Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Παρασκευή, 16 Μαϊος 2014 11:00

Δημοτικές εκλογές 2014: Citius, Altius, Fortius (Του Γιάννη Θεοφάνους)

                Καθώς ολοκληρώνεται η προεκλογική περίοδος είναι, νομίζω, καλή η στιγμή να κάνουμε μια μικρή αποτίμησή της.

                Τι είδαμε λοιπόν σε αυτή την προεκλογική περίοδο:

                Είδαμε πρώτα από όλα να παίζεται κατά κόρον το χαρτί των “ανεξάρτητων” σχημάτων:

                Όλοι γεννήθηκαν χτες (θαύμα!) και χωρίς κομματικό παρελθόν έρχονται σήμερα στην πόρτα μας και ζητούν συχωροχάρτι και εντολή να συνεχίσουν το έργο τους. Προσπαθούν δηλαδή να μεταφέρουν και στην τοπική αυτοδιοίκηση το κόλπο που παίζουν στην κεντρική πολιτική σκηνή.  Όλοι εγκαταλείπουν τις παλιές κομματικές ταυτότητες, που έχουν χρεοκοπήσει στα μάτια των ψηφοφόρων και ψάχνουν νέα ονόματα και αρχηγούς για τις νέες “στρούγκες” που στήνονται πυρετωδώς για να μαντρώσουν εμάς: τα αιώνια πρόβατα.

                Και έτσι ξεφυτρώνουν (και θα συνεχίσουν να ξεφυτρώνουν) με τυμπανοκρουσίες  οι ελιές, οι συκιές και οι μουσμουλιές, τα 58, τα 69, τα “πλοκάμια” μα και ότι άλλο σκαρφιστούν στη συνέχεια για να μας πουλήσουν τη σαπισμένη τους πραμάτεια.

                Προς το παρόν βέβαια τίποτα από όλα αυτά δε φαίνεται να πετυχαίνει σε κεντρικό επίπεδο, αλλά σίγουρα δεν πρέπει να επιτρέψουμε να πετύχει ούτε και τοπικά, γιατί στόχος όλης αυτής της επίθεσης “ανεξαρτησίας” δεν είναι άλλος από το να εγκλωβιστούν οι ψηφοφόροι στον καναπέ, στη λογική της πίστωσης χρόνου και της ανάθεσης σε  νέους σωτήρες του αέναου έργου της σωτηρίας του τόπου.

Το άλλο που είδαμε ήταν οι μεταγραφές. Γιατί κάθε «παράγκα» που σέβεται τον εαυτό της θέλει και μεταγραφική περίοδο.

                Είδαμε έτσι να ανακατεύονται υποψήφιοι και να στήνονται τα ψηφοδέλτια με τρόπο που χτεσινοί αντίπαλοι να γίνονται σημερινοί συνέταιροι, δημιουργώντας παράταιρα σχήματα, χωρίς ιστορία μα και χωρίς μέλλον. Είναι έτσι απορίας άξιο, Γιώργο μου, αν νικήσεις το βράδυ των εκλογών θα φωνάξεις μήπως όλο χαρά: «Σύντροφε Παύλο, νικήσαμε! Εμπρός να υλοποιήσουμε τα κοινά μας οράματα για την κοινωνία και τον τόπο»;

                Ο στόχος όλων αυτών των κινήσεων φαντάζομαι πως είναι προφανής σε όλους: ότι και να ψηφίζεις στις εκλογές, η κουτάλα πρέπει τελικά να μένει στους ίδιους.

                Σε κάθε περίπτωση, μεγάλο ενδιαφέρον θα έχει να μάθουμε κάποτε στο μέλλον και τι παρασκήνιο ή μυστικές συμφωνίες κρύβονται πίσω από όλες αυτές τις κινήσεις (όπως επίσης και για το ρόλο της Χρυσής Αυγής για την οποία πολλά ακούγονται). Έχουμε καιρό γι' αυτά μετά όμως και μετά τις εκλογές.

                Είδαμε ακόμη  στην καθαρή του μορφή και το μοντέλο αυτοδιοίκησης που θέλει να επιβάλλει η κυβέρνηση μέσα από την υποψηφιότητα του κου Παππά. Ο κος Παππάς δίνει την εντύπωση πως η απάντησή του σε όλα τα προβλήματα έχει να κάνει με τις ιδιωτικοποιήσεις. Για παράδειγμα του λες δεν έχουμε Νοσοκομείο, ας γίνει και ιδιωτικό σου απαντάει κι ας γνωρίζει ότι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, αφού είδαμε πως κατέληξε η φωτοβολίδα των ΣΔΙΤ. Το λέει όμως, πρώτα για να κρύψει την ευθύνη της απουσίας του από τους αγώνες υπεράσπισης και ανάπτυξης  της Δημόσιας Δωρεάν φροντίδας υγείας στην περιοχή μας, αλλά και γιατί αυτή είναι τελικά η πολιτική που πιστεύει και υπηρετεί και δεν δείχνει να τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα το γεγονός ότι όλο και λιγότεροι στο εξής θα μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο αφού οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι και εξαθλιωμένοι συνεχώς πληθαίνουν. Η ίδια αντίληψη φυσικά είναι εμφανής παντού στα λόγια του (παιδεία, τουρισμό κλπ), ενώ όσον αφορά την υποχρηματοδότηση των Δήμων δε λέει κουβέντα για τη στήριξη στις πολιτικές Καλλικράτη που αφήνουν χωρίς λεφτά τους ΟΤΑ. προτείνει όμως την ίδια στιγμή δυναμικές λύσεις, όπως να πάμε να ζητήσουμε λεφτά από τις αδελφοποιημένες πόλεις με τη Πρέβεζα. Ά, ξέχασα θα τους ζητήσουμε και ένα ασθενοφόρο (στο ίδιο ντιμπεϊτ έλυσε και αυτό το πρόβλημα ο κ Παππάς).

                Τέλος είδαμε (ή μάλλον χορτάσαμε) τις ατελείωτες κοκορομαχίες ανάμεσα στους πρώην Δημάρχους  Μπαΐλη και Κλάπα. Μια για το πόσο είναι το χρέος και ποιος το έκανε, μια για την Κυανή Ακτή και ποιανού είναι η ευθύνη για το χάλι που προέκυψε.  Μια για τη μαρίνα, μια για το ένα και μια για το άλλο μέχρι που μπουχτίσαμε.

                Δεν μας ενδιαφέρει βρε παιδιά ποιος φταίει περισσότερο.

                Εκείνο που έχει σημασία είναι “ότι εμείς τελικά θα πληρώσουμε τα σπασμένα και θα ζήσουμε με τα σπασμένα”.

Φίλοι και φίλες

                Απέναντι σε όλα αυτά εμείς  θεωρούμε ότι έχουμε μια καινούρια και ζωντανή πρόταση αναγέννησης και προκοπής για το Δήμο.

                Πιστεύουμε στη δημοκρατική και συμμετοχική κοινωνία.

Το αποδείξαμε στον τρόπο συγκρότηση της παράταξης.

Τοαποδείξαμε στην διαδικασία επιλογής του υποψήφιου δημάρχου (ξέρω πως δεν το χωράει ο νους τους αλλά εμείς διαλέξαμε αυτόν που θα μας εκπροσωπεί και όχι εκείνος εμάς).

Το αποδείξαμε στην κατάρτιση του προγράμματός μας το οποίο προέκυψε από τη δουλειά δεκάδων μελών της παράταξης, με συνεχείς συζητήσεις με τοπικούς, κοινωνικούς και υπηρεσιακούς φορείς.

                Φίλοι και φίλες,

                Πιστεύουμε στην ανάπτυξη που θα γίνεται με κέντρο τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Το αποδείξαμε με τη διαμόρφωση των θέσεων μας με γνώμονα τις απόψεις των πολιτών και των συλλογικοτήτων τους και τη δέσμευσή μας να συνεχίσουμε έτσι.

                Πιστεύουμε στην αλληλεγγύη και την ανάγκη ο Δήμος να μπει μπροστά στο μονόδρομο του ενωμένου αγώνα για την προάσπιση των Δημόσιων αγαθών και της ποιότητας ζωής των πολιτών.

Δώσαμε εγγυήσεις για την διαφορετικότητα και αξιοπιστία μας με όλα τα παραπάνω αλλά και με τη συγκρότηση ενός πλήρους και ικανότατου ψηφοδελτίου κατάλληλου να υλοποιήσει το πρόγραμμά μας και να εργαστεί για την λύση των προβλημάτων του Δήμου μας.

                Είμαστε περήφανοι και ήσυχοι με τη συνείδησή μας γιατί κάναμε μια πολύ σοβαρή, σημαντική και έντιμη προσπάθεια.

                Από δω και μπρος είναι ευθύνη των ίδιων των πολιτών να δώσουν ή όχι την ευκαιρία σε όλους εμάς να συνεχίσουμε να αποδεικνύουμε ότι είμαστε διαφορετικοί από τους άλλους και μετά τις εκλογές.

                Συνδημότες και συνδημότισσες.

                Τα επόμενα πέντε χρόνια είναι πάρα πολλά και πολύ κρίσιμα για να πάνε χαμένα.

Σε όλους αυτούς που σας απαξιώνουν και σας θυμούνται μόνο στις εκλογές δε χρωστάτε τίποτα. Σε όλους αυτούς που προσπαθούν να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση με τα παραμύθια των ανεξάρτητων σχημάτων δεν έχετε καμιά υποχρέωση. Όλους αυτούς που (όπως κάθε φορά) θα προσπαθήσουν να κλέψουν τη ψήφο σας για να τη βάλουν στους μπλε και πράσινους χάρτες της τηλεόρασης το βράδυ των εκλογών εμείς σας προτείνουμε να τους μαυρίσετε. Σε όλους αυτούς όμως που στήριξαν τις πολιτικές που οδήγησαν τους Δήμους σε οικονομικό αδιέξοδο και την κοινωνία στην απελπισία αρμόζει μια απάντηση

Θέλουμε το βράδυ των εκλογών οι σαμαροβενιζέληδες να μάθουν ότι χάσανε και στην Πρέβεζα.

                Χρέος μας δεν είναι να βάλουμε απλά τέλος στην κατρακύλα, αλλά να ξεκινήσουμε δυναμικά την προσπάθεια αναγέννησης του τόπου μας.

                Στις 18 Μάη ψηφίζουμε Δημοτική Ριζοσπαστική Συνεργασία με υποψήφιο Δήμαρχο το Δημήτρη Βασιλείου.

ΥΓ. Γνωρίζω καλά, όπως και όλοι σας, πως αυτό το κολπάκι να φυτεύεται ένας υποψήφιος σε κάθε οικογένεια έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στον κόσμο. Στην ουσία εκβιάζεται η ψήφος ανθρώπων που από κοινωνικές ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ υποχρεώσεις ψηφίζουν διαφορετικά από τις πραγματικές προτιμήσεις τους την πρώτη Κυριακή, υπολογίζοντας να το διορθώσουν αυτό τη δεύτερη.

Μήπως όμως θα ήταν καλύτερα αντί να το ρισκάρουμε με τη δεύτερη Κυριακή να τελειώσουμε το ζήτημα του Δήμου από την πρώτη;

Για σκεφτείτε το...

Γιάννης Θεοφάνους

Πρόεδρος ΕΛΜΕ Πρέβεζας

 

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος

με τη Δημοτική Ριζοσπαστική Συνεργασία και υποψήφιο Δήμαρχο το Δημήτρη Βασιλείου



Σχετικά Άρθρα