Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Αυτό το φθινόπωρο ολοκληρώνεται το πιο συναρπαστικό λογοτεχνικό ταξίδι. Η συγγραφέας Μαίρη Κόντζογλου με την έκδοση του πρώτου βιβλίου της τριλογίας των «Παλιών Ασημιών», έναν χρόνο πριν, το φθινόπωρο του 2014, μας προσκάλεσε σε ένα μαγικό ταξίδι στην Καππαδοκία του χθες και του σήμερα, έναν τόπο γεμάτο ιστορία, θρύλους και παραδόσεις. Μας διηγήθηκε την περιπέτεια ενός ελληνισμού στα βουνά με τα χιόνια και τις κοιλάδες με τα ανάγλυφα βράχια, ενός ελληνισμού που ξεχασμένος στα έσχατα της Ανατολίας ζει και προκόβει, ερωτεύεται, γεννάει, προσεύχεται, λιτανεύει, γερνάει και πεθαίνει κάτω από τη σκιά των ηφαιστείων. Μας αφηγήθηκε μια συναρπαστική ιστορία για αλησμόνητες πατρίδες και αλησμόνητους έρωτες που συνεχίστηκε με το δεύτερο μέρος της τριλογίας. Μια προσευχή για τα Παλιά Ασήμια την άνοιξη του 2015 και ολοκληρώνεται στις 16 Νοεμβρίου 2015 με την έκδοση του μυθιστορήματος Πέρα από τα Παλιά Ασήμια.
Στο τρίτο μέρος των «Παλιών Ασημιών» παρουσιάζεται η τελευταία πράξη στο δράμα του ξεριζωμού του Έλμερ και της Σεβαστής: ο καταδικασμένος έρωτάς τους εκτυλίσσεται πλέον μακριά από την Καππαδοκία, στην Ελλάδα που υποδέχεται το κύμα των προσφύγων μετά τη συνθήκη της Λωζάννης. Παράλληλα, οι αναγνώστες παρακολουθούν την περιπλάνηση του Ομέρ, ενός μουσουλμάνου της Δυτικής Μακεδονίας, που αντίστροφα βρέθηκε επίσης με την ανταλλαγή πληθυσμών, στην Καππαδοκία. Η έννοια της πατρίδας, της ταυτότητας και η επιδίωξη της προσωπικής ευτυχίας συνθλίβονται στα γρανάζια της Ιστορίας, σε ένα επικό μυθιστόρημα που φωτίζει τα γεγονότα του παρόντος.
Η Μαίρη Κόντζογλου ανοίγει το τελευταίο αυτό βιβλίο της τριλογίας γράφοντας:
Με το βιβλίο «Πέρα από τα Παλιά Ασήμια» τελειώνει ένα υπέροχο ταξίδι ψυχής που έκανα σε μια άλλη εποχή και σε έναν τόπο που λάτρεψα από την πρώτη στιγμή. «Τα Παλιά Ασήμια» είναι συντροφιά μου από το καλοκαίρι του 2011, όταν μέσα μου σχηματίστηκε η επιθυμία να γράψω «κάτι» για την Καππαδοκία και για την ανταλλαγή των πληθυσμών, θέμα που δεν είναι και τόσο προσφιλές στη λογοτεχνία.
Στη διαδρομή αυτή, που κράτησε τέσσερα ολόκληρα χρόνια, ευτύχησα να συναντηθώ με σπουδαίους ανθρώπους, απογόνους προσφύγων κυρίως, που με βοήθησαν στη συλλογή του υλικού, του τεράστιου υλικού που απαιτήθηκε για τη συγγραφή. Επίσης, ευτύχησα να μελετήσω και να σκύψω με ευλάβεια πάνω από τη σύγχρονη ελληνική ιστορία και την ιστορία της Μικράς Ασίας. Κυρίως όμως ευτύχησα, μαζί με τους ήρωές μου, να ζήσω στιγμές μεγάλου ψυχικού φόρτου, συγκινήσεις και χαρές ανείπωτες καθώς εξιστορούσα τις ζωές τους.
Ποτέ δεν φανταζόμουν πως η τριλογία υπό τον γενικό τίτλο «Τα Παλιά Ασήμια», όταν θα κόντευε να ολοκληρωθεί, θα ήταν πιο επίκαιρη από ποτέ. Το θέμα της προσφυγιάς, τους τελευταίους μήνες ειδικά, απασχολεί τόσο τη χώρα μας όσο και την παγκόσμια κοινότητα. Δεν έχω απάντηση γιατί καταπιάστηκα με αυτό. Ίσως γιατί πιστεύω πως τίποτα δεν τελειώνει, πως τα πάντα συνεχίζονται.
Η Μαίρη Κόντζογλου εμπνεύστηκε την τριλογία από την αγάπη της για την Καππαδοκία και η αγάπη της για την Καππαδοκία ενισχύθηκε από την ίδια τη διαδικασία της συγγραφής. Η ίδια μας εκμυστηρεύεται: Στην Καππαδοκία βρέθηκα πρώτη φορά τον Μάη του 2011 (.) Δεν ξέρω αν αγάπησα πρώτα την Καππαδοκία ή τους φίλους μου τους Καππαδόκες. Νομίζω πως αυτά τα δυο πήγαιναν μαζί, εκκλησιά την εκκλησιά, βράχο τον βράχο, ερημιά την ερημιά (.) Τώρα πια, ύστερα από τρία χρόνια -εξαντλητικής, καμιά φορά- μελέτης του τόπου και της ιστορίας του, ήταν σαν να γυρνούσα στην πατρίδα μου. Η Καππαδοκία δεν με είχε υιοθετήσει, ούτε εγώ εκείνη. Ήταν λες και είχα γεννηθεί κάτω από τη σκιά των βράχων της, λες και είχα βαφτιστεί στον Κόκκινο ποταμό, λες και για πρώτη φορά είχα κοινωνήσει στην εκκλησία των Στεφάνων, στο Γκιόρεμε. Ήταν δική μου και ήμουν δική της (.) Η τριλογία «Τα Παλιά Ασήμια» είναι αποτέλεσμα ενός μεγάλου έρωτα και στιγμών φορτισμένων με συγκίνηση, θαυμασμό και ένα έντονο συναίσθημα επιστροφής στη γενέθλια γη.
Μη χάσετε το τελευταίο μέρος μιας τριλογίας που αγαπήθηκε από εκατοντάδες αναγνώστες. Ακολουθήστε τη συγγραφέα σε ένα συγκινητικό ταξίδι σε μέρη μακρινά και κοντινά συνάμα και δείτε να ξετυλίγονται μπροστά σας η σημασία της μνήμης και της πατρίδας, η δύναμη της ιστορίας και της παράδοσης -πάνω απ' όλα- η επιμονή του αληθινού έρωτα.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΛΟΓΙΑ
Καισάρεια, Σινασός, Σμύρνη και Πόντος, ο καμβάς που πάνω του κεντιέται η ιστορία του έρωτα της Σεβαστής Χατζηαβράμογλου με τον Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ στα χρόνια του Μεγάλου Πολέμου, ο οποίος άλλαξε τα σύνορα του κόσμου. Η ανταλλαγή των πληθυσμών το 1924 χωρίζει για πάντα τους δυο νέους ένα αιματοβαμμένο βράδυ στο λιμάνι της Μερσίνας.
Ογδόντα χρόνια αργότερα, η Έλσα κάνει ένα ταξίδι στα προγονικά χώματα, κουβαλώντας μαζί της το ημερολόγιο της γιαγιάς Σεβαστής. Ο αμερικάνος φωτογράφος Άλεξ πηγαίνει στην Καππαδοκία να αναζητήσει τα χνάρια του καθηγητή Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ.
Υπόγειες πολιτείες, απόκρυφες εκκλησιές, περιστρεφόμενοι δερβίσηδες και ένα μοναστήρι με τη χαμογελαστή Παναγία μπλέκουν στις προσωπικές ιστορίες και μοναξιές των ηρώων, σκαλίζοντας στους βράχους μια παλιά ραψωδία στην οποία εκείνοι καλούνται να γράψουν τους στίχους του τέλους.
Διαβάστε περισσότερα για το πρώτο μέρος της τριλογίας Τα Παλιά Ασήμια, ενώ ΕΔΩ θα βρείτε ενδεικτικά αποσπάσματα.
Για το δεύτερο μέρος με τίτλο Μια προσευχή για τα Παλιά Ασήμια, διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ.
Μια γεύση από το τρίτο και τελευταίο μέρος με τον τίτλο Πέρα από τα Παλιά Ασήμια θα διαβάσετε ΕΔΩ.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Η Μαίρη Κόντζογλου γεννήθηκε, ?εγάλωσε και συνεχίζει να ?εγαλώνει στη Θεσσαλονίκη.
Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστή?ες στο Πάντειο Πανεπιστή?ιο και έχει εργαστεί σε ?εγάλες ελληνικές εταιρείες, ?ε αντικεί?ενο πάντα την Επικοινωνία.
Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα Το Μέλι το Θαλασσινό (2008), Περπάτα ?ε τον άγγελό σου (2009), Χίλιες ζωές απόψε(2013), καθώς και την τριλογία Οι μεσημβρινοί της ζωής (2011) που αποτελείται από τα βιβλία Στους ήλιους του έρωτα, Στα φεγγάρια της αλήθειας, Στη γη της αγάπης.
Επισκεφθείτε τη σελίδα της στο facebook για να επικοινωνήσετε μαζί της.
ΠΗΓΗ
www.metaixmio.gr
