Σκηνοθεσία Mark Romanek

Πρωταγωνιστούν Keira Knightley, Carey Mulligan and Andrew Garfield.

Tρεις τρυφερές, ροµαντικές υπάρξεις εκπαιδεύονται σε ένα αυστηρών αρχών εκπαιδευτήριο της Αγγλίας του 1967. Ποιο το «θέµα»;

Θα το αποκαλύψω επειδή από την πρώτη µισή ώρα το µαθαίνει και ο θεατής. Αυτά τα βλαστάρια προορίζονται για αναλώσιµα «υλικά». ∆ηλαδή θα µετατραπούν οικειοθελώς σε δω ρητές οργάνων.

Ετσι ακριβώς. ∆ωρεάν η καρδιά, το νεφρό. Ακολουθούν τον δρόµο τους χωρίς κανένα βογγητό. Ετσι είναι, έτσι γεννηθήκαµε, αυτό θα κάνουµε! Ενα το µεγάλο ατού της σκηνοθεσίας.

Το πρώτο επίπεδο εντελώς ροµαντικό. Κεντηµένο από τη διπλή σχέση του αγοριού (Αντριου Γκάρφιλντ) µε τα δύο κορίτσια (Κίρα Νάιτλι και Κάρεϊ Μάλιγκαν). Σαν να βλέπεις ροµάντζο εντελώς καρδιακό.

Οµως το δεύτερο, το αόρατο και το κρυφό είναι εφιαλτικό. Αυτά τα δύσµοιρα πλάσµατα µε καρδιά µωρού, σαν τα πρόβατα στη σφαγή.

Σας βεβαιώ. Οσο περνούσε η ώρα τόσο αυτή η ιστορία µ’ έκανε κοµµάτια. Ο συνδυασµός που σκοτώνει.

Πορευόµαστε υποταγµένοι µε τις καλύτερες προθέσεις προς τον γκρεµό. Κουρδισµένοι, εκπαιδευµένοι, προσχεδιασµένοι. Η κραυγή της Κίρα Νάιτλι µε ακολουθεί: «Θέλω να ολοκληρωθώ. Να κάνω την τρίτη δωρεά και να πεθάνω». Και είναι µόλις 27 ετών.

Οπως εσύ, έτσι κι εµείς. ∆ωρητές οργάνων για µια ζωή που µοιάζει µε άδειο πουκάµισο. ∆ωρητές µυαλού, µόχθου, φαντασίας, στρατιωτικής υπηρεσίας και ακαταπόνητης εργασίας.

Το «Never Let Me Go» είναι η πιο εξόφθαλμα παραγκωνισμένη 'μεγάλη' ταινία. Μην την αφήσετε να φύγει.