«Παντρεύονται» με την αιωνιότητα και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της Πρέβεζας. Αυτόν τον κοσμοπολίτικο από τα... παλιά και τον σταθερό, βλοσυρό ηπειρώτικο του 20ου αιώνα.

Το παρατεταμένο χειροκρότημα όσων βρέθηκαν στο κηποθέατρο, όταν ο Ορφέας Περίδης ερμήνευε παλιές και νέες επιτυχίες του, που συντρόφευσαν τις πιο γλυκές και πικρές στιγμές των... 30άρηδων και άνω, ήταν η πιο τρανή απόδειξη, ότι ο Περίδης και οι... Περίδηδες λείπουν από το τραγούδι, από την μουσική, από τα καλοκαιρινά μας βράδια.

Ανάλογες συναυλίες μακάρι να ζήσει και τα επόμενα καλοκαίρια η Πρέβεζα...

Τα συναισθήματα χτύπησαν... κόκκινο, όταν τραγούδησε το «Γιατί πολύ σ’ αγάπησα, γιατί δεν αγαπώ εμένα...», αλλά και όταν αφιέρωσε στην Ελλάδα μας το «Αρχόντισσα και Αγλαΐα, κουρελού και κουβαρντού, τι είν’ αυτό που θα με σώσει από τη φραγκοκρατία». Απλά προφητικό...