ομοτράπεζοι του Τσοχατζόπουλου, του Μαντέλη και του Παπαντωνίου;
Πρώτοι αυτοί ξέρουν και θα σου πουν τι ακριβώς έγινε, τι ακριβώς φταίει. Σα να έχουν καταπιεί το ΜΕΓΚΑ και το ΣΚΑΙ μαζί. Σου λένε και σου ξαναλένε: ότι ζούσες πάνω από τις δυνατότητες σου, ότι το είχαμε παρακάνει, ότι φταις κι εσύ που έπεσε έξω η χώρα, ότι αν φύγουμε από το ευρώ θα καταστραφούμε, ότι ζωή έξω από την ΕΕ δεν υπάρχει. Θα στα πουν πάλι με την ίδια σιγουριά που είχαν και παλιότερα.
Τώρα που οι «αυτοδιοικητικές» εκλογές πλησιάζουν, όλοι αυτοί είναι έτοιμοι να «παίξουν τα ρέστα τους», συσπειρώνονται( και με μεταγραφές) γύρω από τα υπολείμματα εξουσίας που τους απόμειναν. Δίνουν λυσσαλέα μάχη για να επιβιώσουν πολιτικά και μερικοί απ’ αυτούς και οικονομικά.
Ο χρόνος τους πρέπει να τελειώσει !
Δεν αρκεί όμως η συντριβή τους. Δεν αρκεί μια απλή εναλλαγή διαχειριστών. Χρειάζεται να υποστηριχτεί ένας άλλος δρόμος χωρίς μνημόνια, χρέος και ευρώ. Για να έχουμε δουλειές, δικαιώματα, μισθούς, παιδεία και υγεία, δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία, για να μας ανήκουν οι πόλεις και τα χωριά μας, χρειάζεται ρήξη και σύγκρουση με το κεφάλαιο και «απόδραση» από τη «φυλακή» της Ε.Ε. Για να ανοίξει ο δρόμος της κοινωνικής και πολιτικής απελευθέρωσης της εργατικής τάξης και του λαού.
Θάνης Γιάννης υποψήφιος δήμαρχος Πρέβεζας
με την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ πολιτών δήμου Πρέβεζας
