Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι εύλογο και δυστυχώς διαχρονικό. Ο Δήμος Πρέβεζας προσφέρει στα νέα παιδιά της πόλης τη δυνατότητα να αθληθούν, να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους και ταυτόχρονα να αναπτύξουν κοινωνικά αντανακλαστικά που θα διαμορφώσουν την προσωπικότητά τους τα επόμενα χρόνια και θα τους βοηθήσουν να γίνουν διεκδικητικοί πολίτες;
Η απάντηση, όσο δυστυχώς κι αν ψάξουμε για δικαιολογίες που ασφαλώς και δεν μας τιμούν όλους μας ως κοινωνία της Πρέβεζας, είναι αρνητική. Ήταν και είναι αρνητική. Και οι ευθύνες της απερχόμενης δημοτικής αρχής, όσο εν μέρει και των προηγούμενων είναι μεγάλες.
Προσωπικά ασχολήθηκα μαζί με τον ΑΟ Πρέβεζας, με δικά μας έξοδα να παραδώσουμε στην κοινωνία της πόλης το γήπεδο beach volley στην Κυανή Ακτή. Και το καταφέραμε. Η ατομική διάθεση, όρεξη, μεράκι και διάθεση να προσφέρεις μέσω της συλλογικότητας δεν είναι δυνατόν να υποκαθιστά το Δήμο Πρέβεζας. Πρέπει να κυριαρχεί στην πολιτική κατεύθυνση και τακτική του Δήμου. Πρέπει να είναι ο ίδιος ο Δήμος και όχι αυτή η «κάτι από φροντίδα» στον αθλητισμό.
Συντάχθηκα ως Δημήτρης Παρασκευάς με τη Δημοτική Ριζοσπαστική Συνεργασία και τον Δημήτρη Βασιλείου, γιατί διέβλεψα στο πρόγραμμά του, ένα όραμα για τον αθλητισμό της Πρέβεζας, που θεωρώ πως συνεισφέρει σε όσα ανέφερα στην αρχή.
Και μαζί θα παλέψουμε για το Δήμο του αθλητισμού, για το Δήμο της νεολαίας, για το Δήμο των παιδιών μας, για το Δήμο της Αλληλεγγύης.
Μέχρι τη νίκη.