Αρκούσαν μερικά βράδια στο Νοσοκομείο της Πρέβεζας, για να αντιληφθώ πως μόνο αν βρεθείς στη θέση των ασθενών και των συνοδών τους, μπορείς να διαπιστώσεις το πρόβλημα. Και όντως το τότε ρεπορτάζ μας επιβεβαιώνεται, για να μη πως... και λίγα γράψαμε. Ας μην επεκταθώ, αλλά στο Νοσοκομείο κρύωνες και δεν υπήρχε δεύτερη κουβέρτα, ενώ η έλλειψη στα απαραίτητα για να νοσηλευτεί ο πολίτης της περιοχής, «έβγαζε μάτια».
Είναι κρίμα να αφήνεται στην τύχη του ένα Νοσοκομείο, που εξυπηρετεί 65.000-70.000 κόσμο στα εξωτερικά ιατρεία του το χρόνο και νοσηλεύει 7.000 άτομα. Τουλάχιστον αυτά λένε οι στατιστικές του 2012, σύμφωνα με τα όσα μας μετέφεραν οι εργαζόμενοι. Δεν είναι ζήτημα... τύχης όμως, αλλά πολιτικής. Και η πρόθεση υποβάθμισης του Γ.Ν. Πρέβεζας είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.
Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του... νομίσματος. Εκείνη που αποδεικνύει πως το Νοσοκομείο με ένα «λίφτινγκ» μπορεί να αποτελέσει σημαντική «νίκη» για το λαό της Πρέβεζας και είναι υπεραπαραίτητο για την ευρύτερη περιοχή.
Το προηγούμενο Σάββατο (13/1), έγινε ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα, στην Ε.Ο. Πρέβεζας-Ηγουμενίτσας, στο ύψος του Καλαμιτσίου. Το Ι.Χ.Ε. που μετέφερε μία τετραμελή οικογένεια, έφυγε από το δρόμο και έπεσε σε πλαϊνό χαντάκι. Οι γονείς είχαν θλαστικά τραύματα, τα δύο παιδιά όμως ήταν σε κρίσιμη κατάσταση. Επί τρίωρο οι γιατροί έδιναν μάχη για να κρατήσουν στη ζωή το 10 χρονών κοριτσάκι, το οποίο μεταφέρθηκε στη συνέχεια με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ Πρέβεζας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας, ενώ το αδερφάκι του, 5 ετών, νοσηλεύτηκε αρχικά στην Πρέβεζα.
Αν δεν υπήρχε το Νοσοκομείο, αν ήταν «one day clinic» ή αναβαθμισμένο Κέντρο Υγείας, δε θα υπήρχε ούτε το κοριτσάκι. Και σε αυτό το σημείο να αναφερθούμε πως για τη λειτουργία του Νοσοκομείου, πέρα από όλα τα άλλα, σημαντική είναι η συμβολή των ειδικευόμενων γιατρών, οι οποίοι τον Μάιο είχαν προχωρήσει και σε επίσχεση εργασίας, καθώς τους οφείλονταν δεδουλευμένα (διαβάστε: «Η κοροϊδία δεν έχει τέλος»).
Όπως και να 'χει η κοινωνία της Πρέβεζας, σε αυτό το θέμα πρέπει να... ξυπνήσει. Είναι «βάλσαμο» για την τοπική κοινωνία το Νοσοκομείο. Ένα Νοσοκομείο όμως που θα παρέχει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου και όχι: «Περάστε και θα δούμε τι θα σας κάνουμε...».
Το σωματείο των εργαζομένων ετοιμάζει παμπρεβεζάνικο συλλαλητήριο και στις 31 του Ιανουαρίου θα βρεθεί στην Αθήνα για πανελλαδικές κινητοποιήσεις. Όχι απλώς συλλαλητήριο. Οδοφράγματα θα έπρεπε να στηθούν και «ασπίδα» να μπουν όλοι οι Πρεβεζάνοι, από τον Αντιπεριφερειάρχη και τους Δημάρχους, μέχρι τους απλούς πολίτες, ώστε ούτε καν να διανοηθεί η Κυβέρνηση να «πειράξει» το Γ.Ν. Πρέβεζας.
Από την άλλη η Κυβέρνηση θα... λύσει τα προβλήματα με αλλαγές διοικητών. Πιθανότατα θα το πράξει και στην Πρέβεζα. Μάλιστα! Τώρα θα μπει πετρέλαιο...
ΥΓ: Σε ορισμένα εμφανή σημεία του Νοσοκομείου είναι κολλημένο το φυλλάδιο της φωτογραφίας που βλέπετε παραπάνω στη σελίδα και το οποίο στις πρώτες του γραμμές αναφέρει: «Όλοι οι ασθενείς που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο μας, είναι υποχρεωμένοι να έρχονται άμεσα σε επαφή με το Τμήμα Κίνησης, προσκομίζοντας τα ασφαλιστικά τους βιβλιάρια θεωρημένα, για να τακτοποιούν το θέμα της οικονομικής κάλυψης της νοσηλείας τους. Σε αντίθετη περίπτωση κατά την έξοδό τους θα πρέπει να καταβάλλουν, το κόστος της νοσηλείας. Σε νοσηλείες ασθενών που δεν τακτοποιούν τις οφειλές τους, το χρέος τους θα βεβαιώνεται άμεσα στη ΔΟΥ».
Ειλικρινά δε γνωρίζω ποιος... διεστραμμένος νους το σκέφτηκε αυτό το έγγραφο. Μπορεί να πρόκειται και για ζήτημα κανονισμού λειτουργίας. Είναι πάντως εξευτελιστικό και τρομοκρατικό, ένας ασθενής ή οι συνοδοί του, το πρώτο πράγμα που βλέπουν στο Νοσοκομείο της Πρέβεζας να είναι η προειδοποίηση: «Μάγκες, αν δεν πληρώσετε θα τα πούμε με την Εφορία». Η λογική λέει πως ένα «περαστικά» στους τοίχους αρμόζει καλύτερα στην περίπτωση.
Υπάρχει όμως και ένα παρασκήνιο για το συγκεκριμένο έγγραφο. Υπήρξε μία ενδονοσοκομειακή κόντρα, καθώς εργαζόμενοι νοσήλευαν και έπειτα ουσιαστικά «έδιωχναν» ανασφάλιστους πολίτες χωρίς οι τελευταίοι να πληρώνουν. Και αυτού του είδους η αντίδραση υπήρξε από εργαζόμενους και σε άλλα νοσοκομεία της χώρας. Η απάντηση είναι ο εκφοβισμός. Και στους πιο ηλικωμένους πιάνει ευκολότερα...
