Ένας διάσημος Ιταλός σκηνοθέτης, ο Γκουίντο Ανσέλμι, βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη καμπή της καριέρας του, αλλά και της προσωπικής του ζωής. Ετοιμάζει μια νέα ταινία, από την οποία είναι πια πολύ δύσκολο να απεμπλακεί, μια και ο παραγωγός έχει προχωρήσει σε σημαντικές επενδύσεις, κυρίως για την κατασκευή ενός τεράστιου σκηνικού. Ο ίδιος όμως ως δημιουργός βρίσκεται σε μια φάση όπου έχει χάσει κάθε έμπνευση για ταινία. Η πίεση  από αυτή την κατάσταση, του δημιουργεί εφιάλτες και οι γιατροί του συστήνουν να ξεκουραστεί σε μια κοντινή λουτρόπολη.

Στο 8½ , την όγδοη ταινία της φιλμογραφίας του, ο Φελίνι αυτοψυχαναλύεται με τον πιο ευφυή, σπαρακτικό και πρωτοποριακό τρόπο, ενώνοντας αναμνήσεις, όνειρα και κινηματογραφικές εικόνες σε ένα ύμνο στη ζωή και το ίδιο το σινεμά.

Η ταινία κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας και κοστουμιών και αναγνωρίζεται ως αβάν γκαρντ και κλασική ταινία με εξαιρετική επιρροή.

Ιταλία, Γαλλία, 1963

• Παραγωγή: Ανγκελο Ριτσόλι
• Σκηνοθεσία: Φεντερίκο Φελίνι
• Σενάριο: Φεντερίκο Φελίνι, Τούλιο Πινέλι, Ενιο Φλαϊάνο, Μπρουνέλο Ρόντι
• Φωτογραφία: Τζιάνι Ντι Βενάνζο
• Μοντάζ: Λέο Κατότσο
• Μουσική: Νίνο Ρότα
• Πρωταγωνιστούν: Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Κλαούντια Καρντινάλε, Ανούκ Εμέ
• Διάρκεια: 138 λεπτά
• Διανομή: Neo Films

Ο Σκηνοθέτης

Ο Φεντερίκο Φελίνι γεννήθηκε στο Ρίμινι το 1920. Όταν έγινε 12 ετών, το έσκασε από το σπίτι του για να ακολουθήσει ένα τσίρκο, ένα στοιχείο που μαζί με πολλά άλλα, εξηγεί την αγάπη του για τους κλόουν που εμφανίζονται σε όλα τα έργα του. Στα 17 του εγκαθίσταται στη Ρώμη όπου ζει δουλεύοντας ως σκιτσογράφος και στη συνέχεια γράφοντας παρλάτες και σκετς για κονφερανσιέ. Το 1954 κέρδισε το Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας και το 1960 το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών. Πήρε τέσσερις φορές το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας.

Σύμφωνα με την Κριτική υπήρξε ένας «ποιητής της εικόνας» κι ένας «μάγος της μεγάλης οθόνης». Νεορεαλιστής στην αρχή της καριέρας του ανέπτυξε στη συνέχεια ένα προσωπικό στυλ αντλώντας από καταστάσεις της καθημερινότητας δημιουργώντας φανταστικούς κόσμους και παραμύθια. Παρέμεινε πιστός στη μεγάλη οθόνη έναντι της μικρής, την οποία σατίριζε σε κάθε ευκαιρία.